เรื่องสั้น เอ็นวายกู NYKU: New York Kitchen University ตอนที่ 35.5 ตอนพิเศษ อาชีพที่ 5 Manager ผู้จัดการร้านอาหาร pantip

เรื่องสั้น เอ็นวายกู NYKU: New York Kitchen University ตอนที่ 35.5 ตอนพิเศษ อาชีพที่ 5 Manager ผู้จัดการร้านอาหาร

สวัสดีครับ เพื่อน ๆ นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้ก็กลับมาเจอกับเรื่องสั้น ‘เอ็น.วาย.กู. New York Kitchen University’ ตอนพิเศษตอนสุดท้ายของ FOH Rangers หรือทีมหน่วยจู่โจมหน้าบ้านนะครับ เกริ่นก่อนสั้น ๆ ตามระเบียบเป็นครั้งที่ 42 ว่า เอ็น.วาย.กู. เป็นเรื่องสั้นที่รวมเรื่องราวของเหล่าพี่น้องคนไทย ที่กลายร่างเป็นนักเรียน นักศึกษาอยู่ที่มหา’ลัยห้องครัวในมหานครนิวยอร์ก แดนลุงแซม อเมริกา เจ้าของอิสรเสรีที่แท้ทรู บางคนเรียนจบไปแล้ว ก็ได้ดิบได้ดี เปิดร้าน ทำงานอะไรเป็นของตัวเอง บางคนยังเรียนไม่จบ ติดบางหน่วยกิจก็ว่ากันไป ไอ้พวกเรียนไม่ไหว โดนซิ่ว ย้ายมหา’ลัยไปก็มาก หวังว่าเรื่องเหล่านี้ จะช่วยเพิ่มความเข้าใจ ช่วยเพิ่มภูมิต้านทานโรค ต้านทานจริตของคนอเมริกัน ให้พี่น้องคนไทยที่คิดย้ายประเทศได้ไม่มากก็น้อยนะครับ

ตอนนี้เป็นตอนที่ห้า ตอนสุดท้ายของ Series จะเป็นตำแหน่ง ‘Manager หรือผู้จัดการ’ เรียกได้ว่าเป็นหน่วยพิเศษ ที่ต้องมีความสามารถครบครันทั้งบุ๋นและบู๊ หากเปรียบเป็นทีมฟุตบอล ตำแหน่งผู้จัดการก็เสมือนกับตำแหน่งกองกลางแบบ B2B (Box to Box) ที่ทำได้ครบครันทั้งด้านสนับสนุนทีมงานให้ทำงานอย่างคล่องตัว แต่บทตื้อตัน ๆ ก็พร้อมจะลุยขึ้นไปเปิดฉากตะลุมบอนได้เช่นกันครับ คือบทหน้าร้านต้องการความช่วยเหลือ ก็แปลงร่างไปช่วยดูแลจัดสรรได้ พอบทหลังร้านวุ่นวาย ก็ถอยกลับลงไปคุมเกมได้อยู่หมัดเช่นกัน ฉะนั้นผู้จัดการส่วนมากแล้วก็จะรู้แทบทุกอย่างในร้าน ตั้งแต่หลังห้องครัวยันหน้าบ้านเลยทีเดียว แถมบางทียังยาวไปใต้ดิน เรื่องของอาหาร สต็อกสินค้าและวัตถุดิบ คำว่า ‘ผู้จัดการ’ ก็น่าจะมาจากการที่ต้องเป็นผู้จัดการความยุ่งยากทั้งหลายในร้านอาหารนี่เอง ไม่ใช่มายืนชี้นิ้วทำเป็นสั่ง หรือดีดเปียโนไปวัน ๆ

ตำแหน่งรัฐมนตรีนั้น เอ๊ย ไม่ใช่ ตำแหน่งผู้จัดการนั้น เมื่อมีความสำคัญขนาดนี้ มันก็หาได้ยาก ถ้าได้คนเก่ง ๆ รู้งานจริง มีวิสัยทัศน์กว้างไกลมาทำงานล่ะก็ ร้านก็สบายไปครึ่งหนึ่งล่ะครับ อารมณ์ก็คล้าย ๆ กับได้นักการเมืองดีและเก่ง สุจริต โปร่งใส มาทำงานครับ บ้านเมืองก็มีแต่จะเจริญขึ้น ๆ แต่เอ๊ะ ไอ้นักการเมืองดี เก่ง สุจริตและโปร่งใส มันอยู่ที่ไหนวะ? ตั้งแต่เกิดมา ผมยังไม่เคยเห็นสักคน!

ค่าสเตตัสของผู้จัดการร้านนั้นก็ค่อนข้างจะมีความผันผวนสูง คือ แปรผันตามบุคลิก ความชอบของแต่ละคนได้อย่างสบายใจ แต่ส่วนมากจะเน้นที่ INT – DEX มีอัพ STR, AGI, VIT, LUK บ้างพอกันติดสเตตัสต่าง ๆ ได้ ที่ต้องมี INT-DEX มากหน่อย เพราะต้องใช้ในการสื่อสาร ทั้งกับลูกค้า พนักงาน โทรศัพท์ ออนไลน์อีกสารพัด หรือแม้แต่หน่วยราชการอย่าง Health Department ที่จะเข้ามาตรวจร้าน เรื่องความสะอาดต่าง ๆ แบบไม่ให้รู้ตัว แต่แปลกอยู่ที่ว่า ส่วนมากผู้จัดการร้านที่เก่งจะทำนายได้ว่า Health จะเข้ามาในช่วงสัปดาห์ไหน เพราะสามารถนับช่วงเวลาจากครั้งสุดท้ายที่โดนตรวจ และก็จะทำการกวดขันช่วงนั้นเป็นพิเศษ ทำความสะอาดกันแบบชนิดแมลงสาบตายอยู่ไม่ได้กันเลยเชียว
มาที่เรื่องของสกิลกันดีกว่า ที่ต้องมีก่อนใครเลยก็คือ Walk Whole Day ครับ เพราะตำแหน่งผู้จัดการร้านนั้น เดินเยอะมาก เหมือนคอยสอดส่องดูว่ามีพนักงานคนไหนอู้ไหม วัน ๆ ไม่ทำอะไร ได้แต่จัดฉากเหมือนว่าตัวเองทำงานอยู่จริงไหม อะไรแบบนั้น

Money Counterfeit หรือการตรวจสอบดูว่าแบงค์ใบไหนปลอม ก็เป็นอะไรที่สำคัญครับ แถมอัพแค่หนึ่งก็พอให้ตรวจได้แล้ว เพราะที่นิวยอร์กนี่แบงค์ปลอมโคตรจะเยอะครับ แบงค์ร้อย แบงค์ห้าสิบ แบงค์ยี่สิบ พวกผู้จัดการร้านเซียน ๆ นี่จับปุ๊ปรู้ปั๊บเลยนะครับ ไม่ต้องใช้เครื่องตรวจ ใช้ปากกาขีดให้เสียเวลา แม่นกว่าเครื่องตรวจจับวัตถุระเบิด CTX, GT2000 ที่เสียค่าโง่กันเป็นพันล้านบาท อุ๊บ! เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ๆ

Discount, Overcharge ก็เป็นของที่ต้องมีครับ เพราะต้องคอยทำให้ลูกค้าพอใจ เกิดมีอะไรผิดพลาดไปก็ลดราคาให้เขา เกลียดลูกค้าคนไหน ก็เติมค่า OC ได้เช่นกัน เรียกได้ว่า อย่าทำให้ผู้จัดการร้านไม่พอใจจะดีที่สุด แถมสกิลแจกของ สายเปย์อย่าง Free Drink, Free Dessert, Free Appetizer, Free Main Course ก็น่าสนใจไม่น้อย ผู้จัดการร้านหลายคนเลือกเอาความพอใจของลูกค้าเป็นหลัก ก็แจกเข้าไป ยิ่งสายเปย์ตัวแม่ ก็ควรอัพ Free Meal หรือยกโต๊ะครับ สกิลนี้นาน ๆ จะเห็นสักที อารมณ์แบบ กินแล้วเจอแมลงในอาหาร, เศษพลาสติก, เศษแม๊กเย็บกระดาษ เรื่องพวกนี้เกิดทีนึงนี่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ อาจโดนฟ้องร้องหรือโวยวายได้ ผู้จัดการร้านส่วนมากก็เลือกที่จะคุยดี ๆ ให้ลูกค้าสบายใจ ก่อนจะเช็คบิลบอกว่า รอบนี้ไม่ชาร์จ ทางเราต้องขอโทษจริง ๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ว่าไป แสดงจุดยืน แสดงความรับผิดชอบอ่ะ ทำเป็นไหม!

สกิลข้างต้นนี่ก็จะเหมาะกับพวกสายพระคุณ คือ พี่มีแต่ให้ แต่จะมีอีกสายนึง เป็นสายดาร์ก คือ สายพระเดช เอ๊ะอะ ๆ ก็ด่ากราด พวกนี้จะอัพสกิล Always Right หรือ กรูถูกตลอด พร้อมทั้งอัพสกิลทนทานการนินทา หรือการถูกด่าลับหลังไว้ด้วย อย่าง Face Tempering, Owner Tempering เมื่อเริ่มบ้าพลัง อำนาจเริ่มล้นมือ ก็จะอัพ Manager Perfectionist หรือพี่เป๊ะ อะไรต้องเป๊ะตลอด ทำงานแบบเครื่องจักรห้ามเหนื่อย ห้ามตาย ห้ามสาย ห้ามลา! และสุดยอดของสายพระเดช ก็คือ Owner Power ครับ คือ จะมีพลังเทียบเท่ากับเป็นเจ้าของร้านเสียเองไปเลย ไม่พอใจใคร กรูไล่ออกทันที อัพเต็มปุ๊ปเหมือนรวมศูนย์อำนาจมาไว้ที่ตัวเองทันที เรียกว่าใหญ่สุดในร้านไปเลย

เมื่อต้องรู้หมดแทบจะทุกซอกทุกมุมของร้านอาหารแล้ว ผู้จัดการส่วนมากจึงเป็นพวกที่ค่อนข้างอยู่กับร้านมานาน เพราะกว่าจะรู้หมดข้อมูลหมดทุกอย่างได้ ก็ต้องใช้เวลา อยู่กันมาเป็นปี ๆ หลายร้านจึงใช้เด็กปั้นที่อยู่กับร้านมานานจนเป็น Senior ของร้าน ปั้นมาตั้งแต่เป็นโนวิทเพิ่งลงเครื่อง อยู่ไปสักพัก ก็เริ่มทำงานเป็น Host หรือเป็น Bus Boy พอแบกจานชามคล่องตัว จ็อบเต็มแล้ว ก็อัพเป็น Server เป็น Food Runner ต่อ ก็รับออเด้อไป แบกจานไปจนหลังแอ่น กระดูกสันหลังเบี้ยวดีแล้ว ปิดจ็อบ เลเวลเต็มก็มาเป็น Manager ต่อได้ ส่วนเรื่องของคุณวุฒิ คือเรื่องของความสามารถ ที่ต้องมีความรู้ ตอบคำถามลูกค้าได้หมด สร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับร้านได้ แถมยังต้องรู้จักการใช้ทั้งพระเดชและพระคุณในการจัดการร้านให้เจริญรุ่งเรืองขึ้นอีกด้วย ไม่ใช่ว่าพระเดช ใช้กำลังทหาร ตำรวจอย่างเดียว! แบบเจอหน้าก็เอา มท.44 หรือเอาพระราชกิจจา เอาอำนาจที่อยู่ในมือ มากด มายัดง่ามตูดประชาชน เอ๊ย ทีมงานให้จมลงไป อย่าได้ขัดขืน หรือผู้จัดการร้านที่ใช้แต่พระคุณ อ่อนหวานนุ่มนวล พูดแต่ละทีหวานเหมือนคุ๊กกี้เคลือบน้ำผึ้งผสมน้ำตาลราดช็อกโกแลตโรยด้วยสตอบอรี่ ไอ้แบบนั้นลูกน้องก็ไม่ค่อยจะเชื่อถือเท่าไหร่ ก็ไม่ดีอีกเช่นกัน

สรุปได้ว่า ผู้จัดการร้านนั้นต้องเป็นคนที่คอยควบคุมเครื่องยนต์ของร้านอาหาร ทำให้จังหวะฟันเฟืองของร้านหมุนต่อไปอย่างมีประสิทธิภาพ วิสัยทัศน์ของผู้จัดการร้านนั้น จึงต้องกว้าง มองเกมออกล่วงหน้าได้ว่า ต่อไปอะไรจะเกิดขึ้น จะได้เตรียมตัวให้พร้อมกับสถานการณ์อย่างนั้น ไม่ใช่เอะอะ ๆ ก็ออกมาโวยวายทีมงาน โวยประชาชนว่าไม่ช่วยกัน เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น ว่าง ๆ ออกมาตรการริดรอนเสรีภาพ อ้าง Fake News บ้างล่ะ กรูอยากจะบอกเหลือเกินว่า เมิงน่ะแหละ ตัวสร้าง Fake News ไอ้สั้ส! อุ๊ย! อินเกินไปอีกแล้ว

หวังว่าเอ็น.วาย.กู.ตอนพิเศษ นี้จะพอช่วยให้เพื่อน ๆ คนที่สนใจอยากรู้ว่าการทำงานร้านอาหารที่นิวยอร์กมันเป็นอย่างไร ได้พอเห็นภาพชัดเจนขึ้นนะครับ บอกเลยว่า มันเป็นระบบ มันชัดเจนมาก ก็รู้ไว้ใช่ว่านะครับ จะได้ไม่ต้องงงเป็นไก่ตาแตก ตอนต้องมาเจอเองเป็นครั้งแรกแบบผมครับ

*** ขอบคุณภาพต้นแบบจาก Ragnarok เกมส์ในตำนานในดวงใจผมด้วยนะครับ
*** 8bit character น่ารัก ๆ จาก http://www.avatarsinpixels.com/

หากชอบใจ สามารถกดติดตาม เรื่องสั้น เอ็น.วาย.กู. New York Kitchen University เรื่องราวของคนไทยกับชีวิตในห้องครัวที่เมืองนิวยอร์กได้ที่
https://www.instagram.com/ny.kitchen.university/
https://www.facebook.com/ny.kitchen.university/