อาหารทะเล ไปซื้อที่ทะเล ทำไมถึงแพงครับ pantip

ที่เคยไปเที่ยว ทุเรียนระยองหน้าสวน แพงสุด
แพงกว่าที่ขายตลาดนัดแถวบ้านอีก

ความต้องการซื้อ กับ ความต้องการขาย พอๆกัน ราคาก็ตามความต้องการ

นักท่องเที่ยว ไปไหนก็โดนตีหัวทั้งนั้นครับ

หมึกเป็นๆ มันมีค่าใช้จ่ายในการรักษาให้มันไม่ตาย มากกว่าหมึกตายครับ..
ไหนจะต้องเดินเครื่องไฟปั่นออกซิเจนตั้งแต่ตอนจับที่เรือ แล้วต้องรีบส่งให้ร้านให้ทันก่อนมันจะตาย
ร้านก็ต้องมีบ่อ มีเครื่องสูบน้ำเค็ม มีเครื่องกรองน้ำ มีเครื่องเติมอากาศ

อ้อ อีกอย่าง… เรือประมง ไม่ได้ส่งของขึ้นตรงหาดที่นักท่องเที่ยวไปกัน… มันก็ต้องมีขนจากท่าเรือมาอีก

เคยซื้อกุ้ง ตลาดแถวหัวหิน ราคาพอๆ กับเชียงใหม่

20กว่าปีที่แล้วเคยไปซื้อส้มสายน้ำผึ้งที่เชียงใหม่ ปรากฎว่าราคาแพงกว่าซื้อในตลาดที่กรุงเทพอีก

ราคาสำหรับนักท่องเที่ยวครับ  ทุกจังหวัดเป็นเหมือนกันหมด
ผมอยู่เมืองท่องเที่ยว ไม่เคยซื้ออะไรตามสถานที่ที่โปรโมท
ที่ตรงนั้นค่าเช่าที่แพงแย่งกันขาย ราคาของที่เอามาขายก็บวกเพิ่ม
ยิ่งถ้าเป็นวันหยุด บวกกัน 2-3 เท่า

– ราคานักท่องเที่ยว

– ราคาแบบสถานที่ผูกขาด   แบบเดียวกับขนมและน้ำที่หน้าโรงภาพยนตร์

คนไทยค้าขาย ลูกค้าคือเหยื่อ
มีเหยื่อมาเรื่อยๆ ก็อยู่ได้ ไม่เน้นลูกค้าประจำ
ด้านได้ อายอด

ราคา คือ มูลค่าแห่งความพอใจ

Econ 101

ตราบใดที่ตั้งราคานี้แล้วขายได้ ลูกค้ายังพอใจที่จะซื้อ ก็จะขายราคานี้แหละ ถ้าขายราคานี้ ขายไม่ออก ก็ค่อยๆลดราคาลงมาเอง

ดูคอนโด ต้นทุนก่อสร้าง ไม่ถึง 50% ของห้องด้วยละมั๊ง แต่ทำเลดี มาก็ขายได้ราคา

ความสด – ที่ลูกค้าคิดว่าใกล้ทะเลสดแน่นอน
ความใกล้ทะเล – ลูกค้ายังไงก็คงคิดว่าคุ้มค่ากับคุณภาพที่ได้
ความเชื่อถือ – ความสด+ความใกล้ทะเล

จากเคยเป็นลูกชาวประมง และลูกทะเล ยังต้องส่งพ่อค้าคนกลางด้วยค่ะ ทำให้ราคาสูงขึ้น

คงแพงเพราะ จับมาใหม่ๆ สด ๆ มั้ง

ค่าความเชื่อ และ ค่าเยือนถิ่น ครับ

ไปถึงแล้วอยากกิน มีเงินจ่าย

ร้านเค้าก็คิดราคาตามความต้องการ

ตัวละ 300 บาท หรือประมาณ 10USD ค่าท่องเที่ยวในประเทศแพงเนอะ

เคยไปกินที่หน้าหาด กุ้งเผาหนึ่งชุด 499 เดินเลยหัวหาดแค่สองร้อยเมตร ข้ามถนนไปก็เจอตลาดขายแค่299 นี่ขนาดห่างแค่นิดเดียวเองแพงกว่าเกือบครึ่ง

ราคาตามแหล่งท่องเที่ยว   คือบวกเพิ่มไปตามความต้องการ ถ้ายังมีคนซื้อ เพราะถือว่า ขายแพง ก็ยังมีคนซื้ออยู่ดี

อาหารทะเล ที่ กรุงเทพ แถวบ้านผม ถูกกว่า ที่หัวหิน    แปลกไหมล่ะ

ภูเก็ต   ราคา  อาหาร ริมหาด กับราคา ในตัวเมือง แถวตลาด ต่างกัน เยอะมากนะครับ ราคาโรงแรมก็เช่นกัน  พักในตัวเมือง ราคาถูกกว่าเยอะ

ราคากินดื่มเที่ยว เลยแพงครับ ถ้าซื้อตามตลาดไปทำกับข้าว จะอีกราคา

บางคนเค้าอาจจะคิดว่ามันถูกกว่าที่อื่น คือไม่ได้เช็คราคามาว่าที่อื่นขายกันเท่าไหร่
คิดไปเองว่ามาถึงทะเลยังไงก็ถูกกว่า

ทะเลบ้านเราส่วนใหญ่เป็นเมืองท่องเที่ยวราคาเลยเป็นเรทนักท่องเที่ยว อยากได้ถูกก็อาจต้องไปเสาะหาจากชาวบ้านเอาหน่อย

และก็เคยได้ยินมาว่าอาหารทะเลแถบภาคเหนือส่วนใหญ่นำเข้าจากพม่าครับราคาเลยจะถูกกว่า

ขนาดผักชาวเขา ชาวม้ง ชาวดอย
ขับลงมาตีนเขา ถูกกว่าเฉย

เพราะเขาขายแพงก็ได้ขายเลยไม่ต้องลดราคา
เคยได้ยินเซลล์บอกว่าใครมีสินค้าที่ขายราคาแพงได้ถ้ามาขายถูกถือว่าโง่

ผมก็ถึงบางอ้อ ว่าทำไมสินค้าแอปเปิลไม่ลดราคามาแข่งขันกับยี่ห้ออื่นๆ

หมูเดินไปหาเขียง เต็มใจไปจ่ายเงินไปพักผ่อนซื้อความสุขความสดซื้อบรรยากาศ ไม่ค่อยมีใครคิดเยอะ แล้วค่าเช่าค่าที่ร้านวิวดีๆติดทะเลเลย มหาโหดเหมือนกันนะ ไม่เหมือนตลาดสดรับมาหลายแหล่งรอคนซื้อ ต้องแหกปากเรียก ลค แข่งเจ้าข้างๆอีก ขายช้าไปชั่วโมงเดียวก็ไม่สดละ ถ้าขายแพงก็รอไปเถอะ

พึ่งไปจันทบุรี สั่งในรีสอร์ตนี้โคตแพง แต่ไปเดินซื้อที่ตลาดนัดแถวๆรีสอร์ตอย่างถูกกุ้งหอยปูปลามีทำให้เสร็จ

ขายนักท่องเที่ยว

เพราะจับมาจากทะเล

คำตอบคือ : ราคานักท่องเที่ยว ครับ

ดังนั้นเวลาผมไปเที่ยว ทั้งไทย และ ต่างประเทศ

จะต้องหา ตลาด local ที่คนในชุมชนซื้อกันครับ ไอ้ตลาดดังๆๆ มีชื่อเสียง จะอีกราคานึงแน่นอนครับ

แต่ตลาด local คุณภาพอาจจะ drop ลงบ้าง แต่ถ้าไปจังหวะดี ก็หาของดีได้ไม่ยากครับ

เราคิดว่า ราคาอยู่ที่ความสดใหม่ของหมึกหรือเปล่าค่ะ
ที่ตลาดนาเกลือพัทยา มีร้านนึงขายหมึกเซลล์ราคาตัวละ 300 บาท สภาพตามรูป(ยืมภาพจาก google)

หมึกเซลล์เค้าเพิ่งตาย ตัวจะบางใส ตาสีเขียวปั๊ด

แต่ภาพที่คุณโพสต์ มีหมึกกล้วยธรรมดา(ตายหลายวันแล้ว)อยู่ 3 แก้ว ราคาย่อมถูกกว่าค่ะ
ราคาหมึกขึ้นกับความสดใหม่ อย่างภาพล่าง หมึกน่าจะตายได้สักพักแล้ว ตัวเริ่มขุ่นนิดๆ ไม่บางใสแจ๋วเหมือนหมึกเซลล์ตามรูปข้างบนค่ะ

การตั้งราคาขายนอกจากดีมาน ซัพพลายแล้ว ทำเลและเวลา (โอกาส) ก็มีส่วนมากๆ เค้าขายหมึกตัวล่ะ 300 ก็ยังมีคนซื้อกิน แถมไม่ได้ซื้อตัวเดียวด้วย แต่ถ้าไม่มีคนซื้อเค้าก็ต้องลดราคาครับ

เป็นเรื่องของปริมาณการซื้อค่ะ

การซื้อจากตลาด เปรียบคล้ายๆกับการซื้อผ่านนายหน้า

เช่น โรงแรม จากผ่านเว็ปเช่น agoda จะถูกกว่าจองหน้าเพจ
ตั๋วบินบางครั้งจองผ่านเอ้เจนท์ถูกกว่า
ผลไม้บางทีซื้อจากสวนปริมาณน้อยแพงกว่าซื้อจากตลาด

หรือแม้แต่ตลาดขายส่ง ถ้าเราไปแบ่งซื้อโล สองโล เค้าก็ไม่ได้อยากขาย หรือขายแพงมาก

ทั้งนี้เป็นเรื่องของอำนาจต่อรอง

ถ้าเป็นสินค้าที่เค้าเน้นขายลูกค้ารายใหญ่
เหมาที่เดียว ลดการบริการที่จุกจิก
เจ้าของสินค้าก็เต็มใจขายออกเร็วๆ ด้วยราคาพิเศษ
บางเจ้ามีการตกลงราคาและปริมาณซื้อขายกันไว้ล่วงหน้าด้วยซ้ำ

ทำให้พ่อค้าแม่ค้า เอามาขายเราได้ถูกกว่านั่นเอง

ส่วนลูกค้าขาจรที่แวะไปซื้อนิดหน่อย
เจ้าของสินค้าจะขายในราคาที่แพงก็ได้ เพราะไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายหลัก และขาประจำอยู่แล้ว

และอีกอย่างนึง ไม่แน่ใจว่าธุรกิจอาหารทะเลจะเหมือนกันมั๊ย
คือมันจะมีการตกลงกัน กับพ่อค้าคนกลางว่า เจ้าของสินค้าห้ามขายสินค้าให้รายย่อยในราคาที่ถูกกว่าขายให้พ่อค้าคนกลาง เพราะถือว่าเป็นการตัดราคา พ่อค้าคนกลางจะซื้อสินค้าไปขายต่อไม่ได้
ก็จะเป็นการทุบมื้อขายตัวเองในระยะยาว
เพราะปู้ผลิตบางคนไม่สามารถกระจายสินค้าได้
รอแต่รายย่อยมาซื้อนิดหน่อยก็จะอยู่ไม่ได้
เลยต้องเน้นขายปริมาณ ถูกกว่าขายให้รายย่อยหน่อย แต่ขายได้หมด

ผมกินที่ร้านแถวหาดเจ้าหลาว ว่ายเป็น ๆ ในน้ำตกตัวหรือช๊อตละ 60 บาท แต่ถ้าเป็นซาซิมิมีหลายราคา ผมเลือกตกตัวละ 400  แต่พอจะเก็บตัง คนเก็บตังกับคนขายคนละคนกัน มาบอกผมเหลือตัวละ 200 แต่เราไม่อยากให้เกิดปัญหาเผือน้องเขาคิดผิด เลยบอกไปว่าตอนสั่ง ๆ ตัวละ 400

ก็ไม่มีคำตอบที่รู้จริงในกระทู้ คาดเดากันไปเรื่อย

นึกถึงอดีตอันเลวร้าย อุตส่าห์ถ่อไปถึงเกาะเสม็ด แพงแถมไม่สดอีก

ไปเที่ยวระยอง ที่บ้านมาซื้อของทะเลแห้ง เข้าบ้านที่ตลาดไท