ยุคนี้คนเปิดร้านชานมไข่มุก กาแฟกันเยอะมาก สังเกตว่าทำไมร้านที่เจ๊งมักเป็นร้านราคาถูกๆบ้านๆ20-35บาทแต่ร้านแพงไม่เจ๊ง pantip

สายป่านยาวไม่เท่ากัน ร้านแพงๆที่คุณเห็นนั่นบางร้านทุกวันนี้ควักเงินเก็บมาเลี้ยงลูกน้อง

กำไรต่อแก้วสูงกว่า
ขายผ่านไรเดอร์ได้
ทำเลดีกว่า
จำนวนคู่แข่งน้อยกว่า
ทุนสำรองหนากว่า
กลุ่มลูกค้าได้รับผลกระทบทางการเงินจากโควิดน้อยกว่า

ร้านแพงก็เจ๊งค่ะ

เคยกินแบบแก้วราคาประมาณนั้น จางมาก ไม่อร่อยเลย ครั้งเดียวจบค่ะ

แถวจังหวัดเรา เขตในเมืองด้วย
ร้านใหญ่เจ๊งไปเป็นแถบๆ เหลือแต่กาแฟ 20-30

เคยซื้อกาแฟโบราณ หรือกาแฟตามรถเข็น ก็ใช่ว่าจะถูกนะครับ เดี๋ยวนี้ 25-30 บาท ไม่เคยเห็นแก้วล่ะ 20 มานานล่ะ แล้วเวลาชงบางร้านก็ใช้กาแฟสำเร็จรูปชงงี้ (ผมผิดเองแหละที่ไม่ได้มองในบางครั้ง) หรือเกรงใจพราะสั่งแล้ว บางทีดูดไปคำเดียว ผมเททิ้งเลย เจอบ่อยๆ ผมเลยพูดกับตัวเองว่า ยอมเพิ่มอีก 10-20 บาท กินกาแฟที่มันถูกปากดีกว่า

เดี๋ยวนี้ กาแฟสดในเซเว่น แค่ 40 บาทเองครับ บางทีก็ไม่อยากสนับสนุนเจ้าสัวหรอก แต่กาแฟรสชาติดันถูกปาก และเป็นรสที่ชอบพอดี เลยซื้อประจำ

ร้านคนรู้จัก ตกแต่งร้านหมดไปเยอะ เสียดาย เลยกู้มายื้อ / กู้ไปเรื่อยๆ พอหนี้เยอะ เลิกขายไม่ได้อีก ไม่มีเงินจ่ายดอก / ตอนนี้เริ่มตั้งแชร์ละ

รสชาติมันไม่อร่อยใส่แต่น้ำเชื่อมกินแล้วอยากจะบ้วนทิ้ง

บางทีน้ำก็เหม็นคาวเหมือนเอาน้ำประปามาผสม

ผมมองว่ารสชาติเป็นเรื่องสำคัญครับ พี่สาวผมเป็นคอกาแฟชอบสั่งกาแฟจากร้านที่อยู่ห่างไป 4ซอยผ่านแกรบฟู้ดมาส่งประจำ ด้วยความสงสัยเลยให้มันสั่งมาเพื่อแก้วนึง พอได้ลองดูดต้องบอกอร่อยมากๆมันหวานกลมกล่อมและหอมกาแฟขนาดผมไม่ใช้คนชอบกินกาแฟยังรู้เลยว่ามันอร่อย ส่วนร้านในซอยพี่สาวผมที่เลิกขายไปแล้วมันบอกว่าหวานไปมันไปเลี่ยนไปไม่อร่อย

สามารถละลายเงินได้นานกว่า จนถึงจุดคุ้มทุน
คนบางคนเอาเงินก้อนสุดท้าย ลงทุนจนหมดไม่มีเงินมาเทต่อ ก็เจ๊งไป
ทำธุรกิจยุคนี้ ต้องมีเงินมากพอละลายทิ้งโดยไม่เดือดร้อนครับ

ร้านที่อยู่ไม่ได้เพราะค่าที่ก็เป็นส่วนนึงนะคะ

กินมากี่ร้าน รสชาติก็ไม่ได้ดีกว่า7อะไรเลย ปริมาณก็ให้น้อย น้ำแข็งเยอะเกิน

รสชาติแย่ และกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย sensitive เรื่องราคา ราคา franchise ไม่แพง คนลงทุนเงินจำกัด

ถ้าไม่อร่อย ก็ไม่คุ้มความอ้วนค่ะ

ร้านใหญ่ก็แย่ แค่เขาไม่บอก

น่าจะเกี่ยวกับคุณภาพ และ รสชาติด้วยค่ะ

เรื่องของเรื่อง แก้วละ 20-35 มันไม่อร่อยอ่ะดิครับ รสชาดมันก็แปรผันไปตามราคาแหละ  ทั้งวัตถุดิบ ,เมล็ดกาแฟ ,เครื่องชง  คงเทียบร้านดังๆไม่ได้
  บางคนยอมจ่ายแพงหน่อยเพื่อได้กินของอร่อย ดีกว่าซื้อของถูก แต่รสชาดห่วยแตกดูด 2 คำแล้วทิ้งเลย
  ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากเสียตังค์เยอะหรอก แต่ของดีราคาถูกไม่มีในโลกครับ

เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบซื้อร้านแพงที่อร่อยๆ เข้มข้นมากกว่า ราคาประมาณ 35-80 บาท ถ้าราคามันไม่ได้ต่างกันมาก เพิ่มอีกนิดหนึ่งกินของอร่อยๆดีกว่า อันนี้ยอมจ่ายเพราะมันอร่อย ดีกว่าซื้อร้านถูกๆแล้วจืด บางร้านขายแพงมันก็ไม่อร่อยจืดสนิท บางร้านบางสาขาขายถูกๆเช่น 19 บาทก็อร่อยนะ แต่พอเปลี่ยนคนชงแล้วมันรสชาติไม่เหมือนเดิม ก็ไม่อร่อย เอาจริงๆนะตั้งแต่กินมาไม่ว่าจะร้านแพงหรือถูก ส่วนใหญ่เจออร่อยอยู่ไม่กี่ร้าน บางร้านก็ธรรมดา บางร้านนี่กินไม่ได้เลย บางสาขาก็รสชาติไม่เหมือนกันอีก ไม่รู้ว่าใครเป็นบ้างหรือเรากินหลายร้านเกินไปก็ไม่รู้ คือคนที่ยุคนี้ยังขายได้เพราะว่ามีหลายองค์ประกอบค่ะ เช่น อร่อยจนลูกค้าติดใจ จะขายในแอพต่างๆลูกค้าก็ตามไปซื้อ อันนี้เราคนเป็นหนึ่งที่ตามไปซื้อ เงินหนา กำไรต่อแก้วค่อนข้างเยอะ ทำเลดี ดวงขึ้นดวงดี และอื่นๆอีกมากมาย

ของมีคุณภาพกว่า อร่อยกว่า คนนิยมมากกว่า กำไรเยอะกว่า

ร้านที่ขายราคาถูกถึงถูกมาก แก้วละ 20-30 บาท จะอยู่รอดได้ต้องมียอดขายจำนวนแก้วเยอะมาก เพราะกำไรเป็นบาทต่อแก้วมันต่ำมาก (คิดเป็น % อาจจะสูง แต่เป็นบาทถือว่าต่ำ) เพราะฉะนั้นทำเลสำคัญที่สุดเพื่อให้ขายได้มากแก้วที่สุด ถ้าขายได้กำไรไม่พอ fixed cost ในแต่ละวัน (ค่าเช่าที่ , ค่าจ้างพนักงาน , ค่าน้ำ , ค่าไฟ) ยังไงก็เจ๊ง

ร้านที่ขายแพง จริงๆแล้ว % กำไรต่อแก้วก็ไม่ต่างจากร้านขายถูกหรอก แต่ด้วยความที่ราคามันแพงกว่ามาก กำไรเป็นบาทต่อแก้วมันเลยสูงกว่ามาก ขายวันละไม่เยอะก็คุ้มค่าใช้จ่ายแต่ละวันแล้ว ส่วนเกินคือกำไร

ขายราคาถูก จะขายให้ได้กำไรไม่เจ๊งมันต้องเน้นปริมาณ รสชาติหน้าตาอาจจะไม่ต่างจากร้านอื่น เน้นตัดราคา สิ่งที่ตามมาก็คือความเหนื่อยและความเครียด
ในขณะที่ขายราคาแพง ไม่ต้องเน้นปริมาณ (แต่ถ้าขายได้เยอะก็ยิ่งดี) แต่ต้องคิดหนัก ทำยังไงให้เหนือกว่าร้านถูก ทำยังไงให้คนยอมจ่าย

สรุปว่าทั้ง 2 อย่างมีทั้งข้อดีข้อเสีย แต่ถ้าให้ผมเลือก ผมเลือกขายราคาแพง เพราะยังไงก็เหนื่อยน้อยกว่า

ส่วนประเด็นที่ จขกท สงสัย ผมกลับคิดว่าทั้งร้านถูกร้านแพง มี % เจ๊งพอๆกัน เพียงแต่จำนวนร้านถูกมันเยอะกว่ามาก ทำให้เราเห็นจำนวนร้านถูกที่เจ๊งเยอะกว่าร้านแพง

ในฐานะที่ติดคาเฟอีน ถ้าแนวกาแฟโบราณ กินเหมือนไม่ได้กินกินเช้าบ่ายเริ่มปวดหัวละ ต้องไปละลายกาแฟสำเร็จรูปกินแก้ปวดหัวอีก
ถ้าไม่เน้นรสชาติผมกินกาแฟ กระป๋องครับ

เห่อกันแค่ช่วงแรกๆครับบางทีคนกินแค่อยากลองอยากชิมรสชาติใหม่ๆพอได้ลองแล้วไม่ว้าวไม่เป็นอย่างที่คิดเค้าก็กลับไปหาเจ้าประจำที่สามารถตอบโจทย์ความต้องการนั่นแหละครับ แล้วอีกอย่างพวกซื้อแฟนไชด์นี่ตัวดีเลยมันคุมรสชาติ คุมคุณภาพไม่ได้เหมือนต้นตำรับไงบางร้านไม่หวานไปก็จืดไปบางร้านก็ให้น้อยจนน่าเกลียดแถมราคาก็ไม่น่าคบอีกต่างหากเช่นคิดเงินเต็มจำนวน 35 บาทแต่ปริมาณได้พอๆกับน้ำฟรีโรงทานงานวัดอะไรแบบนี้ครับ!