[CR] รีวิว…เที่ยวบึงกาฬ 2 ภู 4 วัด 2 ตลาด…(ภาค 2 ของกิน) pantip

          ตัวเมืองบึงกาฬไม่ใหญ่โตมากนักครับ คนพื้นที่บอกผมว่าเป็นจังหวัดใหม่ซึ่งแยกตัวจากจังหวัดหนองคายมาเมื่อประมาณสิบปีนี้เอง…ทำให้ตัวเมืองบึงกาฬเมื่อเทียบกับตัวเมืองของจังหวัดอื่นๆแล้วยังดูเล็กอยู่ เหมือนเป็นอำเภอใหญ่ๆมากกว่า…แต่ ร้านอาหารก็ไม่ได้น้อยหรือขัดสนขนาดนั้น มีร้านอาหารอร่อยๆและคาเฟ่น่ารักๆซ่อนตัวอยู่ไม่น้อย ไปดูกันครับว่ารอบนี้ไปทานอะไรมาบ้าง

          ร้านแรกอยู่ริมโขงครับ ชื่อร้านครัวเสวย เป็นร้านที่มีอาหารหลากหลายตั้งแต่อาหารทะเลยันอาหารพื้นบ้าน สั่งอาหารไปหลายอย่าง ทั้งหอยนางรมทรงเครื่อง(จนถึงจังหวัดสุดท้ายก็ไม่เข็ด มาอีสานสั่งอาหารทะเล) กุ้งแช่น้ำปลา ปูนิ่มทอดกระเทียม…ทำไมมีแต่อาหารทะเลหว่า ผัดฉ่าปลาแม่น้ำโขง…ซึ่งพนักงานก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปลาอะไร รู้แต่มาจากแม่น้ำโขง อ่ะก็ได้ครับถือว่าทานกล่องสุ่มปลาแม่น้ำโขง และจบท้ายด้วยผัดจังโก้เนื้อลาย

          เริ่มที่ผัดจังโก้ก่อนแล้วกันครับ อาหารพื้นถิ่นหนองคายและแน่นอนว่าบึงกาฬกับหนองคายก็เคยเป็นจังหวัดเดียวกันมันก็ไม่แปลกที่จะมีจังโก้เนื้อให้ทาน…ที่มาของชื่อจังโก้ ไม่รู้ว่ามาจากไหนเหมือนกันครับ ดูจากหน้าตาอาจจะมาจาก “จังเกิ้ล” ผัดเสร็จเออมันดูโก้ดี เลยเป็น “จังโก้”…มั่วล้วนๆเลยครับผม

          ตามสูตรที่เคยเห็นใน Google เห็นว่าใส่ “เพี้ย” ซึ่งคือน้ำย่อยที่อยู่ในลำไส้เล็กของวัวให้รสขม แต่จานนี้ผมไม่รู้สึกถึงรสขมเท่าไหร่ครับ อาจจะไม่ได้ใส่หรือใส่น้อย รสชาติรวมๆคล้ายๆเนื้อผัดน้ำมันหอยที่มีกลิ่นใบมะกรูด โหระพา แล้วก็เผ็ดร้อนด้วยพริกไทย

          ผัดฉ่าปลาแม่น้ำโขง เผ็ดร้อนใช้ได้เลยครับ ส่วนเนื้อปลาเอาไปทอดมาข้างนอกไม่ถึงกับกรอบส่วนข้างในเนื้อออกแนวหนึบๆ ส่วนอาหารทะเลเช่น กุ้ง หอย ก็ไม่แย่ครับแน่นอนว่าไม่ถึงกับสดสุดๆซึ่งมันก็แน่นอนอยู่แล้ว รสชาติก็กลางๆครับไม่ถึงกับโดดเด่น

          มื้อนี้จบที่ประมาณ 1200 บาท อาหารเฉลี่ยจานละ 200 บาทจะว่าราคาสูงก็สูง…แต่ถ้าเทียบกับปริมาณและรสชาติรวมๆแล้วผมว่าก็รับได้ครับ

          ร้านต่อมาอยู่ใกล้ๆกับร้านครัวเสวยตะกี้แหละครับ ชื่อร้านเตาถ่านโคขุนโพนยางคำซึ่งขายอาหารทะเล…แฮ่…ขายเนื้อสิอารมณ์เนื้อกระทะหมูกระทะนั่นแหละ สั่งชุดเนื้อและชุดหมูไปอย่างละชุด เพิ่มริบอายอีกชิ้นหนึ่งแล้วก็ลิ้นวัว

          ชุดวัว(เล็ก) จะประกอบไปด้วย สันคอ เสือร้องไห้ หนอก ตะพาบ ส่วนชุดหมู(เล็ก) ประกอบด้วย สันคอ สามชั้น หมูเต๋า เบคอน และทั้งสองชุดจะให้ไข่ วุ้นเส้น ผักมาชุดละ 1 ชุด…น้ำจิ้มมาสองรูปแบบ ถ้วยแดงคือน้ำจิ้มปกติออกหวานนิดๆ ถ้วยสีดำคือน้ำจิ้มที่ใส่ดีเข้าไปเพิ่มความขม

          เนื้อพร้อม ถ้วยพร้อม หม้อร้อน ก็เริ่มกันเลย เนื้อและหมูทุกจานค่อนข้างนุ่มดีครับ ลิ้นวัวที่สั่งมาเพิ่มออกจะเหนียวนิดหน่อย ส่วนเนื้อริบอายผมว่ามันก็นุ่มประมาณหนึ่งครับ เมื่อเทียบกับราคาก็ถือว่าใช้ได้ครับ นั่งปิ้งนั่งคุยกันไปเรื่อยๆก็ถือว่าเป็นมื้อที่เพลินดีเหมือนกัน ราคาเช็คออกมาเกือบๆพันบาท เทียบกับปริมาณขอที่ทานไปก็ถือว่าไม่แพงมากครับ

          ร้านต่อมาอยู่ติดกับร้านโคขุนนั่นแหละครับ ชื่อร้านแจ่วฮ้อนเฮียหก เป็นร้านที่คนเข้าเยอะอยู่เหมือนกันครับเข้าเรื่อยๆเลย

          สั่งอาหารไปหลายอย่างเลยครับ ชุดหมูเล็ก ชุดเนื้อใหญ่ เซี่ยงจี๊ ข้าวผัดหมู ไส้อ่อนทอด และจานเด็ด ยำขาลาย และ ยำกุ้งโสด(กุ้งเหว่ว้า…กุ้งไม่มีคู่)

          อาหารเต็มโต๊ะเลยครับ น้ำซุบแจ่วฮ้อนจะมีกลิ่นเหมือนเครื่องเทศหรือสมุนไพรบางอย่าง แปลกลิ้นดีครับ ส่วนเนื้อเมื่อเทียบกับร้านโคขุนข้างๆแล้ว อันนี้ค่อนข้างจะเหนียวกว่าเยอะเลยครับ ส่วนหมูก็พอได้ครับ

          ข้าวผัดสำหรับผมถือว่าถูกปากเลยครับ ข้าวร่วน หอมกลิ่นกระทะรสชาติหวานนิดๆ เค็มหน่อยๆ กำลังดีเลยสำหรับผม ส่วนไส้ทอดภรรยาผมบอกว่าออกจะแข็งไปหน่อยควรจะทานตอนมาใหม่ๆ พอทิ้งตากลมไว้แล้วแข็งเกิน

          สรุปมื้อนี้ผมเฉยๆครับ ของที่ให้มาเยอะดีครับแต่คุณภาพวัตถุดิบบางอย่างอาจจะไม่ดีนัก อาหารบางจานถูกปาก บางจานอาจจะไม่ถูกปาก

          อีกร้านที่ไปทานตอนไปบึงโขงหลง “ครัวเพ็ญพิชชา” อยู่ริมบึงโขงหลงเลยครับ เป็นที่นั่งแบบนั่งบนแคร่ มีเปลให้นอนเล่นได้ด้วยกะว่าถ้าอิ่มจัดก็นอนผึ่งพุงกันไปเลย บรรยากาศตรงนี้ดีสุดๆเลยครับ ใต้ต้นไม้ ติดน้ำ ลมพัดเย็นๆ อย่างกับอยู่ริมทะเลแถมไม่รู้สึกเหนียวตัวด้วย

           สั่งอาหารไปหลายรายการเลยครับ เมี่ยงปลาเผา ตำปูปลาร้า ตำไทยไข่เค็ม ผัดฉ่าปลาน้ำโขง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าปลาอะไร…กล่องสุ่มปลาอีกแล้วครับ ไข่เจียวทรงเครื่องตบท้ายด้วยข้าวผัดหมู ระหว่างรออาหารก็นั่งเล่นหรือจะลงไปเล่นน้ำก็ได้ครับ น้ำใสทีเดียวแต่พื้นอาจจะมีฝากขวดอะไรอยู่บ้าง ก็ระวังหน่อยแล้วกันครับ

           ส้มตำทั้งสองจาน เผ็ดกระจายเลยครับ เผ็ดไม่บันยะบันยัง เผ็ดระเบิดระเบ้อ ถึงจะเป็นส้มตำไทยก็ไม่ออกหวานเหมือนส้มตำที่ทานทั่วไปในกรุงเทพฯ ผัดฉ่ารสชาติก็จัดจ้านเช่นเดียวกัน เผ็ดนำแน่นอนรสชาติออกเค็มเล็กน้อยและหอมกลิ่นเครื่องเทศ ไข่เจียวทรงเครื่องเป็นไข่เจียวแบบที่ผมชอบใส่ผัก หอมใหญ่ ทานแล้วได้กลิ่นหอมๆ…แต่…อมน้ำมันไปหน่อย ค่าอาหารมื้อนี้ไม่ถึง 800 บาทถือว่าไม่แพงครับ บรรยากาศดี อาหารรสชาติจัดจ้าน(มาก)

v
v
v
v
v
v
v
หากชอบการรีวิวของผม ไปดูรีวิวที่ผมทำไว้ในช่องทางอื่นๆได้นะครับ แนะนำ คอมเม้นท์ตามสบายครับ
——————————————————————————————————
Facebook:  https://www.facebook.com/followmeonearth/