[CR] รีวิว…เที่ยวบึงกาฬ 2 ภู 4 วัด 2 ตลาด…(ภาค 1 ที่พักและที่เที่ยว) pantip

          วัดต่อมาที่ไปเที่ยวคือวัดโพธารามซึ่งเป็นวัดที่อยู่ใกล้ตัวเมืองบึงกาฬที่สุด ห่างจากสี่แยกบึงกาฬแค่ประมาณ 7 กม.เท่านั้น ถือว่าเป็นวัดสำคัญและเป็นศูนย์รวมจิดใจของชาวบึงกาฬ

          ประวัติของวัดโพธารามไม่ชัดเจนมากนัก จากข้อมูลคาดว่าสร้างมาตั้งแต่ปีพ.ศ. 2300 เดิมน่าจะชื่อว่า”วัดโพธ์ศรี” เพราะในวัดมีต้นโพธิ์ใหญ่อยู่ 2 ต้น และคาดว่าเมื่อก่อนพื้นที่บริเวณวัดเป็นป่ารกทึบ มีชาวบ้านอพยพมาจากเมืองยศ ซึ่งอยู่ในบริเวณจังหวัดยโสธรในปัจจุบัน เมื่อมาตั้งรกรากก็เริ่มถางป่าเพื่อจับจองเป็นพื้นที่ทำกิน เมื่อถางไปพบว่ามีพุ่มไม้อยู่พุ่มหนึ่งที่สูงกว่าพุ่มอื่นๆ เมื่อถางออกก็พบกับพระพุทธรูปที่มีเถาวัลย์พันรอบองค์อยู่ นอกจากนี้ยังพบว่าพื้นที่ตรงนี้มีลักษณะเป็นที่บำเพ็ญบุญ พบเครื่องปั้นดินเผาโบราณอีกหลายชิ้นอีกด้วย

          พระพุทธรูปองค์สำคัญของที่นี่คือ “หลวงพ่อพระใหญ๋” พระพุทธรูปปางมารวิชัย ประดิษฐานในพระอุโบสถซึ่งไม่อนุญาตให้สุภาพสตรีเข้าไปสักการะภายในพระอุโบสถ แต่สักการะด้านหน้าได้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันครับ

          ภายในวัดยังมีพิพิธภัณฑ์วัดโพธารามตั้งอยู่ด้วยครับ เป็นอาคารเล็กๆมีตู้วางอยู่ 4-5 ตู้ภายในตู้จัดแสดงอุปกรณ์ เครื่องใช้โบราณ รวมถึงเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆที่เก็บขึ้นมาได้จากซากเรือกลไฟโบราณจัดเก็บไว้ในบริเวณใกล้ๆกัน

          เรือกลไฟลำนี้ชาวบ้านกู้ขึ้นมาจากแม่น้ำโขง หลังจากศึกษาข้อมูลต่างๆพบว่าเป็นเรือสัญชาติฝรั่งเศส เป็นเรือประเภทเรือจักรเดี่ยว น่าจะเป็นเรือที่ใช้รับส่งผู้โดยสารและส่งสินค้าไปมาระหว่างเวียงจันท์กับสะหวันนะเขต ตัวเรือสร้างเมื่อพ.ศ. 2466 ที่ประเทศฝรั่งเศสและอัปปางลงเมื่อพ.ศ. 2490

          สถานที่ศักดิ์สิทธ์อีกที่หนึ่งที่แวะไปในทริปนี้คือ วังเจ้าปู่สุริยะวงศ์ชัยนาคราชราชา หรือ ศาลปู่อือลือ ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับบึงโขงหลง

          ประวัติของสถานที่แห่งนี้ยาวเหยียดเลยครับ โดยสรุปประมาณว่า เมื่อก่อนพื้นที่ตรงบึงโขงหลงเป็นเมืองชื่อว่า “รัตพานคร” มีพระอือลือราชาเป็นผู้ครอง เจ้าชายฟ้ารุ่งซึ่งเป็นหลานของพระอือลือราชาได้อภิเสกสมรสกับ นาครินทรานี ซึ่งเป็นพระธิดาของพญานาคราชแห่งเมืองบาดาลที่แปลงกายเป็นมนุษย์ งานอภิเสกสมรสใหญ่โตมโหฬาร ซึ่งถือเป็นการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่าง พระอือลือราชาและพญานาคราช

          เจ้าชายฟ้ารุ่งกับเจ้าหญิงนาครินทรานีอยู่กินกัน 3 ปีแต่ก็ไม่สามารถมีลูกด้วยกันได้ทำให้เกิดความเศร้าโศกเสียใจอย่างมาก และเมื่อเจ้าหญิงนาครินทรานีล้มป่วย ร่างก็กลับสู่ร่างพญานาคตามเดิมถึงจะร่ายมนต์ใหม่ก็ไม่เป็นผล ทำให้พระอือลือราชาและชาวเมืองรัตพานครไม่พอใจอย่างมาก ขับไล่เจ้าหญิงนาครินทรานีกลับลงเมืองบาดาลตามเดิม โดยให้พญานาคราชมารับตัวกลับ

          ก่อนกลับลงเมืองบาดาล พญานาคราชขอเครื่องกกุธภัณฑ์ของตระกูลคืน แต่พระอือลือราชาไม่ให้เพราะไปแปรเป็นอย่างอื่นไปเสียแล้ว พญานาคราชกริ้วมากและประกาศว่าจะทำลายเมืองรัตพานครโดยคงเหลือวัดไว้ 3 แห่ง คืนนั้นพญานาคราชยกพลมาถล่มเมืองรัตพานคร ไม่มีใครรอด เหลือวัดที่อยู่รอดอยู่ 3 แห่งคือ วัดดอนแก้ว(วัดแก้วฟ้า) วัดดอนโพธิ์(วัดโพธิสัตว์) และวัดดอนสวรรค์(วัดแดนสวรรค์)

          เมืองรัตพานครถล่มกลายเป็น “บึงหลงของ” ซึ่งต่อมาเพี้ยนเป็น “บึงโขงหลง” ส่วนพระอือลือราชาถูกพญานาคราชจับตัวไว้และสาปให้เป็นนาคเฝ้าอยู่ในบึงโขงหลงชั่วนิรันดร์จนกว่าจะมีเมืองเกิดใหม่ในดินแดนแห่งนี้จึงจะพ้นคำสาป

          นอกจากไหว้ศาลปู่อือลือตรงนี้แล้ว หลายท่านที่มาเที่ยวที่บึงโขงหลงก็มักจะนึ่งเรือไปสักการะศาลปู่อือลือกลางบึงโขงหลงที่เกาะดอนโพธิ์ซี่งไป-กลับน่าจะใช้เวลาชั่วโมงกว่าถึงสองชั่วโมง

          เปลี่ยนบรรยากาศไปเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติบ้างครับ มาบึงกาฬทั้งทีไม่มาหินสามวาฬก็ยังไงอยู่ หินสามวาฬเป็นส่วนหนึ่งของภูสิงห์จังหวัดบึงกาฬ อยู่ห่างจากสี่แยกบึงกาฬประมาณ 25 กม. ขับรถแป๊บเดียว

          การขึ้นภูสิงห์จะต้องใช้รถของเจ้าหน้าที่ขึ้นไปนะครับ ห้ามนำรถขึ้นไปเองค่ารถก็เหมาเลย 500 บาทซึ่งน่าจะเป็นเพราะโควิดเลยต้องเหมารถเพราะเคยได้ยินว่าก่อนหน้านี้หนึ่งคันจะขึ้นได้ 10 คน รถเต็มก็ออก…การท่องเที่ยวบนนี้จะใช้เวลารวมประมาณ 2 ชั่วโมงซึ่งเจ้าหน้าที่กำหนดมาเลยนะครับ แต่ 2 ชั่วโมงก็ถือว่าเพียงพอ

         โดดขึ้นท้ายรถแล้วก็นั่งดมฝุ่นกันได้เลย…การท่องเที่ยวภูสิงห์จะเริ่มที่ “ลานธรรม” สักการะหลวงพ่อพระสิงห์ก่อน ซึ่งตรงลานะธรรมนี้จะมีหินก้อนใหญ่อยู่ก้อนหนึ่ง ด้านหนึ่งของหินนี้จะเหมือนสิงห์กำลังหมอบอยู่

          เสร็จจากลานธรรมก็นั่งรถยาวๆกันไปที่หินสามวาฬเลย ระหว่างทางก็กินฝุ่นกันไปนั่งโขยกเขย่ากันไปสักพักก็ถึงหินสามวาฬ ซึ่งเป็นสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติโดยแท้เลยครับเป็นหินที่ยื่นออกไปจากหน้าผา 3 ก้อนเรียงกัน เมื่อมองจากมุมสูงจะเหมือนวาฬพ่อแม่ลูก…โดยวาฬพ่อจะมีขนาดใหญ่ที่สุด วาฬแม่อยู่ตรงกลางจะยื่นไปข้างหน้ามากที่สุด ส่วนวาฬลูกขนาดเล็กที่สุดและไม่มีเส้นทางให้เดินขึ้นไปชมวิวได้ ก่อนหน้านี้ไม่นาน(ประมาณ 75 ล้านปีที่แล้ว) หินสามวาฬเป็นหินแผ่นเดียวกันขนาดใหญ่ หลังจากการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกหินเริ่มมีรอยแตก หลังจากนั้นรอยแตกเริ่มใหญ่และห่างออกจากกันเรื่อยๆจากการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกและการกัดกร่อนทำให้กลายเป็นหินสามวาฬแบบในปัจจับัน

          บนนี้ลมแรงเลยครับ มีสีบอกเขตที่สามารถเดินได้แต่ไม่มีรั้วอะไรเดินระวังหน่อยก็ดีนะครับ มุมมหาชนคงเป็นนายแบบนางแบบอยู่บนวาฬพ่อ แล้วช่างภาพอยู่บนวาฬแม่ ถ่ายไปก็เหมือนยืนอยู่บนหินขนาดใหญ่ลอยฟ้า

           เดินกลับจากหินสามวาฬมาที่จอดรถ ด้านข้างที่จอดรถจะมีจุดชมวิวอีกฝั่งหนึ่งให้เดินไปชม ลักษณะเป็นหินก้อนใหญ่โล่งๆที่คล้ายๆกับหินสามวาฬเพียงแต่มันไม่ยื่นออกไปข้างหน้าเท่านั้นแต่ก็ได้วิวกว้างสุดลูกหูลูกตาเช่นเดียวกัน

          ขึ้นรถไปกันต่อครับ ป้ายต่อไปจุดชมวิวหินช้างและประตูสวรรค์…จุดชมวิวหินช้างเป็นจุดแวะสั้นๆ มีหินก้อนใหญ่ลักษณะเหมือนช้างแปลกตาดีครับ ถัดจากจุดชมวิวหินช้างไปนิดเดียวก็ถึงประตูสวรรค์ ลักษณะเป็นหินขนาดใหญ่ 2 ก้อนตั้งเป็นกำแพง มีช่องว่างตรงกลางเหมือนว่าหินโดนผ่าออกจากกัน พอไปยืนถ่ายรูปตรงช่องว่างเลยสวย พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าถ้ามาถูกเวลาพระอาทิตย์จะส่องตรงลงมาที่ประตูพอดี ถ้าถ่ายรูปตอนนั้นจะได้รูปแบบอลังการ…ส่วนหินก้อนใหญ่ด้านขวามือพี่เจ้าหน้าที่บอกว่าเป็นหินคิงคอง เพราะแสงเงาตกกระทบดูเป็นหน้าคิงคอง…อันนี้เห็นด้วยตามนั้นเลยครับเหมือนคิงคองมากๆ

         ป้ายสุดท้ายสำหรับการทัวร์ภูสิงห์คือจุดชมวิวส่างร้อยบ่อ…ชื่อส่างร้อยบ่ออาจะจะฟังดูแปลกๆ คำว่า”ส่าง” แปลว่าหลุม แปลว่าที่นี่มีหลุมเป็นร้อยบ่อ พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าเป็นหน้าฝน น้ำจะเต็มแต่ละบ่อถ่ายรูปสวยมากๆ มาตอนนี้ก็จะแห้งๆหน่อย วิวตรงนี้ก็สวยใช้ได้อยู่ครับ เป็นวิวโล่งๆ มองได้ไกลๆเห็นตัวเมืองบึงกาฬได้เลย…โชคดีที่ผมขึ้นภูสิงห์แต่เช้าเพราะยังไม่ทันที่ผมจะลงมาดี ก็มีกรุ๊ปทัวร์ชุดใหญ่ขึ้นมา ตรงหินสามวาฬคงวุ่นวายไม่น้อย

          ตอนเที่ยวอยู่หินสามวาฬถามพี่เจ้าหน้าที่ว่าแถวนั้นมีร้านอาหารอะไรน่าสนใจบ้าง พี่เจ้าหน้าที่ก็นึกอยู่นานน่าจะเห็นเราเป็นคนต่างถิ่นเลยพยายามนึกร้านที่มันดีหน่อยให้ ผมเลยบอกว่าเอาร้านที่พี่กินแล้วว่าอร่อยนั่นแหละ…พี่เจ้าหน้าที่ตอบกลับมาว่า “ครัวอ้อมบ้านทุ่ง”

          ครัวอ้อมบ้านทุ่งเป็นร้านอาหารตามสั่งข้างทางนี่แหละครับ อยู่ใกล้ๆบริษัทเซาท์แลนรีซอร์สจำกัด เป็นร้านง่ายๆเลยครับ รสชาติอาหารจัดจ้านตามแบบร้านอาหารตามสั่งมือหนัก ตำทะเลเค็มนัวเผ็ดอร่อยมากและกลิ่นปลาร้ามาเต็ม 2 รูจมูก สีน่ากลัวแต่รสชาติดีทีเดียว อาหารจานเดียวก็อร่อยครับเข้มข้น เป็นร้านเล็กๆที่ใช้ได้เลย

          บึงกาฬมีถนนคนเดินด้วยนะครับ…แต่เมื่อเทียบกับถนนคนเดินที่หนองคายแล้วที่นี่เล็กกว่าเยอะแต่ได้บรรยากาศริมโขงเหมือนกัน ที่นี่ไม่ได้มีทุกวันนะครับมีเฉพาะศุกร์-เสาร์เท่านั้น ของที่ขายเยอะเท่าที่ดูเช่น เสื้อผ้า อาหาร และเคสมือถือ…เห็นหลายร้านมาก รุ่นที่กรุงเทพฯไม่มีขายแล้วก็มาเจอได้ที่นี่…เออ ดีแฮะ

          ที่นี่ดีอย่างตรงที่จอดรถค่อนข้างเยอะถึงบางจุดจะไกลนิดหน่อยแต่ก็ถือว่าเยอะอยู่ครับ…เดินไปเดินกลับ สูดอากาศสดชื่น ได้ของกลับบ้านเป็นเคสมือถือกับแมลงทอด…

          ตื่นเช้าอีกวันไปตลาดเช้าไทย-ลาว เปิดวันอังคารและวันศุกร์ตอนเช้าถึงประมาณเที่ยง…ตลาดนี้เรียกว่า “ตื่นตาตื่นใจ” เลยครับ ขนาดของตลาดค่อนข้างใหญ่แผงขายของตั้ง 2 ฝั่งถนนยาวเป็นกิโลได้ รถราก็คับคั่งเดินก็ระวังหน่อยครับ

          ของขายที่นี่มีสารพัดเลยครับ ตั้งแต่ต้นไม้ ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร สมุนไพรพื้นบ้าน ข้าวของเครื่องใช้ อาหารต่างๆ เดินเพลินจริงๆครับ ของแปลกที่ผมไม่เคยเห็นเยอะแยะไปหมด ที่แปลกสุดน่าจะเป็นหนังควายตากแห้ง เห็นขายอยู่หลายร้านก็สงสัยว่าเอาไปทำอะไร จนได้คำตอบมาว่าเป็นของกิน

          เดินไปเดินมาเจอร้านขายปอเปี๊ยะอยู่ร้านหนึ่ง เห็นปอเปี๊ยะอันใหญ่อยู่เต็มรถเลยเข้าไปซื้อ ป้าขายแท่งละ 10 บาท(ถ้าจำไม่ผิด) เลยซื้อมา 3 แท่ง…ป้าหยิบปอเปี๊ยะแล้วตัดใส่ถุงอย่างคล่องแคล่ว ด้วยความที่ผมสนิทกับคนง่ายเลยชวนป้าคุย…เท่านั้นแหละป้าเล่ายาวเลย คุยไปคุยมาเพลินๆป้าหยิบปอเปี๊ยะมาอีก 2 อันตัดใส่ไปในถุงบอกกลัวไม่อิ่ม สรุปสั่ง 3 ชิ้นป้าแถมมา 2 ชิ้น นี่ป้าขายเอามันใช่มั้ยครับ

          มาที่นี่ไม่ต้องมาตั้งแต่ตลาดเปิดนะครับ ใน Google บอกว่าตลาดเปิดหกโมงเช้า ผมว่าไปสักเจ็ดโมงครึ่งแปดโมงตลาดจะเต็มพอดี และเผื่อเวลาสักชั่วโมงสองชั่วโมงค่อยๆเดินไปครับ ถ้าแฟนไม่ชอบเดินตลาดไม่ต้องพามาครับให้นอนรอที่โรงแรมไปเดี๋ยวจะบ่นตลอดทาง…

          จบทริปบึงกาฬและอีสานเหนือแต่เพียงเท่านี้ครับ ส่วนร้านอาหารต่างๆในบึงกาฬที่ไปชิมมาขอยกไปกระทู้ถัดไปนะครับ ไม่งั้นมันจะยาวเหยียดเดี๋ยวจะเลื่อนอ่านจนตาลายเสียก่อน ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ สวัสดีครับ