คนซื้อกาแฟ เครื่องดื่ม เป็นราคาข้าวมื้อนึงได้ ไม่เสียดายเงินหรอ pantip

ก็เหมือนเสื้อผ้า โทรศัพท์ รองเท้า รถ  เราไม่ได้ซื้อเหมือนเค้าใช่ว่าว่าเค้าคิดไม่เป็น  แต่เพราะทุกอย่างคือความพอใจ  

คนทำงานรายได้เยอะก็อยากกินของดีๆ เสื้อผ้าสวยๆ  เรื่องปกติ  ตราบใดที่ไม่ได้เดือดร้อนคนอื่น   เราก็ทำตัวเราให้ดีพอครับ

การได้แวะร้านกาแฟในพื้นที่นั้น ๆ มันได้กลายเป็นซื้อประสบการณ์แถมกาแฟ พออยู่บ้านก็ดื่มน้ำเปล่าปกตินั่นแหละครับ

อยากจะพูดหล่อ ก็เทียบกาแฟแพงกาแฟถูกไป เอากาแฟไปเทียบข้าวมันดูไร้ตรรกะการเปรียบเทียบไปหน่อยครับ

สมมุติ เด็กจบใหม่  เงินเดือนเริ่มต้น 18,000 บาท   ค่าอาหารกลางวัน 50 บาท ไม่รวมเครื่องดื่ม    ถ้าจะกินกาแฟช่วงบ่าย แก้วจะ 40 บาททุกวัน ก็ไม่แปลก  แต่ถ้ากินกาแฟแก้วละ 150 บาททุกวัน  มันอาจดูขัดๆ แต่ถ้าบ้านฐานะรวย  ไม่เดือดร้อน  ก็ทำได้  ไม่แปลกครับ

เรากินเพื่อจะได้ทำงานได้ หาเงินไปกินข้าวค่ะ เช้าๆมาง่วงๆ มัวแต่ประหยัดไม่ยอมซื้อกาแฟ กลัวทำงานไปละพูดไม่รู้เรื่องจะโดนไล่ออกเอา เงินค่าข้าวก็จะไม่มีกินเอาค่ะ 🥲

เมื่อก่อนช่วงที่ผมจน  แทบไม่มีเงินเก็บ ใช้เงินเดือนชนเดือน ก็เสียเายมาก ไม่กล้าซื้อเลย

ตอนนี้มีรายได้เยอะ มันคือเศษเงินของเงินเดือนจริงๆนะ ใช้ได้แบบไม่ต้องมานั่งคิดอะไรเลย

เดี๊ยนดื่มกาแฟถูก ๆ เน้นเอาคาเฟอีนค่ะ จะเป็นชาก็ได้ เรื่องคาเฟอีนสำหรับเดี๊ยนเป็นเรื่องอธิบายยาก มันไม่ใช่แค่ดื่มปุ๊บ ตื่นปั๊บ แต่มีเงื่อนไข ตัวแปรอีกเยอะ เคยมีวันที่ไม่ได้ดื่ม มีความรู้สึกว่า การเขียนหรือพิมพ์ มีจุดผิดพลาดเยอะ อันนี้ไม่รู้อุปาทาน หรือมาจากการเสพติดคาเฟอีนรึเปล่า กินแก้ง่วง แต่บางทีก็รู้สึกว่ามันทำให้ไม่มีสมาธิ

ส่วนน้ำหวาน หอม หวาน เย็นชื่นใจ เช่นรส น้ำลิ้นจี่ ชาเขียวแต่งหวาน เป็นความสดชื่น ความบันเทิงของชีวิต คลายเครียดค่ะ ส่งผลต่อสภาพจิตใจในการทำงานเหมือนกัน

น้ำใบบัวบก เน้นกินเอาสรรพคุณค่ะ บำรุงเส้นเลือด ลดความเครียด เลยกลายเป็นอีกหนึ่งสมุนไพรหลัก ที่เดี๊ยนพึ่งพา

บางทีก็งงคน pantip ทำไมชอบพิมพ์ “ตามหัวกระทู้เลยค่ะ” ถ้าไม่รู้จะพิมพ์อะไรแล้วก็ไม่ต้องพิมพ์ จะไล่คนอ่านกลับไปอ่านหัวกระทู้ทำไม
ยิ่งถ้าเป็นกระทู้ถามปัญหาคอม หัวกระทู้ยังบอกสเป็ค-ปัญหา ไม่ชัดเจนเลย เนื้อกระทู้ไม่มีอะไรนอกจาก “ตามหัวกระทู้เลยค่ะ” อ่านแล้วของขึ้นเลย

อ้อ วันนึงๆกินนม high protien เช้าขวด เย็นขวดด้วยนะ
เพื่อสุขภาพ

อ้อ ผมไม่ดื่มเหล้า เบียร์ ไม่ซื้อหวย ไม่เที่ยวกลางคืน

อันนี้คือเรื่องจริงที่โดนมาแล้ว ไม่ขำเลยนะครับ เพราะโดนมายืมเงิน 500 ผ่านไปสองเดือนยังไม่คืน มาเห็นอีกที โพสต์โชว์กินสตาร์บัคลงเฟส โคตรโมโห

แต่ถ้า จขกท. ห่วงสุขภาพร่างกายและกระเป๋าสตางค์เพื่อน จะคุยด้วยความหวังดีก็ได้  แต่สำหรับคนแปลกหน้า อย่าไปยุ่งจะดีกว่า

ส่วนคนที่ไม่กิน ก็มีความคิดของเค้าไปอีกแบบ

มันก้มีแหละ พวกแบบใช้เงินเดือนชนเดือน ไม่เหลือเงินเก็บ เเต่มาโพสต์นั่งร้านกาแฟประจำ

บางมื้อ อย่างตอนเช้า ก็อยากกินครัวซองต์กับกาแฟร้อน มากกว่ากินข้าวน่ะครับ

ของพวกนี้ มันไม่ถึงกับแพงจนกินไม่ได้
แต่กินได้เป็นบางมื้อครับ

อย่าไปยุ่งเรื่องเงินของคนอื่นเหอะค่ะ เค้าจะใช้จ่ายอะไรมันก็เรื่องของเค้า

ส่วนตัวผมไม่ค่อยสนใจกาแฟอะไรนัก   ถ้าจะดื่มคือเพื่อแก้ง่วงเป็นหลัก

แต่ด้วยความที่เป็นคนไม่ดื่มกาแฟอยู่แล้ว
จึงไม่เคยจ่ายเงินไปกับการซื้อกาแฟเลย

เฉลี่ยน่าจะแค่เดือนละหนึ่งถึงสองครั้ง
ที่จะจ่ายเงินซื้อโกโก้เย็นข้นๆ หวานน้อยสัก1 แก้วค่ะ

คนพวกนี้บางทีเขามีรายได้เยอะ หรือกาแฟแก้วเป็นร้อยมันอร่อยกว่ากาแฟรถเข็น เพราะกาแฟแท้ นมถึง น้ำเชี่อมอย่างดี  คนบางทีก็นาน ๆ กินทีเพราะมันอร่อยกว่า แบบแก้วล่ะ 30 บาท(ไม่เคยกินเพราะไม่กินกาแฟ ส่วนชาก็กินแต่ชาไม่ใส่นม)

ถ้าไม่นับเรื่องเงิน ก็เป็นเรื่องความชอบและรสนิยมที่แตกต่างกัน

บางคนก็แค่ไปนั่งชิวๆ หามุมเงียบๆ นั่งทำงาน นั่งเล่น ก็ต้องสั่งสินค้าในร้าน

และบางอย่างก็จำเป็น เช่น
เครื่องดื่มที่ทำไม่ให้ง่วงเวลาขับรถ ก็จะเห็นได้ว่า จุดพักรถ ปั๊ม มักจะมีร้านกาแฟ

เครื่องดื่มที่ทดแทนเกลือแร่

น้ำผลไม้บำรุงสุขภาพ ได้วิตามินต่างๆ
etc.

ไม่จำเป็นที่ น้ำเปล่าดีที่สุดเสมอไป ขึ้นกับสถานการณ์

ส่วนเราเองเรากินกาแฟค่ะ และบอกตรงๆ เลยว่า เรามีเงินพอที่จะกินกาแฟแก้วละ 200 ได้ทุกวัน แต่เสียดายตังค์ถ้าจะไปซื้อกินทุกครั้งค่ะ เพราะเราอยากเอาเงินไปทำอย่างอื่นมากกว่า
ดังนั้น วิธีการของเราก็คือ เราจะซื้อกาแฟดีๆ มาชงเองค่ะ เครื่องชงกาแฟเราก็มี แรกๆ ก็ซื้อแคปซูล แต่หลังๆ ขี้เกียจละ แล้วเรากินง่ายมาก เพราะกินกาแฟดำไม่ใส่น้ำตาล ชงน้ำร้อนใส่น้ำแข็ง ก็กลายเป็นอเมริกาโน่ดีๆ แล้ว ก็ประหยัดได้เยอะนะ เครื่องชงก็กองอยู่ตรงนั้นแหละ 555

สุขภาพของเค้า เงินก็ของเค้า นอกจากเค้ามาขอคุณกิน คุณค่อยเดือดร้อนนะ

เหมือนคุณตะโกนถามไปห้องประชุม ใครซื้อกาแฟราคาข้าวมื้อนึง ไม่เสียดายเงินหรอ
เพราะคุณถามคนที่เค้าซื้อกาแฟ

ถ้าจะตั้งคำถามใหม่เป็น คนไม่กินกาแฟ คิดยังไงกับคนซื้อกาแฟราคาเท่าข้าวมือนึง
น่าจะได้คำตอบที่น่าสนใจกว่า

แพงไม่แพง ผมเอาตรงนี้ชี้วัด

เอาจริงมันคือความพอใจของแต่ละคนครับ

ตัวอย่าง

เอาเวลามานั่งเล่นพันทิพย์ไม่เสียดายเวลาเหรอ ?

แน่นอนเอาเวลาไปทำอย่างอื่นมีประโยชน์กว่า

………………………………………………………………………

มันก็อยู่ที่ความพอใจล้วน ๆ ครับ ไม่เอาไม่………

ลองสังเกตุตัวคุณเองให้ดี ถ้าคุณจะตั้งคำถามนั้นกับคนอื่น ลองมองในมุมกลับ คนอื่นๆเองก็คงมีคำถามที่อยากตั้งกับความต้องการส่วนตัวของคุณเหมือนกัน ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร

แล้วคุณลองตอบตัวเองดู อืม ทำไมคุณไม่เสียดายเงินล่ะ มันก็คำตอบเดียวกันกับค่ากาแฟนั่นแหละ

คนเราทำงานไม่ได้ทำเพื่อให้มีชีวิตรอดค่ะ เขาทำเพื่อจะได้ใช้ชีวิต ถ้าคุณจะเอาเงินมาซื้อปัจจัยสี่เพื่อความคุ้มและไม่เสียดายเงิน เพื่อต้องการมีชีวิตรอดไปวันๆ กลุ่มคนที่ใช้เงินเพื่อซื้อความสุขในชีวิตก็คงหัวเราะขำคุณเหมือนกัน เพราะตายไปก็เอาเงินไปด้วยไม่ได้นะเออ

แต่สำหรับข้าว ชอบกินอาหารไทย อาหารอีสาน อาหารตามสั่ง ขนมจีน ซึ่งหาง่ายทั่วไป ราคาก็เลยถูกค่ะ

บางคนอาจจะซื้อกาแฟแพง แต่รายจ่ายด้านอื่นน้อย หรือบางคนอาจจะกินข้าวมื้อนึงแพงกว่ากาแฟที่คุณคิดว่าราคาเท่ากับข้าวหนึ่งมื้อนั่นก็ได้ การที่จะตั้งราคาของสิ่งหนึ่งมันก็เหมือนเลือกประเภทลูกค้าในตัวอยู่แล้ว เข้าใจว่าคุณอาจจะมีกำลังซื้อแต่ไม่คิดซื้อเพราะกาแฟแพงไม่ใช่แนว เอาเป็นว่ารายจ่ายของแต่ละคนต่างกัน และรสนิยมในการเสพสุขกับชีวิตของแต่ละคนก็ต่างกันค่ะ บางอย่างเราคิดว่าแพงสำหรับบางคนอาจจะถูก บางอย่างเราคิดว่ามันถูกมันดี สำหรับคนอื่นอาจจะไม่ใช่ก็ได้

1. ไม่ได้กินทุกวัน ทุกมื้อ
2. ข้าวกินปกติ ไม่ได้อดข้าวมาซื้อกาแฟ
3. ราคากาแฟ ทำงาน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ได้ละครับ

การที่เราเข้าใจ life style ของคนรวย หรือคนที่พอจะมีเงินจ่ายของฟุ่มเฟือย รู้ว่าคนเหล่านี้เค้าต้องการอะไร ใช้ชีวิตแบบไหน มันเป็นหนทางในการทำธุรกิจแบบหนึ่ง ถ้าไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ ก็คงได้แต่ขายข้าวแกงราคาถูกๆ เพราะถ้าข้าวแกงเราแพง ก็ไม่รู้ว่าจะขายยังไง คงไม่มีหัวในการเปิดร้านกาแฟหรูๆ ร้านข้าวราคาแพงได้หรอก เพราะหัวมันไปไม่ถึง เข้าไม่ถึง

การกินแบบนี้ไม่ได้รู้สึกว่า รวยหรืออะไร มันคือการดำเนินชีวิตแบบปกติ
ตามมาตราฐานของตัวเอง  ซึ่งในมุมคนอื่น อาจจะแพงมั้ย

แต่สำหรับเราไม่แพงนะ  ราคาปกติ