ปานีปูรี ที่ขายที่อินเดียคนกิน 30-200 ลูกต่อวัน ทำขายไหวหรอครับ pantip

เคยเห็น​ ลูกบอล​ ที่ทำปารีปูนี​ มันก็ขายส่งเป็นถุงใหญ่ๆ(ในคลิปที่อินเดียนะครับ)​

ไส้ก็ดูไม่ได้ทำยาก

น้ำราดก็เช่นกัน

สรุปคือ​ จขกท.เห็นว่าขั้นไหนมันยากอ่ะครับ

เวลาคนมาสั่งกิน คนขายจะแจกถ้วยให้คนซื้อถือไว้ แล้วยืนรอ เขาจะส่งให้ทีละคน คนละลูก กินเวียนไป อารมณ์เดียวกับไปกินกุยช่ายปากหม้อแถวแปดริ้ว

เคยดูสารคดีเรื่องคนทำปานิปูรี (Slumfood millianier , Discovery Asia )
ก็ทำกันได้ แต่ก็เหนื่อยมากเหมือนกัน
ต้องตื่นมาทำแป้งตั้งแต่เช้ามืด ทอดแป้งให้เสร็จ
ไส้ ไม่ยากทำทีเดียวได้เยอะ
นำ้ราดก็ทำทีเป็นโถ
เวลาขายก็ตักใส้ใส่แป้ง คนกินก็เอามือจับแป้งไปจุ่มในโถนำ้ปรุง
แล้วกินกันตรงนั้นเลย
เห็นแล้วก็น่ากลัว  เป็นผมทัองเสีย 100% แต่คนอินเดียกินกันปกติมาก

ตอนขายนี่ง่ายมากเลย วันละหลายร้อยน่าจะไหว
https://www.youtube.com/watch?v=-2bBEQQh4kc

ถ้าขายของกินคนมามุงๆ กินทีเป็นร้อยลูกต่อหัว พ่อแม่ค้ารถเข็นมีแต่ยิ้มสิ  ไม่ไหวก็บอกไหวจ้าาา เหนี่ยวรั้งกันสุดฤิทธิไม่ให้ย้ายไปรถเข็นข้างๆ ต่อให้ต้องตีลังกาทำก็เหอะ

ดูในสารคดี ดูสนุกดีออก
ลูกค้าเยอะ คนขายชอบ

ใน กทม มีร้านไหนขายมั้ยครับ

ุถ้าดูจากสารคดี แป้งกลมๆเขาก็มีแบบที่ทำขายเป็นถุงใหญ่
ส่วนไส้มันนั้นก็จะทยอยทำไปทีละรอบ หมดก็ทำใหม่เรื่อยๆ
น้ำราดก็ดูเหมือนจะปรุงไว้แล้ว ถ้าเป็นร้านรถเข็นก็ผสมขายไป หมดก็ทำใหม่

วิธีขายมันก็ดูไม่น่าจะยากอะไรก็คงขายได้วันละเป็นร้อยๆลูกไม่มีปัญหานะคะ

เราเรียนอยู่อินเดีย อยากบอกว่าลูกกลมๆนั้นร้านปานีปูรีส่วนใหญ่จะซื้อแบบสำเร็จมาแล้วครับ เพราะราคาไม่ได้ต่างกันมากกันมากกับทำเอง ถึงทำเองก็ไม่ได้ยากและใช้เวลาแปปเดียว(เราเคยลองทำมาแล้ว) ส่วนใส้บางร้านเขาจะบดสด บางร้านเขาก็จะบดเก็บไว้ ส่วนน้ำเขาก็ทำทีเดียว ส่วนการกินส่วนใหญ่ร้านจะให้ประมาณ 7 ลูกต่อคน เขาจะเสิร์ฟทีละลูกวนไป จะเสิร์ฟเป็นเซตๆ ถ้าคุณมาทีหลังก็ต้องรอพวกเซตก่อนหน้าหมดไป 7 ลูกก่อนถึงจะเริ่มเซตใหม่ครับ หวังว่าคุณพอจะเห็นภาพนะครับ