ถ้าคุณเป็นเจ้าของกิจการแล้วขายหมดก่อนเวลาทุกวัน จะเพิ่มปริมาณไหมครับ pantip

เพิ่มราคาขาย

เหนื่อยเพิ่มแลกกับกำไรนิดหน่อย ไม่เอาดีกว่า

ไม่ค่ะทำไม่ทัน  
เช่น ถ้าเป็ดย่าง หมูย่าง มันก็ต้องซื้อเตาย่างเพิ่ม
ซาลาเปาต้องปั้นเพิ่ม

ต้องดูก่อนครับว่า

– เหนื่อยมากแค่ไหนถ้าทำเพิ่ม

– จำนวนลูกค้ามีมากจริงตลอดรึแค่บางวัน

– วัตถุดิบจะเพิ่มยังไง   บางอย่างต้องซื้อทีเดียวเยอะๆ

พอเพียง พอประมาณ ทางสายกลาง

มีแรงจะทำเพิ่ม หมดแรงก็ปิดร้านค่ะ

อย่าเอามาตรฐานมาคิดมากนักเลยครับ
บางคนทำงานแค่ในกรอบก็พอ
หลักคิดเขาอาจแค่ไม่โลภดีกว่า
ไม่มีสูตรการเงินอะไรมากมาย

ดีเสียอีกปิดจ๊อบไว ได้พักเลย

ไม่ค่ะ เหนื่อย ไม่อยากเหนื่อยเพิ่ม ถ้าขายหมดแล้วแสดงว่าคงกำไรแล้ว อยากปิดร้านกลับบ้าน ไปพักผ่อนหรือไปชิวๆต่อ

เพิ่มปริมาณ = จ้างคนเพิ่ม ซื้อของเพิ่ม ใช้เวลาเตรียมของเพิ่ม เพิ่มทุกอย่าง

ถ้าเพิ่มปริมาณแล้วขายหมดเหมือนเดิม หักค่าใช้จ่ายแล้วก็อาจจะได้กำไรเท่าเดิม (ถ้าไม่จ้างคนเพิ่มก็แค่เหนื่อยเพิ่ม กำไรเพิ่ม) แต่ถ้าขายไม่หมดจะเท่ากับว่ากำไรจะลดลง

เราว่าทุกคนก็อยากขยายให้กิจการใหญ่ขึ้นนะคะ แต่มันก็พ่วงมาด้วยความเสี่ยงและค่าใช้จ่าย ทำเท่าที่จะมีแรงทำ ทำเท่าที่พอเพียงจะอยู่ได้…ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ไม่แย่เลย

—–

เรากับสามีเคยตัดสินใจทำธุรกิจโรงงานขนาดเล็ก พอถึงเวลาที่ล้ม…ก็โครมใหญ่ในข้ามคืน ทุกวันนี้ยังใช้หนี้ไม่หมดเลยค่ะ

ตอนนี้ก็เริ่มต้นใหม่ด้วยการทำธุรกิจเล็กๆ ที่พอเพียงที่จะอยู่ได้ และไม่เสี่ยงมากหากมีความผันผวนทางเศรษฐกิจเข้ามา

เวลาว่าง
มันมีความสุขมากเลยนะ

ของที่มันดูมีจำกัด มันก็มีมูลค่าของมัน เป็นการตลาดแบบนึง

** ปล. หลายร้านประจำที่เคยขายหมดเร็ว แบบไม่เกินบ่ายหมดแล้ว ของเหลือขายหมดช้าไปเยอะเลยครับ

เป็นผมเพิ่มนะครับถ้าอยากได้เงิน แต่ถ้าไม่อยากเหนื่อยมากก็ทำเท่าที่มี

แล้วแต่นิสัยของผู้ประกอบการ
บางคนหมดแล้วก็หมดเลย ขอขายแค่นี้ ได้กำไรประมาณนี้ จบ
ยิ่งขายของกิน เวลาเตรียมร้าน เก็บร้าน มันเหนื่อยมาก ขายหมดเร็วก็ได้พักมากขึ้น

แต่บางคนก็ดีใจที่จะได้โอกาสเพิ่มยอดขาย ซื้อวัตถุดิบเพิ่มเพื่อขายต่อ

ดูจากนิสัยผมแล้ว ถ้าขายหมดแน่ๆคนติดเกรียว ผมจะเพิ่มราคาแล้วลดจำนวนลงครับ 555 ของมีจำกัดนะไม่รีบมาอด

ดูเป็นเสน่ห์ให้คนอยากมากินด้วยนะ
จริง ๆ เค้าคงทำเท่าที่เค้าไหว

อย่าเพิ่มครับ
ให้ภาพลักษณ์ของดีขายหมดไวทุกวัน
ดีกว่าครับ
แนะนำให้หมดแล้วหมดเลย
เพิ่มเป็น product ใหม่ครับ

แบบว่าอันนี้หมดแล้วครับ
ถ้าพี่จะซื้อต้องรีบมาก่อนเวลานี้ๆๆ

หมูปิ้งหนองมน ไม่เกิน 7 โมงเช้าของก็ขายหมดแล้ว ขายตั้งแต่ตี 4 คนไปแย่งกันแต่เข้า ไม่งั้นอดกิน ไม้ละ 12 บาท ใหญ่ๆ

ถ้าขายทั้งวัน เหนื่อยร้อน

ตอบในมุมของคนที่บ้านทำร้านอาหารครับ
บ้านผมเคยเป็นแบบที่คุณถามเลย
ขายดีจนหมดก่อนเวลาทุกวัน เลยเตรียมของเพิ่ม
ผลที่ได้คือ ปกติขายวันจันทร์-เสาร์ แต่พอเพิ่มของ ขายได้แค่จันทร์-ศุกร์ พอวันเสาร์ก็ร่างแหลกทำไม่ไหวต้องหยุด
สุดท้ายก็กลับมาทำเหมือนเดิมคือขายเท่าที่ไหว ไม่เหนื่อยเกินไป

เคยไปกินก๋วยเตี๋ยวบะหมี่หมูแดง หมูแดงแดงหมดตอนสั่งไม่บอก เอาหมูสับใส่มา เลิกกินตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เล่าให้ฟังเฉยๆ

ไม่…….แค่นี้ก็เหนื่อยจะแย่แล้ว  เวลาจะนอนแทบไม่มี ให้เพิ่มการผลิต
ต้องจ้างคนช่วย…เอาเงินไหนจ้างล่ะช่วงนี้  เอาแค่นี้แหล่ะ พอเพียงแล้ว

ร้านเป็ดย่างหมูแดง เชิงสะพานนวลฉวี ฝั่งนนท์
บ่ายสอง เก็บร้านแล้ว
ผมเคยถาม ไม่ทำเพิ่ม
จขร.บอก เหนื่อย ทำไม่ไหว ไม่คุ้ม
เดี๋ยวเย็นๆ ต้องเตรียมของอีก

ไม่เพิ่มครับ ขายได้แบบนี้ก็รวยแล้วรวยอีก หากได้มากกว่านี้ก็คงไม่มีเวลาไปใช้เงินเท่าไรหรอกสู้เอาเวลามานั่งนวดขาตัวเองดีกว่าเพราะยืนขาแข็งมาหลายชั่วโมงแล้วและหลังจากนวดขาแล้วยังต้องไปเสียเวลานั่งนับเงินกองโตอีกว่าเมื่อไรมันจะนับได้หมด มันเหนื่อยนะจขกทไม่ทำไม่รู้หรอก

ไม่เพิ่มเน้นคุณภาพเหมือนเดิม

เค้าอาจจะยังไม่กล้าเสี่ยงมั้งคะ   หรือกำลังคน. กำลังเงินอาจจะไม่เพียงพอต่อการผลิต.  แค่ 7 วันเองที่หมดเร็ว  ยังปรับแผนอะไรไม่ทัน.    ถ้าทำเพิ่มแล้ววันที่ 8 ที่ 9 ขายไม่หมดหล่ะ ?    ถ้าหมดเร็วทุกวันแบบนี้ไปสักสามเดือนติด. เค้าคงอยากทำเพิ่มแล้วหล่ะ.

อยากให้เพิ่มนะ แต่การเพิ่มต้องมาตรฐานเท่าของเดิม หลายร้านเพิ่มแบบคุณภาพตก ไม่จำเป็น เดี๊ยนก็ไม่ไปง้อ

เค้าไหวแค่นั้น ทำของเตรียมของเพิ่ม อาจจะเหนื่อยเพิ่ม หรือภาชนะที่มีอาจจะเตรียมได้เต็มที่แค่นั้น เพิ่มอะไรไม่ได้

อยู่ที่แรงของเขา เงินทุนของเขาค่ะ
ขายหมดเร็วเพราะว่าขายดี แต่ถ้าให้ทำในปริมาณมากขึ้น เขาต้องเหนื่อยเพิ่มและต้องเพิ่มทุนด้วย
จริง ๆ ขายหมดเร็วก็ดีนะคะ เงินก็ได้ มีเวลาว่างเพิ่มขึ้นด้วย

สำหรับผมไม่เพิ่มครับ ได้แค่ไหนเอาแค่นั้น

คนที่มีวันหยุดประจำ เสาร์อาทิตย์
กินเงินเดือนอาจจะไม่เข้าใจ

เวลา 1 ชั่วโมงครึ่งของคนค้าขายที่แทบจะไม่มีวันหยุด
มันคือเวลาสวรรค์เลย ได้นั่งชิวๆ นอนพักผ่อน
มีเวลาจิบเบียร์ในห้องแอร์เพิ่มขึ้น ฟินฝุดๆ

ที่บ้านเคยทำร้านอาหารเล็กๆๆนะคะ วันไหนขายดีพอเพิ่มมักจะเหลือแทบทุกที  เลยตกลงว่าหทดแค้ไหนแค่นั้นค่ะ
ได้ยินคนเคยค้าส่วนมากก็จะเจอแบบนี้ค่ะ

ข้าวมันไก่ร้านอร่อยแถวบ้านก็หมดเร็ว  เคยถามว่าไม่ทำเพิ่มเหรอเค้าว่าเหนื่อนแล้ว ไม่ไหวแล้ว

ไม่เพิ่ม ทำไหวแค่ไหนก็แค่นั้น

การเพิ่มปริมาณ อีกนิดหน่อย ถ้าต้องแลกกับการที่ทำเองไม่ไหว  ต้องจ้างคนเพิ่ม เพื่อมาช่วยทำ คือ ไม่คุ้ม

ไม่โลภ ได้แค่ไหนก็ทำแค่น้น พอกินพอใช้แล้ว

ไม่จ้า!! พอแค่นี้ หมดก็ปิดร้าน ชิวๆ

P.

..

เป็นกลยุทธ์ในการบริหารธุรกิจครับ
– บริหารต้นทุน กำไร ให้อยู่ระดับคงที่ ถ้าทำมาและขายไม่หมด เท่ากับขาดทุน มีความเสี่ยง
– บริหารอุปสงค์ demand ได้อย่างดี เพราะถ้าเป็นของที่ใครๆ ก็กินได้ คงไม่มีความพรีเมี่ยม ในความรู้สึก
– บริหารเวลา work-life balance ครับ

ต้องดูว่าขายอะไรด้วย แต่กรณีนี้เดาว่าน่าจะเป็นอาหารนะคะ ถ้าเป็นเราไม่เพิ่มค่ะ ขายหมดเร็วก็เลิกเร็ว

การเพิ่มเพื่อขายอีก 1.30 ช.ม. ยากที่จะควบคุมวัตถุดิบให้สดใหม่ค่ะ บางอย่างต้องซื้อถุงใหญ่ ซื้อเป็นกิโล หากเพิ่มเพื่อขายอีก 1.30 ช.ม. จะมีวัตถุดิบที่เหลือข้ามวัน พอวันถัดไปก็จะกลายเป็นของค้าง รสชาติอาหารจะไม่เหมือนของสดค่ะ

หรืออาจจะเป็นอาหารที่รับมาขาย ไม่ได้ทำเอง สมมุติว่าต้องซื้อยกลัง ลังละ 50 ชิ้น ขายหมดก่อนเวลา แต่ถ้าเราซื้อเพิ่มอึก 1 ลัง เพื่อขายต่ออีก 1.30 ช.ม. จะมีของเหลือข้ามวันเช่นกัน

ถ้าผมเป็นเจ้าของแล้วยังทำไหว ผมเพิ่มนะ แต่เพิ่มระดับที่ต้องมั่นใจว่าขายหมดวันต่อวัน เพิ่มจำนวนไม่มากนัก
และถ้าทำแบบนั้น จขกท. อาจมีเวลาเพิ่มขึ้นสัก 30-60 นาที แต่มาช่วงท้ายๆ ก็อดเหมือนเดิม

ยอดขายที่ขายหมดไวเป็นยังไงบ้าง  ต้องดูส่วนนี้ด้วยนิดนึง

เพิ่มแน่นอน ขายได้มากขึ้น ก็กำไรมากขึ้น
น้ำขึ้น ให้รีบตัก

มีร้านข้าวมันไก่ก๋วยเตี๋ยวไก่มะระเจ้านึงเป็นเหมือน คห.1 เป๊ะๆ ร้านเปิด 11 โมง หมดตั้งแต่ 4 โมงเย็น
เคยมีโอกาสแวะตอนร้านกำลังจะเปิดพอดี ตอนนั้นไม่ได้ตั้งใจจะไปกินแค่ไปห้างแถวนั้นและเดินผ่านพอดี
สบโอกาสแวะซื้อตั้งแต่เค้ากำลังจัดร้าน มีคนมารอคิวแล้วเป็นสิบ แถมยังมีคนสั่งไว้ล่วงหน้าอีกเพียบ
ผมเลยสั่งไว้แล้วไปเดินห้าง สั่งกลับมากินที่บ้าน เป็นครั้งแรกที่ได้กิน ปกติผ่านช่วงเย็นเค้าขายหมดแล้ว
ไม่ได้อร่อยอะไรนักแค่พอกินได้ และเค้าไม่ได้ทำเพิ่ม ทั้งๆที่ร้านอื่นในซอยขายตั้งแต่เช้ามืดจนถึงดึกๆ
แต่ร้านนี้ขายจริงๆเกือบเที่ยงจนถึงหมดประมาณ 4โมงเย็นแค่นั้น มีคนเคยถามว่าทำไมไม่ทำเยอะกว่านี้
เค้าบอกว่าเหนื่อย

ต้องดูว่าขายอะไรครับ ถ้าข้าวขาหมูมันเพิ่มปริมาณได้
เช่นต้มเพิ่มอีกหนึ่งขา ขายได้อีกสิบจานอันนี้โอเค

ในสถานการณ์แบบนี้ผมว่าขายหมด ดีกว่าทำเพิ่มแล้วเหลือขายไม่ได้ครับ

มันดูหลายมุมครับ แต่ถ้าเป็นผม ขายดีก่อนหมดเวลาขายแบบนี้ ผมไม่เพิ่มครับ
จะได้เป็นแรงดึงดูด ให้คนมา อุปสงค์มากกว่าอุปทาน ผมว่าดีต่อเราครับ
และ มันก็จะไม่ใช่ของตายที่จะซื้อเมื่อไรก็ได้ ประมาณนั้น

ขายจบ ให้ลูกน้องกลับไปพักผ่อน ได้เลิกงานก่อนเวลาจริง ได้เงินเท่าเดิม
และกับกำไรอีกนิดหน่อย ผมคิดว่า ผมไม่เพิ่มครับ
เพราะเท่าที่มี มันก็อยู่ในสถานะ วิน-วินแล้ว

เพิ่มนิดหน่อยค่ะไม่ต้องเยอะมาก

คิดว่าไม่เพิ่มนะ หมดเร็วก็ได้พักเร็ว

ข้อมูลน้อยไปนิด แต่ลองอธิบายในมุมธุรกิจทั่วๆ ไปครับ
การเพิ่มกำลังการผลิตอาจจะไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด ปัจจุบันร้านอาจจะทำขายเต็ม capacity ที่รับได้ของเจ้าของร้าน พนักงาน อุปกรณ์ การควบคุมคุณภาพ ในปัจจุบัน ถ้าจะทำเพิ่มอาจจะไม่ใช่แค่ซื้อวัตถุดิบมาเพิ่ม ต้องอาจจะต้องมีการลงทุน หรือมีผลกระทบต่อคุณภาพของสินค้า ซึ่งอาจจะไม่คุ้มค่าในระยะยาว นอกจากนี้การเพิ่มปริมาณก็อาจจะเพิ่มความเสี่ยงที่จะขายไม่หมด ซึ่งรวมแล้วอาจจะไม่คุ้มความเสี่ยง

คุณลองขอเบอร์ติดต่อ หรือหาช่องทางสั่งออเดอร์ก่อนคุณไปรับดีไหมคะ

นี่คือคนที่มองขาดมากค่ะ^^

ไม่ครับ เอาเวลาที่เหลือไปพักผ่อนเพื่อไม่ให้เหนื่อยจนคุณภาพของสินค้าลดลง ถ้ายังเหลืออีกก็เอาไปพัฒนาสินค้าต่อไป ผมอยู่ฝั่งคุณภาพมากกว่าปริมาณเลยเชื่อว่าลูกค้าจะมาเพราะคุณภาพของสินค้าผม

ถ้ามองแบบพ่อค้าแม่ค้าทั่วไป เขาแค่ขายหมด เหนื่อย พักผ่อน กำไรวันละ2พัน3พันพอแล้ว

ถ้ามองแบบพ่อค้าแม่ค้าที่จะพัฒนาเป็นนักธุรกิจ เขาจะเพิ่มปริมาณ(แบบค่อยๆเพิ่มเท่าที่เขารับความเสี่ยงได้) จนรู้สึกว่าคนติดจริงๆ ก็จะค่อยๆเพิ่มสาขาให้มากขึ้น เพิ่มพนักงาน เพื่มระบบต่างๆ ฯลฯ

และทั้ง2 ความเสี่ยงต่างกัน รายรับก็จะต่างกันครับ

ถ้าในสถานการณ์ปัจจุบัน​ ไม่เพิ่มครับ  ถือว่า​ ขายได้  อยู่ได้​ ไม่ขัดสน  แต่ถ้าจะทำของมาเพิ่ม ทุนก็เพิ่ม  จะขายหมดหรือไหมในแต่ละวันก็คำนวณยาก  แต่ถ้าทำมาเผื่อแจกถ้าขายไม่หมด  ไม่สนขาดทุนกำไร  ก็ทำมาครับ

แต่ถ้าในสถานการณ์ทุกอย่างปกติ  ไม่มีค่าที่เพิ่ม  คนยังสามารถเดินทางไปมาตลอด   ทำมาเพิ่มครับ  แต่จะสังเกตุในแต่ล่ะวัน  คนเดินผ่านเยอะผ่านน้อยจากเวลาขายปกติ  ยังไง​ เช่นวันศุกร์  วันจันทร์​

มองในมุม ธุรกิจเป็นบริษัท จ้างพนักงาน จ้างคนงาน  ต้องการให้ธุรกิจเติบโต ยังไงก็ต้องเพิ่มกำลังการผลิต ให้เพียงพอต่อตลาด

มองในมุม คนค้าขายธรรมดา ทำคนเดียว ทำสองคน
ขายไม่ใหญ่ ควรจะทำตามกำลังกาย …. ทำมากไป ล้มหมอนนอนเสื่อ… จะแย่

มีร้านขายบะหมี่ แถวบ้าน ทำกัน 2คนผัวเมีย ทำขายแค่วันละ 1000ถุง พอแล้ว…

ถ้าเพิ่มเป็น1200ถุง ต้องเพิ่มเวลาอีก 2-3ชม. ทั้งผลิตและขาย ไม่เหลือเวลาส่วนตัวและเวลาดูแลลูก
แถมเงินที่หามาได้ ไม่ได้ใช้เลย ลูกๆ เอาไปใช้หมด

ไม่เพิ่ม

ขึ้นกับขายอะไร, ทำกี่คน และมี ลค มาถามมากน้อยขนาดไหน หรือสังเกตุจากคนยังผ่านหน้าร้านมากน้อยขนาดไหน

สุดท้ายหากคุ้ม ก็ควร,
หากไม่คุ้มจากลองแล้ว ก็เลิก (เรียนผิด/ถูกไป)

Are you facing difficulty while writing a dissertation? It is not something unusual, every person needs dissertation writing help, but that help might not be sufficient to score good marks. What if you get dissertation writing services from professionals? Assignment Achievers will provide dissertation writing services online from professional writers.

คิดว่าต้องถามตัวเองก่อนนะคะว่าเราต้องการอะไร

ถ้ารายได้ที่มีมันเป็นที่พอใจแล้ว รู้สึกมีความสุขดี เราคิดว่ามันก็เป็นโอกาสที่ดีที่จะหาอะไรอย่างอื่นทำ มีเวลาส่วนตัว อยู่กับครอบครัว พักผ่อน … แต่ถ้ารายได้ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ จะลองสังเกตการณ์ต่อระยะนึงแล้วตัดสินใจผลิตเพิ่มก็ไม่สายนะคะ

เน้นขายหมด ไม่ขายเหลือ
ลูกค้าจะได้ของใหม่ สด ทุกวัน

เอาเวลาที่เหลือไปนอนดีกว่ามั้ย

เดาว่าขายอาหาร แบบนั่งทาน/ซื้อกลับบ้านใช่มั้ยคะ
ถ้าเป็นเรา เราไม่เพิ่มค่ะ ร้านดังๆที่ขายดีๆส่วนใหญ่หมดแล้วหมดเลย
เป็นการกระตุ้นพฤติกรรมการซื้อและการตลาดไปในตัว ใครอยากกิน ก็ต้องรีบมาซื้อ

ซึ่งเวลาที่คุณขายหมดจนถึงเวลาปิดร้าน อาจจะไม่ใช่เวลาที่ลูกค้ามาซื้อเยอะก็เป็นได้
สมมุติร้านคุณกำหนดปิด 15.00/21.00 น. แต่ขายหมดก่อนเวลาประมาณ 90นาที
ถึงคุณจะเพิ่มจำนวนสินค้า ก็ไม่ได้หมายความว่าจะขายได้มากขึ้นตามเวลาที่เพิ่มขึ้นมา

แต่เราก็ไม่อยากให้คุณเสียโอกาสในการขาย อาจจะลองเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย
แล้วดูเปอร์เซ็นยอดขายว่าเพิ่มขึ้นในสัดส่วนที่ใกล้เคียงหรือดีกว่าขายเท่าเดิมมั้ยคะ

ในยุคที่ใครๆต่างก็เริ่มทำอาหารขาย ร้านที่ใช้เทคนิคแบบนี้ก็เสี่ยงหน่อยที่จะโดนแย่งลูกค้า
ในเมื่อสั่งยากสั่งเย็นนัก ย้ายไปสั่งอีกร้านดีกว่า ถ้าทุกคนคิดแบบนี้พร้อมกันหมด ถึงมารู้ว่าวันนั้นที่ร้านเดิมมีของขายก็ไปเป็นลูกค้าประจำอีกร้านซะแล้ว
ในฐานะผู้ประกอบการผมไม่ทราบ แต่ในฐานะลูกค้า ผมเทร้านลักษณะนี้มาพอสมควร

เพิ่มเฉพาะวันไม่ได้หรือคะ ร้านดังที่เราเคยเห็นเค้าขึ้นป้ายเลยว่า วันอาทิตย์ จะมีของเยอะกว่าเดิม ปิดช้ากว่าเดิม
ประมาณว่าหากหาทานวันอื่นไม่ได้ให้มาวันอาทิตย์ แล้วเฉพาะวันอาทิตย์ ก็จะเป็นวันที่เค้าปิดช้าหน่อย เพื่อให้ลูกค้าที่อาจมีเวลาไม่ตรงกันในวันปกติได้มาลิ้มลองรสชาติค่ะ

เป็นเจ้าของร้านเอง เอาที่ตัวเองทำไหว ทำงานหนักเกินไปก็ต้องหว่งสุขภาพด้วย สู้ ๆ

มันขึ้นอยู่กับทัศนคติของเจ้าของร้านนะครับ

หลายคน พอใจกับการผลิตสินค้าขึ้นมาแค่นั้น หมดเมื่อไหร่ก็จบ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ( พฤติกรรมเหมือนพวกติสต์ๆ เขาทำกัน คือไม่แคร์รายได้ ขอสุขใจที่ได้ทำ ไว้ก่อน)
แต่อีกหลายคน ก็มีพฤติกรรมประเภทนักการขาย นักธุรกิจ  มี Demand มากๆ ก็จัด Supply ตามไป

เมื่อก่อนเคยมีข่าว ร้านราดหน้าร้านนึง จานละ 200 บาท ใส่ทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่ทำแค่วันละ 100 จานเท่านั้น
หมดก็คือจบ  พรุ่งนี้ก็ค่อยทำใหม่
มันเป็นการสร้างห้สินค้านั้น มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่ดาษดื่นเหมือนของคนอื่นๆ  ดูดี มีราคา ทำให้คนอยากบริโภค ต้องมาจับจองกัน
คุณว่าไหมครับ ???

แต่บางคนก็อาจจะอยากมีเวลา มีความสุขกับการทำกิจกรรมอื่นๆ ประจำวันด้วย หรืออาจมีปัญหาเรื่องสุขภาพ หรืออาจจะเป็นเพราะสินค้านั้น ต้องใช้เวลาพิถีพิถัน เลยได้ชิ้นงานออกมาน้อยในแต่ละวัน หลายๆอย่างรวมกันครับ

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ร้านที่คุณไปไม่ค่อยทัน เขาคิดยังไงกับเรื่องนี้ ลองสอบถามเขาดูแล้วเอามาแลกเปลี่ยนกันสิครับ หลายมุมมอง ก็ทำให้เราได้ความรู้วิธีคิดของคนมากขึ้นด้วยครับ

ไม่เพิ่มครับเอาเวลาที่เหลือพัก แล้วก็เตรียมของที่จะต้องขายพรุ่งนี้ด้วย
ถ้าเพิ่มอีกร่างแหลกแน่นอนครับ เอาเท่าที่ตัวเองไหวครับสุขภาพเราก็เป็นเรื่องสำคัญ

เขาเอา 1ชั่วโมงครึ่งนั้นไว้เตรียมตัวเก็บร้านครับ

ถ้าอุปกรณ์พร้อม แค่หาวัตถุดิบเพิ่ม ใช้เวลาเพิ่มอีกนิดหน่อย ผมทำนะ

กลัวแต่จะต้องหาเครื่องมือ เพิ่ม หาวัตถุดิบดีๆ ตามที่เราตั้งไว้ไม่ได้หนะสิ แบบนี้ เหนื่อยกว่าเดิมเยอะ ไม่คุ้มที่จะทำ ก็ไม่ทำ

ง่ายๆ นะครับ
ถ้า  ไม่กระทบกับคุณภาพ  

ผมจะเพิ่มครับ

แต่ถ้ามีผลกระทบกับคุณภาพ    ผมยอมให้ของขาด ไม่พอขาย
ดีกว่าจะต้องมาฟังลูกค้าบ่น เรื่องคุณภาพครับ

แล้วแต่คน ถ้าเป็นเรา มีลูกค้ามารอบ่อยๆก็อาจจะเพิ่มอีกนิด เพราะเข้าใจอารมณ์อยากกินแต่มันหมดก็เวลาปิด
แต่บางอย่างหมดก็เวลาก็แค่ว่างเร็วขึ้น แต่ช่วงที่ขายดีเขาต้องเหนื่อยตลอดจนไม่ได้พักเลย ก็อาจจะไม่เพิ่มเอาเวลาที่เหนื่อยมาพัก
โดยเฉพาะร้านที่เจ้าของทำเอง กำไรอีกนิดหน่อยอาจจะไม่คุ้มค่าเหนื่อย

ร้านข้าวมันไก่ ใกล้ที่ทำงานก็แบบนี้ หมดตอนไหนก็หมด แล้วแต่ทำไหว
แล้วก็ขายมาน่าจะเกิน 50 ปีแล้ว ก็หมดก่อนเที่ยงตลอด ถ้าไม่เจาะจงไปซื้อก่อนเวลาก็คือ อด

อีกร้านก็ ข้าวหมูแดง หมูกรอบ หลัง รพ. นี่ก็พอๆกัน 50 ปีกว่าๆแน่นอน
ร้านนี้ดีหน่อย คือหลังเที่ยง ไม่เกินบ่าย 2 ยังพอมีให้กิน
รุ่นลูกมาช่วยทำ ตอนนี้มีแพ็คกล่องขายเพิ่มด้วย ถ้าป้าแกคนเดียว ก็หมดก่อนเที่ยงเหมือนกัน
ร้านนี้พิเศษหน่อย หมูกรอบมีจำกัด หมูแดงมีเยอะกว่าหน่อย เคยถามๆ แกบอก ทำได้วันนึงแค่นี้ก็เหนื่อยจะแย่ละ

ตอนผมทำ หากของหมดผมเพิ่มกำลังการผลิตนะ   สินค้าเราต้องมีพร้อมให้ลูกค้าที่ต้องการเสมอหากเรายังสามารถหาทางที่จะเพิ่มกำลังการผลิตได้  ระบบการทำงานมันก็มีอยู่แล้ว เพิ่มกำลังการผลิตส่วนมากก็แค่เพิ่มเครื่องจักรเครื่องมือเข้าไป

ผมไม่ค่อยชอบเทคนิคการตลาดจำพวกทำน้อย ๆ อัพราคาให้แพง ๆ แล้วให้คนแย่งกันซื้อหรอก   แม้จะไม่ผิดอะไร  แต่ความรู้สึกส่วนตัวมันไม่อยากจะทำอย่างนั้น  เราเป็นผู้ผลิต ขายของที่ดีในราคาที่เหมาะสม  ไม่โก่งราคาจนเหมือนอยากให้คนซื้อเอาไปอวดกัน    แบบนี้ขายแล้วรู้สึกยินดีที่มีคนมาซื้อสินค้าเราไปใช้งานกันจริง ๆ

แต่สิ่งที่ผมขายมันไม่ใช่ของกิน  ไม่รู้จะเทียบเคียงกันได้หรือเปล่า

ไม่เพิ่มค่ะ ทุกอย่างมันถูกคำนวณมาหมดแล้ว ของลงเท่านี้ ขายหมดเร็ว ถือเป็นกำไรเวลา ถ้าขายไม่หมด หมดช้า มันจะต้องเลยเรทเวลาที่เจ้าของกิจการรับได้ เช่น เราขายของ ปกติเริ่มเก็บบ่าย2 ประกาศปิด สี่โมงเย็น ถ้าขายไม่หมด เรทได้ถึงแค่ ห้าโมงค่ะ ไม่พยายามจะลากยาวเพราะมันเหนื่อย ถ้าเจ้าของกิจการเพิ่มของ ก็ไม่รู้ว่า เพิ่มของแล้ว ต้องเพิ่มเวลาอีกเท่าไหร่ถึงจะขายหมด ส่วนมากเค้ากะเกณฑ์ไว้หมดแล้ว

วันที่ 7 ที่ไปแล้วของหมด แนะนำให้จขกท.จ่ายเงินค่าของล่วงหน้าไว้ จะเอาเท่าไหร่ก็จ่ายไปเลย แล้วบอกว่าพรุ่งนี้เก็บไว้ให้ด้วยนะ
พอวันที่ 8 คุณจะไปถึงก่อนร้านปิด 1.30 ชั่วโมง หรือ 1.30 นาที ก็ไม่เป็นไร ยังไงก็ได้ของแน่ๆ

ไม่ได้ตอบคำถามในกระทู้  แต่อยากแชร์ไอเดีย ว่าทำยังไงให้ได้ของอ่ะ 555555

ผม จะไม่เพิ่ม ครับ

หาก ต้องการ ซื้อ จริง   ก็ สั่งจอง ล่วงหน้า ไว้ และ จ่ายเงินก่อน ครับ

แถวบ้าน   หลายๆ ร้าน ก็ ยึดแนว นี้ คือ  ขาย เท่าเดิม   หมดไว ก็  ได้ พักผ่อนไวครับ

แต่ บาง ร้าน ที่ ขาย ไม่ดี นัก   เพราะ   คนทำงาน  wfh  กัน มาก  

ก็ ทำใ้ห  ยอดขาย ตก   แม่ค้า  ก็ ยอมรับ สภาพ  กำไรน้อยลง   ก็ ขาย เท่าที่ได้   

เพราะ   การค้าขาย  มัน ไม่แน่นอน  บวก กับ ภาวะ   covid   wfh  อีก

ร้านบะหมี่แถวโรงเรียนเก่า เมื่อประมาณ 30 ปีที่แล้วจะขายทุกวัน ตั้งแต่บ่ายๆจนถึงดึก ตั้งแต่เรียนจบไม่ได้ไปกินอีก

ช่วงโควิดย้ายบ้านมาอยู่แถวโรงเรียนเก่า กลับไปกิน ปรากฏว่าทุกวันนี้ขายแค่ จ-ศ แค่ช่วงสายจนถึงของหมดแค่บ่ายๆ
เถ้าแก่บอก ทำไม่ไหว อายุเยอะแล้ว ต้องพักบ้าง เอาแค่พออยู่ได้
ไม่จ้างลูกน้องเยอะ เพราะก็ดูแลไม่ไหวอีก

ไม่เพิ่มครับ แค่ไหนขายแค่นั้น เป็นเหมือนบอกให้ลูกค้ารู้ว่าของร้านนี้อร่อย อยากกินก็ต้องมาเร็วหน่อย แค่นั้นเองเป็นการใช้จิตวิทยาต่อลูกค้าแบบนึง

อันนี้ไม่ได้คิดเอง แต่ผมได้ฟังแนวคิดจากร้านเนื้อต้มวัดราชบพิธ นะก่อนยุคโควิดมา

ร้านนี้จะเปิดขายตอน 8.00 เป็นต้นไป ต่อให้คุณมานั่งรอตั้งแต่ 7.00 เขาก็ไม่ขายให้ 8.00 เมื่อไหร่ถึงจะเริ่มสับและเสิร์ฟลูกค้าเท่านั้น ก่อนหน้านั้นเปิดหน้าร้านให้เขามารอคิวได้ นั่งน้ำลายหยดกันไป เขาจะเตรียมสับเนื้อและเครื่องในไว้รอพร้อมขาย แต่ยังไม่เริ่มขาย

ตอนนั้นเคยมีลูกค้าประจำมาถามแก ว่าทำไมเฮียไม่ทำของเพิ่มละเห็นขายดี มาช้าบางส่วนก็คือหมด อดกิน อยากกินก็ต้องมาวันต่อไป เฮียแกตอบเคยเพิ่มของแล้วขายหมดช้าลงเหนื่อยเพิ่มขึ้น ระยะเวลาพักผ่อนก็ลดลง เงินได้เพิ่มมาไม่คุ้ม สู้ขายของเท่าตอนนี้ดีกว่า ไม่เกิน 10 โมงของก็หมดหรือเหลือก็เล็กน้อยเท่านั้น ไม่เหนื่อยลูกค้าอยากกินเครื่องในตามต้องการก็ต้องรีบมาซื้อตั้งแต่เช้า เพราะมาช้าของหมดก็คือหมดว่าร้านไม่ได้ ฟังดูก็เออจริง ขายวันละ 2 ชั่วโมงที่เหลือเอาเวลาไปพักรอเตรียมของขายวันต่อไปดีกว่าเยอะ

ขึ้นอยู่หลายปัจจัยค่ะ หลักๆ ก็เกี่ยวกับต้นทุน และสินค้าที่ขายค่ะ

ถ้าหากเพิ่มปริมาณสินค้า แล้วไม่คุ้มกับต้นทุนที่เสียไป เช่น ต้องเปิดของกล่องใหม่ ของเหลือไม่สามารถเก็บได้ ทำให้มีต้นทุนที่เพิ่มมากขึ้น ก็ไม่คุ้มแน่ และต้องอย่าลืมต้นทุนด้านแรงงานด้วย เพราะแรงคนมีเหนื่อย มีล้า ประสิทธิภาพอาจไม่ได้เท่าเดิม รวมถึงการจ่ายค่าแรงที่มีจำนวนชั่วโมงที่มากขึ้น

แต่ถ้าหากเป็นสินค้าที่สามารถเพิ่มปริมาณได้เท่าที่กำลังการผลิตไหวอยู่ การมีสินค้าเยอะขึ้น เท่ากับเพิ่มโอกาสในการขาย (เพราะการที่ลูกค้าไปซื้อสินค้าที่ทดแทนกันได้ในร้านอื่น ก็เท่ากับเสียโอกาสในการขาย นานไปก็กลายเป็นว่าลูกค้าไม่เข้า เพราะคิดว่าของน่าจะหมดอีกแล้ว ทำให้ลูกค้าเราไปเป็นลูกค้าคนอื่น ก็อาจใช้กลยุทธ์พวกสิทธิพิเศษสมาชิก หรือจองของไว้ให้ ก็อาจจะช่วยเรื่อง Brand Loyalty ได้บ้างค่ะ)

ผมจะเพิ่มเฉพาะกรณีที่ มีต้นทุนส่วนเพิ่มแค่ Material

แต่ก็จะเพิ่มของให้ Max ไว้แค่ 1 ชม. ก่อนเวลาปิดแค่นั้น เพื่อให้ยังรักษา Demand ของลูกค้าให้มีความขาดแคลนหน่อยๆ แต่ไม่ขาดเยอะจนเสียโอกาสการขายไป

ยกเว้นถ้ามี Labor cost + Overhead อื่นๆ เช่น จ้างคนเพิ่มหรือต้องซื้อโต๊ะเก้าอี้อีก ก็จะไม่เอาครับ เพราะ Margin ส่วนเพิ่มจะมีนิดเดียวเอง

ขายหมดก่อนเวลาสักเดือนถึง2เดือน ผมจะลองเพิ่มดูครับ

เป็นเราถ้าไปฟาวหลายทีแล้วอยากกินจริงๆ จะสั่งล่วงหน้าพร้อมจ่ายตังค์ไว้ให้เลย แล้วขอเบอร์โทรเขาไว้
แล้วโทรไปก่อนเวลาร้านปิดสัก 3 ชม.
เขาจะได้เตรียมแยกไว้ให้ หรือจะทำเพิ่มก็แล้วแต่เขา

( แต่ถ้ามีร้านอื่นขายเหมือนกันไม่ต่างกันมากเราก็กินร้านอื่น )