คนที่กินอาหารแบบสวามปาม แบบอดตายอดยาก เค้ามีปมอะไรหรือเปล่าคะ pantip

เห็นแก่กิน  ถ้ากินแบบมีมารยาท ไม่ว่ากินมากหรือกินน้อย ก็ยังรับได้ถ้าคนไม่ได้ขาดแคลน ถ้าขาดแคลนอันนี้เข้าใจถึงความหิวโหย

แต่กินแบบตะกละ กินแบบกลัวคนอื่นแย่ง หรือ กลัวกินไม่ทันคนอื่น อันนี้ไม่ไหว

เคสเจอๆบ่อย คือ กินกันเป็นกลุ่ม แล้วรีบกินจนคนในกลุ่มกินไม่ทัน ก็งงไปดิ
ชีวิตอดยากมาจากไหน บ้านก็ไม่ได้ขาดแคลน หรือ กลัวไม่คุ้มเงิน จนคนอื่นไม่อยากร่วมวงด้วย

และมีอีกจำพวกหนึ่ง กินฟรีตังค์อยู่ครบ ไปไหนไปกันไม่เคยช่วยออกเงิน แถมตะกละกว่าชาวบ้าน ก็งงชีวิตไปเจออะไรมา

พอแหละเดี๋ยวดราม่า😁

เดาว่าน่าจะรูปร่างอ้วน

มีความสุขกับการกิน​ เป็นธรรมดา

ถ้าเขากินด้วยกันกับคนอื่นแล้วคนอื่นกินไม่ทัน..เพราะเขากินเยอะ ก็คงไม่ดีเท่าไหร่..
แต่ถ้าเขานั่งกินของเขาคนเดียว..ไม่เกี่ยวกับใคร ไม่ได้ไปทำให้ใครเดือดร้อน..

ก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขาหรอก..

เขาอาจจะติดนิสัยกินเร็ว มาตั้งแต่เด็กก็ได้

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่ากินเร็วคือกินขนาดไหน และใครเป็นคนกำหนดที่ว่าอันนี้คือสวาปาม

เรื่องคือคนกินเร็วช้าไม่เท่ากันมาแต่แรกอยู่แล้ว ผมนั่งกินกับแฟนนี่ดูจะเป็นคนสวาปามไหม? เพราะกินเสร็จก่อนแฟนทุกมื้อ กินบุฟเฟต์นี่แค่ไม่ถึงชม.แรกก็อิ่มก่อนแล้ว แต่แฟนกินช้ามากถ้าบุฟเฟต์แบบจับเวลาบางทีมีไม่อิ่ม และเป็นกับทุกที่ทุกร้านข้าวมันไก่กินเสร็จผมก็นั่งเล่นมือถือรอแฟน

แต่ที่ว่ามาไม่เคยเป็นปัญหาชีวิต ต่างคนต่างรู้จักกันว่าไม่มีคนที่ทำทุกอย่างเหมือนกันเป๊ะ ผมก็ไม่เคยหงุดหงิดเวลามานั่งรอคนกินช้ากว่าจะอิ่มนะ กินช้าก็กินไปผมก็หาไรทำได้

เพราะหิวจัดค่ะ. เราเเป็นบ่อยๆ.   เวลาไปกินอะไรกับแฟนแบบผิดเวลาเช่น. อาหารเที่ยงแต่เลทไปกินตอนบ่ายโมง.  หิวโซสุดๆเพราะเราเป็นคนไม่กินอาหารเช้า.  พออาหารมาเสริฟเราซัดไม่ยั้งเลย.   แฟนต้องคอยห้ามว่าค่อยๆกิน.  แฟนรู้ว่าถ้าเวลาหิวแล้วเรารีบๆกิน. จะปวดท้องโรคกะเพาะ.

เป็นคนกินเร็วค่ะ   กินเยอะด้วย   แต่ไม่เคยมีปัญหาเพื่อนว่านะ เพราะ

1. เวลามีค่า  รีบกิน รีบทำงานดีกว่า   งานมีรออยู่เยอะ  หาตังค์ดีกว่า ค่อยๆ มานั่งกินค่ะ  

2. ของอร่อย ของโปรด ก็กินเยอะเป็นธรรมดา

3. ไปกินกับเพื่อน ถ้าเราสั่งไม่อั้น เราขอจ่ายเยอะกว่า ในสัดส่วนที่มากกว่า   หรือถ้าเพื่อนอยากหารเท่า  ครั้งหน้าเลี้ยงเพื่อนแทน  หรือนัดเจอกันอีก มีของติดมือ อร่อยสุด มีราคา ไปฝากเพื่อน

แลดูก็ไม่เคยมีปัญหากับใคร   เพราะถึงกินเร็ว กินเยอะ ก็ไม่ได้เอาเปรียบใคร

เคยถามคนแบบนี้เหมือนกัน เหตุผลจะต่างกันไป
เช่น พ่อแม่มีลูกเยอะเหมือนเวลากินต้องแย่งกันกินให้ทันไม่งั้นไม่อิ่ม
และก็จะมีแบบทำไปโดยไม่รู้ตัวเพราะที่บ้านไม่เคยสอนมารยาทในการกินอย่างสุภาพ

เคยเจอค่ะ แฟนเพื่อน กินเหมือนไม่เคยกิน ไม่คุยกับใครตั้งหน้าตั้งตากิน เหมือนไม่เคยกินมาก่อน คำแรกๆชมว่าอร่อยๆ หลังจากนั้นเงียบกริบ แป๊บๆอาหารหมดเกือบทุกจาน และไม่จ่ายเงิน กินเสร็จนั่งนิ่ง ลุกเข้าห้องน้ำ เราส่งสายตาบอกเพื่อนว่า ไม่โอเคนะ ช่วงนั้นเค้าคบกันใหม่ๆ
ไม่นานเพื่อนก็เลิก เอากลับมาคุยกันอีกครั้ง เพื่อนบอกวันนั้นอายมาก อายเราและอายแฟนเราด้วย

ถ้าการกินของเขาไม่ทำให้คุณเดือดร้อน ก็ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของเขา
เขาไม่ได้ทำผิดอะไร บางทีเขาอาจมองกลับว่าคนที่กินช้าๆเนี่ย
มันเสียเวลาทำอย่างอื่นหมดก็ได้ครับ

เราอ่ะคนหนึ่งกินเร็วมาก เร็วแบบเกลี้ยงจานด้วย กินแบบทำเวลาอ่ะ แต่เคี้ยวอาหารนะ และไม่กินเสียงดัง ไม่อ้าปาก ไม่พูดเวลากิน แต่กินเร็วสุดๆยอมรับ

เอ๊ะกระทู้นี้ทำให้เราคิดนะ หรือ เราอาจจะกินเหมือนคนตายอดตายอยากก็เป็นได้ แต่ไม่รู้ตัว *—* และไม่มีคนกล้าบอก เห้อๆๆๆ

คนกินเร็วไม่ได้หมายความว่า ตะกละ มูมมาม เสมอไป เป็นนิสัยของคน
เรากับสามีเป็นคนกินเร็ว อาจจะเพราะ หิว กับ หอม บ้าง แต่โดยรวมแล้วเป็นนิสัย
ถ้าไปกันสองคนเราจะล้อกันเองว่า มาเร็ว เคลมเร็ว ถ้าไปกับคนอื่นเสร็จแล้วก็นั่งรอไป
แต่ไม่เคยมีใครว่าตะกละมูมมาม มีแต่ล้อกันว่า เดี๋ยว เอ็ง/พี่ ก็(กิน)เสร็จ ไม่รอคนอื่นมั่ง
ถ้าไปกินเป็นกลุ่มก็ช่วยกันจ่ายทุกที เลี้ยงขาวบ้านก็มี ไม่เคยมีปัญหาสักที

เดี๋ยวนี้ทำไมคน มักจะเอาเรื่องของคนอื่นมาหนักหัวตัวเองกันจัง

เราขอโทษ เราผิดไปแล้ว

เราว่าเราไม่ใช่คนกินเร็วอะไร เราก็กินปกติ แต่เป็นคนตั้งหน้าตั้งตากิน กินให้เสร็จก่อนจะไปทำอย่างอื่น แต่ถ้าเจอคนแบบกินไปคุยไป ละเลียดอยู่นั่น หรือสายชิว ชอบนั่งแช่ เราจะกลายเป็นคนกินเร็วไปเลย

เราก็รำคาญเหมือนกัน คนกินข้าวเหมือนกลัวข้าวจะหมด กินไปถ่ายรูปไป คุยไป ลากเลื้อยได้เป็นชั่วโมง

เขามีความสุขกับการกินครับ

กินอาหารแบบสวาปาม แบบอดตายอดยาก กับ คนกินเร็ว……คนละคนและคนละอย่าง รวมกันไม่ได้ คนละแบบเลย

ผมอยู่โรงเรียนประจำที่โดนฝึกมารยาทแบบระเบียบจัดมาตั้งแต่เด็กจนโต
และส่วนตัวเป็นคนชอบถามหรือคุยกับคนที่ไม่ยึดถือ ไม่รู้จักหรือเห็นความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้ และไม่เคยบังคับ ไม่บอกถ้าไม่ถาม
มันสรุปได้เลยว่า ” เค้าไม่ได้รับการบอกกล่าวหรือสอนมาตั้งแต่เด็กๆ ” มันจึงติดตัวมาจนโตเป็นพฤติกรรม

เด็กเกิดมาด้วยเลเวล0 ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นเลเวล 1 2 3 4 5 ต้องมีคนสอนและบอก อธิบาย หรืออยู่ในสังคมนั้นๆเพื่อจะเข้าใจ
คุณไปบอกคนเคี้ยวเสียงดังว่า อย่า เค้าจะย้อนถามหรือบอกว่าผิดยังไง ที่บ้านเค้าก็ทำ เค้าไม่สนใจสิ่งที่กำหนดนี้….มันก็จบ
คนกินเร็วแต่มีมารยาท แบบนี้มีเยอะ คือไม่ละเลียด ไม่คุย ตั้งหน้าตั้งตากินไปปกติ แล้วก็จบ แยกย้าย
กับคนกินช้ามาก ละเลียด กว่าจะคีบเส้นมาใส่ช้อน กว่าจะเอาเข้าปาก คุยไปด้วย แบบนี้ก็ยังไม่ผิดกติกาเกินไป
เพราะการร่วมโต๊ะอาหารคือการสนทนาพอสมควรได้ ไม่พูดไม่จาเลยพุ้ยเข้าปากอย่างเดียว ผิดมารยาท
แต่คนเหล่านั้นก็ยังปกติ แตกต่างและรับได้

แต่คนสวาปาม คือกินทุกอย่าง จำนวนมาก แทบจะไม่จำกัด และเรายังไม่ลงรายละเอียดที่วิธีการด้วย
เค้าไม่ได้รับการบอกกล่าวหรือสอนมา เพราะถ้าได้รับมา สิ่งที่เรียกว่าสวาปามจะไม่เกิด
การอ้างว่าหิวมาก คนสมัยก่อนถึงมี ” ของว่าง ” เพื่อคุณจะได้มีอะไรรองท้องก่อน ไม่เกิดอาการนี้
ถ้าทราบว่าสวาปามไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ ก็จะแบ่งมื้อออกเองโดยอัตโนมัติ ไม่สูบทุกอย่างหายหมดในพริบตา ซึ่งมันผิดมารยาท
ก็ต้องย้อนไปที่เค้ายึดถือมารยาทมั้ย เพราะถ้าเค้าบอกว่าไม่ยึดถือ ไม่สน เราก็ป่วยการคุยเรื่องนี้

แบบตายอดตายอยาก!!😳!! มันขนาดไหนอยากเห็น

ถ้าหมายถึงกินดูท่าทางไม่ค่อยเรียบร้อยตักจ้วงเอาๆอะไรแบบนี้น่าจะเกิดจากไม่มีใครสั่งสอนแต่เด็ก อันนี้ไปต่อว่าเหยียดหยามเขาก็ไม่ดีเพราะเขาก็ไม่ได้ผิดอะไรไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน แต่สมมติเขาเกิดได้ไปทำงานประเภทต้องได้ไปร่วมโต๊ะรับประทานอาหารแบบที่ต้องรักษามารยาทหน่อยเขาก็คงถูกตักเตือนหรืออบรมวิธีกินให้ดีกว่านี้

เพื่อนเราหลายคนโตๆกันแล้วบ้านก็ฐานะดีแต่กินมูมมามก็มีแหละ กินๆอยู่เห็นของเพื่อนเหลือก็จ้วงของเพื่อนมากินเฉยเลยก็ยังมี(อันนี้สมัยยังไม่มีโควิดนะ) อาหารที่กินคือเขาชอบไม่ได้ว่าเป็นอาหารหรูหราอะไร

ถ้าเป็นคนทานเยอะ และทานเร็วด้วย จะเรียกว่าสวาปามไหมคะ สงสัยว่ามันตัดสินกันที่ตรงไหน

ถ้าให้เลือกนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะระหว่างคนกินมูมมามสวาปามกับคนแบบจขกท. ผมขอเลือกคนกินมูมมามยังจะดีกว่า

สมัยเรียนมัธยมต้นและปลาย จะนิยมกินข้าวตอนพักน้อย 10.30 มีเวลาพัก 15 นาที เหตุผลเพราะ ไม่ได้กินข้าวเช้ามา ควบรวม 2 มื้อ และอาหารจะอร่อยกว่าเพราะเพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ จะต้องกินให้ไว ไหนจะเข้าแถวแลกชิบ กว่าจะซื้อน้ำซื้อข้าว เข้าห้องน้ำ ทั้งหมดต้องทำใน 15 นาที
เลยติดนิสัยกินเร็ว พอเข้ามหาลัยเพื่อนก็แปลกใจ ทำไมเด็กโรงเรียนนี้กินไวกันทุกคน

ปกติเป็นคนกินเร็วกินข้าวคำใหญ่ เวลากินกับคนอื่นก็กินแบบปกติไม่ได้สวาปามหรือตะกละ ไม่รู้นะแต่ส่วนใหญ่คนจะบอกเราว่ากินอะไรก็ดูน่าอร่อย

หิวมั้ง รึไม่ก็ตะกละ​ รึไม่ก็ไม่มีมารยาท

ไม่ต้องไปถามหาปมคนอื่นหรอกครับ ถามตัวเองก่อนมีปมอะไรกับการกินข้าวของคนอื่น กินก็กินที่ปากคนอื่น แต่มันดั้นไปหนักหัวของคนบางคนนะครับ ไม่เข้าใจเลยจิงๆ เอาไปหนักหัวตัวเองจนนึกว่าชาติหน้าจะไม่ได้เกิดมาเ*ือกเรื่องกินของคนอื่นอีกแล้วนะครับเนี่ย ^^

สวาปามแบบไหน?
มุมมาม เสียงดัง เลอะเทอะ ???

ถ้าคนไทย(แท้)ที่เคยเห็น ส่วนใหญ่กินเรียบร้อย  เสียงไม่ดัง ไม่ถึงขั้นช้า

ที่จขกทว่าอาจหิวมาก ถ้าไม่รีบกินจะหน้ามืด เป็นลม หรือปล่าว

หรือติดกินเร็ว อารมณ์รีบร้อนกิน

(แต่เคยเห็นคนกินเร็วแต่กินเรียบร้อยก็มี ไม่เลอะเทอะ เสียงดัง มอมแมม)

บางคนติดนิสัยกินเร็ว เพราะอาจจะมีปัจจัยบางอย่างบังคับเช่น มีเวลาจำกัด
หรือได้รับการฝึกฝนมาจนชินเป็นนิสัยก็ได้ เราชอบมองคนที่กินเร็วนะ ดูน่าอร่อยดี

เราก็เป็นคนกินเร็วนะคะ กินข้าวหมดไวมากๆๆ บางทีก็กินคำใหญ่ด้วย ทั้งที่ไม่ได้หิวหรืออดอยาก
เราเป็นแบบนี้มานานแล้ว รู้สึกว่ากินช้าเสียเวลา แล้วทำให้เบื่ออาหารเร็ว กินคำเล็กเกินก็ได้รสชาติไม่ครบในคำเดียว
แต่ที่เป็นอยู่ก็ไม่ได้รบกวนใครนะคะ ไม่ได้แย่งกินด้วย เวลาร่วมโต๊ะกับคนอื่นก็ตักแบบพอดีๆ แค่กินเร็วกว่าทุกคน

ไม่ขอออกความเห็นครับ เพราะไม่ทราบว่าสวาปาม ในที่นี้ จขกท.หมายถึงยังไง ระหว่างกินตะกละมูมมาม หรือแค่กินเร็วเฉย ๆ
เพราะผมเองก็เป็นคนกินเร็วเหมือนกัน ก็ไม่ได้อดอยากแต่มันเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะไปกินข้าวกับเพื่อนหรือใครคนอื่น ผมกินหมดก่อนตลอด ไม่ได้ตะกละยัดปาก แค่กินเร็ว เคี้ยวเร็ว ไม่ค่อยคุยแค่นั้นเอง

ไม่นะครับ ไม่น่าไปยุ่ง ส. เรื่องของคนอื่นนะครับ

ไม่รู้เหมือนกันว่าคนที่เจ้าของกระทู้พูดถึงเขาจะมีปมอะไรหรือเปล่า  ไม่ได้เผือกขนาดนั้น  

ตัวผมเป็นคนกินช้า  ตั้งแต่เด็กจนโต  สมัยเรียนมัธยม บอกเพื่อนที่กินข้าวด้วยกันเลยว่า กินเสร็จไม่ต้องรอ จะไปไหนก็ไปเลย  ผมกินเสร็จแล้วค่อยตามไป   สมัยมหาลัย  ก็แบบเดียกัน ไม่มีปัญหาถ้ากินจานใครจานมัน   มันจะเกิดปัญหาตอนที่ไปกินข้าวแบบที่สั่งกับข้าวมากินด้วยกันนี่แหละ   ด้วยความที่กินช้ามา  ผมกินไปได้แค่ 2-3 คำ เพื่อนๆก็กินหมดจานแล้ว กับข้าวก็เกลี้ยงแล้ว   ผมก็ไม่ได้มองว่าเพื่อนตะกละตะกราม หรือมูมมาม  มันคือตัวเขา นิสัยเขาที่ไม่เหมือนเรา  ก็เท่านั้นเอง  

มาจนทุกวันนี้ อยู่ในวัยกลางคน  ก็ยังกินช้าอยู่  ข้าวกลางวัน 1 จาน ใช้เวลากิน 20 นาที  ซึ่งมันก็นานไปเมื่อเทียบกันคนอื่น  ถ้าเป็นมื้อเย็นที่กินที่บ้าน กินไปด้วย ดูทีวีไปด้วย อ่านหนังสือไปด้วย ก็ใช้เวลาประมาณ 45 นาที – 1 ชั่วโมง  ถือเป็นการพักผ่อนไปในตัว  

แต่พฤติกรรมอื่น นิสัยอื่นคือเป็นคนรวดเร็ว  เดินเร็ว ทำงานเร็ว ตรวจงานเร็ว สมองคิดเร็ว  ทุกอย่างมันมีความสมดุลของมัน

อย่างผมเมื่อก่อนกินปีกไก่ทั้งอัน ใส่ปากเคี้ยว ๆ กลืนเลย  ไม่ต้องแงะกระดูก  ทำให้กินได้ 4-5 อัน ในขณะที่คนอื่นกินได้อันเดียว  น่าจะเข้าข่ายสวาปามตามนิยามเจ้าของกระทู้แหง ๆ    แต่รับรองว่าจานผมสะอาดนะ ไม่มีเศษกระดูกให้ใครได้เห็นหรอก  

อ้อ ผมไม่เคยตื่นเต้นกับอาหารที่กินเลยนะ  จะไข่ต้มฟองละ 2 บาท  หรือเนื้อนำเข้าโลละเป็นหมื่น  ผมก็กินด้วยความรู้สึกเดียวกันหมด  ผมยังเข้าไม่ถึงคนที่มีรีแอ็คชั่นเวลากินอาหาร  คิดว่าเป็นอะไรที่เจ๋งดี  ที่ดูมีความสุขกับการกินได้ขนาดนั้น

ดังนั้น ดูจากที่เจ้าของกระทู้เล่าแล้ว คนนั้นก็แค่สนุกกับการกินเท่านั้นเองนี่นา  ไม่คิดว่ามันน่าสนใจบ้างรึ อาหารธรรมดาก็ทำให้มีความสุขกับชีวิตได้

ไม่เคยเจอเลย  

เจอแต่คนชอบหยิบมาเผื่อ ซื้อเผื่อ ตักมาเผื่อ  แบบซัอมาสิบ ตัวเองกิน1 ที่เหลือช่วยกินหน่อย

บางคนคือติดนิสัยความเคยชิน บางทีเขาก็ไม่รู้ว่ามันดูแย่ก็ไม่มีคนบอก เราเคยเตือนคนรู้จักเขาก็ไม่เคยรู้ว่ามันดูไม่ดี เราก็หวังว่าเขาจะปรับปรุง

คนญี่ปุ่น(ผู้จัดการโรงงาน) เห็นตอนแกมากินข้าวที่โรงอาหาร ก็แนวนี้ หยิบ จ้วง คุยไปกินไป เสียงช้อนตะเกียบ ซดน้ำซุป เสียงดัง ผมเห็นแต่ท่าทางนะไม่ได้ยินเสียงเพราะแกนั่งห้องแอร์ แต่ป้าที่เสริฟแกบอก

ลองแอบถามพี่ล่ามแกก็บอกปกติ คนที่นั่นจะกินต้องกินให้อร่อย แล้วแกก็หัวเราะ ไม่รู้ว่าโดนอำรึเปล่า

เด็กผู้ชายกินเร็วทุกคน เพราะจะได้มีเวลาเล่นเยอะๆ

แล้วโตมาค่อยมากินช้าลงตามสิ่งแวดล้อม

ประสบการณ์ตรง ของตัวเองนะคะ
                       คือมีลูกน้องผู้ชายคนหนึ่ง เพิ่งมาทำงานด้วย เรียกกินข้าวด้วยกัน คือเรา
      ทำอาหารกินเองที่ทำงาน เขาจะตักแบบจ้วงๆ ช้อนเอาแต่เนื้อ ผักเขี่ยๆ
      ไว้ข้างๆ ส่วนกับข้าวของเขา คือ ซื้อแกงแบบไม่น่ากินมาร่วมวง แล้วก็ไม่
       กินของตนเอง (อ้างว่า เมียซื้อมาให้ ก็ทำไมไม่บอกเมียล่ะว่า ไม่ชอบแบบนี้ )
       กินแบบ ไม่เหลือให้เจ้าของ เช่น ซาลาเปา 1 กล่องมี 4 ลูก พ่อเล่นประเดิม
       แกะชิมก่อน 2 ลูก คนอื่นยังไม่มีใครว่างมากิน พ่อก็มาซ้ำอีก 2 ลูก แล้วทิ้ง
       กล่องไว้ให้เจ้าของเขาดูต่างหน้า    แบบนี้ เราเรียกว่าสวาปามค่ะ
สาเหตุที่น่าจะเป็น….เพิ่งออกจากคุกมา เลยติดนิสัย กินเร็ว กินรัว เหมือนไม่เคยกินมาหลายปี 55555
                      อีกคน เป็นผู้หญิง….ก็กินเร็ว ไม่เคี้ยวให้ละเอียด รีบกลืน (ปัจจุบัน เป็นโรคกรดไหลย้อน อาหารไม่ย่อย)
       คนนี้ ปกติ กินข้าวคนเดียว ก็ตักแค่ไม่กี่คำหมดจาน เพราะไม่ได้คุยกับใคร
       พอมากินร่วมกับผู้อื่น ก็เลย สนุกสนาน เบิกบาน เจริญอาหาร กินจนต้อง เติมอาหาร คนอื่นได้แต่นั่งเล็มๆกิน 5555
       แบบนี้ เราขอเรียกว่า ตะกละ ค่ะ
สาเหตุที่น่าจะเป็น….คงจะเหงา กินข้าวคนเดียว อาหารจานเดียว มันเลยกร่อยๆ  ไม่เหมือน แย่งกินกับคนอื่น อร่อยดี

จขกท. หมายถึง นิสัยกินเร็ว กินคำใหญ่ ดูไม่เรียบร้อยใช่ไหมคะ?

ส่วนตัวคิดว่าเป็นที่นิสัย ที่ฝึกกันมาค่ะ
เปรียบเทียบแบบ คนเกาหลีนิยมกินข้าวคำโตๆ คนจีน/ญี่ปุ่นนิยมซดน้ำแกงเสียงดัง

นิสัยเป็นสิ่งที่ขัดเกลาได้ค่ะ
ลองสังเกตุแมวบางตัว แมวนิสัยเรียบร้อยต่อให้หิวมากแค่ไหนเขาก็จะค่อยๆกิน บางตัวก็กินแบบตะกละมูมมามอาหารหกเลอะเทอะคาบอาหารออกมากินนอกชามไปอีก

ผมเป็นคนนึงที่กินเร็วครับ กินร่วมกับคนอื่นอย่างเช่นโต๊ะจีนเราก็กินเร็ว แต่เราก็จะตักมาในปริมาณที่แบ่งให้คนอื่นเท่าๆกันเสมอ ไม่ตักมามากเกินกว่าคนอื่น

หิว

บางทีก็เกี่ยวกับวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม อย่างคนจีนนี่ตอนเด็กเขาจะสอนให้กินแบบนี้เลย คือกินเสียงดัง ๆ กินเร็ว ๆ จะดูแล้วเหมือนคนมีจะกิน (คิดในใจว่า อาจเป็นเหตุผลที่ผู้ใหญ่อ้างเพื่อให้ตัวเองดูดี) อย่างหนังจีนบางเรื่องก็มักจะเห็นคนกินมูมมามกันบ่อย ๆ แม้แต่ขุนนางก็ยังมูมมาม

หลาย ๆ คนอาจไม่ได้คิดอะไรเพราะทำจนเคยชิน ผมเองก็เพิ่งมาฝึกมารยาทเอาตอนโตเหมือนกัน

พฤติกรรมการกินแต่ละคนไม่เหมือนกันแหละ

โอ้ววไม่นะ.. ต้องเป็นคนมีปมระดับไหนถึงมีพฤติกรรมน่ารังเกียจเช่นนี้ (หมายถึงเจ้าของกระทู้นะ)