ทำไมห้างดอกบัว ถึงอนุญาตให้ร้านที่สินค้าเหมือนกัน(เครื่องดื่ม) เข้ามาขายใกล้ๆกัน และให้แข่งกันเอง ? pantip

เค้าน่าจะจัดเป็นโซนไป มากกว่า
โซนเครื่องดื่ม อาหาร ขนม เสื้อผ้า และบลาๆ

ทีนี้ต้องมาแข่งกันที่รสชาติ แล้วก็โปรโมชั่น

ช่วงเศรษฐกิจเฟื่องฟู คงทำแบบ จขกท ได้ เพราะคนแย่งกันเช่า พท. เลือกได้ว่าอยากได้อะไรแปลกมาลง
แต่ยุคนี้ แค่หาคนมาเช่าล็อคให้เต็มได้ก็แย่แล้ว ล็อคว่างมีเยอะ เพราะฉะนั้นคงไม่สนใจเรื่องร้านเป็นธุรกิจซ้ำกันค่ะ
ต้องเอาตัวเองอยู่รอดก่อน ไว้หมดโควิดค่อยบริหารจัดการให้หลากหลายอีกที

ทำไมต้องจำกัดไม่ให้ซ้ำอ่ะ มีเหตุผลอะไร ในเมื่อมันเป็นห้าง มีทางเลือกให้ ลค เยอะยิ่งดี ไม่ใช่ผูกขาดอยุ่กับอย่างเดียว ห้างไหนก็เห็นมีซ้ำทั้งนั้น

อะไรก็เปลี่ยนแปลงได้ครับ

เขาได้ค่าเช่า ขายออกไม่ออก ก็ได้ค่าเช่าอยู่ดี

ถ้าไม่ถูกใจเขาเราก็ไปขายที่อื่นสิครับ ไม่ยากเลย

ในแง่ลูกค้าชอบนะครับ
ไม่ผูกขาด
และเราเลือกร้านที่บริการดี รสชาติอร่อยได้ด้วย

เกรงว่าถึงจะมีร้านขายอาหาร/เครื่องดื่มเมนูเดียวกันหลายร้านในศูนย์อาหารเดียวกัน แต่ไม่อร่อยสักร้าน

ถ้ายื่นข้อเสนอว่าจะจ่ายค่าเช่าแพง แล้วไม่ให้มีร้านแบบเดียวกันมาขายเขาก็คงยอม

ช่วงนี้หาคนเช่าก็ยากแล้ว ยังเงื่อนไขเยอะห้างคงอยู่ลำบาก

แต่ร้านน้ำถ้าเจ้าของไม่ทำเอง ก็มีอยู่หลายร้านในทุกๆ ห้างนะ

เอาให้แน่ว่า คนที่ไม่ชอบคือ คนขาย หรือคนเดิน

ห้างนายทุนมีธรรมาภิบาล ต้องการทำให้เกิดการค้าเสรี เพื่อเป็นประโยชน์สูงสุดต่อผู้บริโภค

ป้องกันการผูกขาดของพ่อค้าแม่ค้าที่อยากขายแต่เพียงเจ้าเดียว แล้วทำให้คุณภาพสินค้าต่ำลง

ผมว่าเป็นประโยชน์กับผู้บริโภค และ ให้ผู้ขายเกิดการแข่งขันพัฒนาในของที่ตัวเองขายนะ

การแข่งขันเป็นกลไกสำคัญทางเศรษฐกิจ

ห้างซึ่งเป็นผู้ให้เช่าพื้นที่ เค้าโนแคร์ โนสน

เราะจะขายสินค้าชนิด A เหมือนกัน กี่ร้าน เค้าก็ได้ค่าเช่า

มุมมองของเจ้าของพื้นที่เค้าไม่ได้สนใจว่าใครจะขายอะไรมากกว่า

ก็นโยบายหลักของตัวห้างเองยังเน้นการตัดราคาสินค้าอยู่เลยครับ จะไปคาดหวังจรรยาบรรณอะไรได้
สิ่งสำคัญที่ต้องถามคือตอนเซ็นสัญญาเช่าพื้นที่ ในสัญญาได้ระบุไว้มั้ยครับว่าห้างจะไม่ให้คนขายของคล้ายกันหรือเหมือนกันมาเช่าพื้นที่ใกล้เคียง ถ้าไม่ได้ระบุไว้ก็ทำใจอย่างเดียวครับ

Lotus เล็กแถวบ้านเรา พื้นที่เช่ามีกาแฟ Southern Coffee มาเช่าขาย (แถวๆ นั้นเป็น S&P ซาลาเปาวราภรณ์ ไอศกรีมแดรี่ควีน ธนาคารกรุงเทพ ร้านมือถือ และพวกร้านขายขนม วันดีคืนดี ที่จอดรถมี Cafe Amazon มาเช่าสร้างร้านแบบ Stand Alone เรายังสงสารเจ้าของร้าน Southern Coffee เลย แต่ทุกวันนี้ก็ยังขายอยู่นะคะ แต่ขนาดร้านเล็กลง เรามีโอกาสเราอุดหนุนประจำ (ไม่เคยซื้อ Cafe Amazon สาขานี้เลย)

ส่วนเครื่องดิ่ม เค้าไม่ได้เงินทางบัตรที่ต้องไปแลกซื้อก่อน โลตัสได้แค่ค่าเช่าร้าน
เค้าไม่น่าจะสนว่า ยอดขายเจ้าของร้านจะดีจะเจ๊งหรอกครับ แต่ถ้าร้านอาหาร
โดนหักส่วนแบ่งไปด้วย เห็นว่าเค้าจะพยายามไม่ให้มีร้านซ้ำๆกัน

ทั้งห้างทั้งตลาดเค้าไม่สนใจอะไรหรอกนอกจากค่าเช่า

แต่ละที่คงไม่เหมือนกัน บางห้างแค่ขอให้มีคนมาเช่าพื้นที่ จะอะไรก็ได้ไม่จำกัดว่าจะขายเหมือกันหรือไม่
แต่ขายตามโรงเรียน หรือตลาดนัดบางแห่ง ก็มีห้ามขายสินค้าซ้ำกัน

ผมไม่เห็นเหตุผลว่าทำไม เค้าต้องมาจำกัดร้านที่เปิดขายด้วยว่า ห้ามมาขายของซ้ำกัน
สมมติ เค้าให้มีร้านขายของตามสั่งได้ 1 ร้าน  เกิดร้านนั้นทำไม่อร่อย ก็จบเลยสิครับกลายเป็นบังคับลูกค้าให้ต้องกิน ลูกค้าไม่อยากกิน ก็ไม่มาเดินห้างเค้า จบเลยทีนี้

ร้านเครื่องดื่มก็เช่นกัน มีร้านเดียวแล้ว ใช้ของคุณภาพไม่ดี แล้วก็เกิดขายแพงอีกเพราะผูกขาดมีร้านเดียวบังคับต้องซื้อ ก็จบสิครับ ดังนั้นอยากเปิดกี่ร้านก็เปิดไป แข่งกันไป มีการแข่งขันจะได้เกิดการพัฒนาแล้วผู้บริโภคก็ได้ประโยชน์ด้วย

ในโลกธุรกิจ อ่อนแอก็แพ้ไป

ธุรกิจมันก็ต้องแข่งกันสิครับ แล้วห้ามร้านซ้ำกันคือมีในสัญญามั้ยครับ ถ้าไม่มีก็ไม่ผิด … แค่นั้นแหล่ะ

เช่น ตลาดนี้ รับร้านเครื่องดื่ม 3 ร้าน รับ ร้านข้าวมันไก่ 2 ร้าน ร้านก๋วยเตี๋ยว 2 ร้าน ร้านขนม 3 ร้าน แบบนี้ >>> ไม่ค่ะ ตลาดนัดอาจจะทำได้ แต่ห้างไม่ทำอย่างนี้
ตลาดนัดมีการถ้อยทีถ้อยอาศัย เพื่อไม่ให้เกิดดราม่าผู้ค้าตีกันแล้วเจ้าของตลาดต้องรับเคราะห์ จึงจัดสรรว่าจะให้มีร้านนั้นร้านนี้ในจำนวนเท่านี้เท่านี้ ใครอยากได้ก็มาประมูลไป หลังจากได้ร้านผู้ชนะ ร้านนั้นจะทำตัวดีหรือชั่วกับลูกค้าอย่างไรก็ได้ เพราะยังไงก็มีร้านเดียว (ร้านประเภทเดียวกันก็ไม่ได้ขายของเหมือนกันเป๊ะ) ระบบนี้เอื้อประโยชน์ให้เจ้าของตลาดกับร้านค้ามากกว่าลูกค้า
แต่ห้างน่ะ การปล่อยให้ร้านแข่งขันกันแเอง ทำให้ห้างกับลูกค้าได้รับผลประโยชน์ พูดง่ายๆ ก็คือร้านรับภาระไป ร้านไหนพ่ายแพ้ก็ปิดตัว ห้างไม่เดือดร้อนหรอกถ้ามีแผงว่าง เขาคำนวณมาแล้วว่าตัวเองว่างได้กี่ช่อง ยิ่งร้านแข่งขันกันสูง มีตัดราคา ลูกค้าก็ยิ่งได้ประโยชน์ ยิ่งเข้าห้างเยอะขึ้น ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลให้กำหนดว่ามีร้านประเภทไหนได้กี่ร้านหรือห้ามขายสินค้าซ้ำกันน่ะค่ะ

เรื่องที่ว่า ทำไมร้านที่ขายของเหมือนๆ กันถึงมักจะอยู่ใกล้ๆ กัน (ไม่ใช่แค่ร้านน้ำ แม้แต่ปั๊มน้ำมัน ร้านสะดวกซื้อ และอื่นๆ ก็ด้วย)
มันเป็นไปตาม ทฤษฎีเกม น่ะค่ะ การอยู่ใกล้ร้านคู่แข่งคือทำเลที่เป็นจุดสมดุล ไม่มีฝ่ายไหนได้พื้นที่ขายมากกว่าใคร ล้วนมีสิทธิ์แย่งชิงลูกค้าได้เท่ากัน เซเว่นบางที่อยู่ติดๆ กัน 3 สาขาก็มี ห่างกันแค่ตึกแถวห้องเดียวหรือประจันหน้ากันด้วยซ้ำ
เพราะการอยู่ใกล้กันคือทำเลที่ดีที่สุด ห้างจึงจัดโซนสินค้าต่างหาก เทียบกันแล้ว ร้านน้ำที่อยู่ในโซนร้านน้ำ ยอดขายจะดีกว่าร้านสแตนอะโลน ค่าเช่าแผงแยกถึงได้ราคาถูกกว่าในโซนไงล่ะ
ส่วนตลาดจะง่ายกว่านั้น ไม่เน้นแยกโซน แค่ไม่ให้กลิ่นจากร้านผัดข้าวมาโดนสินค้าร้านเสื้อก็พอ ดีไม่ดีไม่แคร์ สำหรับเจ้าของตลาด แผงค้าเต็ม ร้านค้าพอใจกับแผงคือดีที่สุด ส่วนลูกค้าทางหากันเองนะ

เรื่องร้านใกล้กัน จุดสมดุล ลองดูตัวอย่างตามคลิปนี้ เขาอธิบายแบบเข้าใจง่ายสุดๆ

สำหรับร้านน้ำตามเนื้อหาในกระทู้ เจ้าของเดิมก็อยากเปิดใกล้กับคู่แข่งล่ะค่ะ วิธีนี้พบเห็นได้บ่อยทีเดียว
ส่วนเรื่องที่ว่า ห้างเป็นธรรม/มีจรรยาบรรณ/มีธรรมภิบาลหรือไม่ คงต้องไปค้นดูในหนังสือสัญญาว่าตกลงอะไรกันไว้
เพราะในโลกธุรกิจ การเปิดร้านแข่งกับร้านเดิมที่ตัวเองให้คนอื่นเซ้งไป ดูเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ กลยุทธโบราณด้วยซ้ำ มีมาตั้งแต่สมัยกรีก-โรมัน

ปกติแล้ว คนที่เซ้งกิจการต่อ คนที่ซื้อสูตรอาหาร หรืออะไรที่เจ้าของเดิมมีสิทธิ์มาขายแข่งเราได้ มักจะระบุไว้เป็นหนังสือสัญญาว่าจะไม่มาเปิดแข่งกับเรา เราเซ้งร้านน้ำมา เจ้าของเดิมก็ต้องสัญญาว่าในห้างนี้จะไม่มาเปิดร้านน้ำแข่งกับเรา เราซื้อสูตรอาหาร เจ้าของสูตรก็ระบุว่าห้ามเปิดร้านในจังหวัดเดียวกัน (ที่ฉันเคยเห็นกับตา เจ้าของร้านขอ 5 จังหวัดรอบทิศ ห้ามมาเปิดแข่ง) ซึ่งเอกสารนี้มีผลตามกฎหมาย ฟ้องร้องฐานผิดสัญญาได้ แม้มันเป็นแค่กระดาษลายเส้นและเขียนด้วยมือก็ตาม (พยานทั้งสองฝ่ายต้องลงชื่อด้วยนะ เป็นกิจจะลักษณะประมาณหนึ่งเลย)

ก็ทำนองนี้ล่ะค่ะ
หากคุณเป็นเจ้าของร้านน้ำที่เซ้งมา มันคงจะเซ็งสุดขีดที่เจ้าของเดิมเสือ*มาขายแข่ง เซ็งแบบอยากไปเผาบ้านเลยด้วยซ้ำ
แต่โลกธุรกิจมันโหดเหี้*มค่ะ มันเป็นโลกที่ถ้ากฎหมายไม่กำหนดไว้ก็คงไม่มีคำว่าศีลธรรมหรือมนุษยธรรมด้วยซ้ำ ผลประโยชน์มันยิ่งใหญ่นัก
คุณลองไปคุยกับห้างได้นะ แต่ความเป็นไปได้ที่อีกฝ่ายจะถูกยกเลิกสัญญามันน้อยค่ะ
ในกรณีที่ถูกขายตัดราคา ไม่แนะนำให้ตัดราคาตอบโต้ เพราะแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ไปถึงจุดที่ไม่มีใครได้กำไรแล้วล่ะ มักจะสู้กันด้วยโปรโมชันและบริการมากกว่า ทำให้ร้านคุณดังกว่าร้านเขาให้ได้ มุกทั่วไปก็มี การสะสมแต้มแลกน้ำฟรี (ดึงลูกค้าให้มาซื้อของจากเราแทนที่จะเป็นร้านน้ำอื่น ลูกค้าเห็นแก่แก้วฟรีนั่นแหละถึงซื้อ) เมนูพิเศษ การปรับปรุงบรรจุภัณฑ์ อะไรทำนองนี้

ก็ทำนองนี้ ลองพิจารณาดูค่ะ

เท่าที่เห็น

ศูนย์อาหารเดอะมอลล์บางแค  ก็มี  

ข้าวขาหมู  2 ร้าน  

ผัดซีอิ๊ว 2 ร้าน    

ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น 2 ร้าน  

ขายข้าวแกง 2 ร้าน

ข้าวมันไก่ 2 ร้าน

ร้านน้ำดื่มและขนมหวาน 2 ร้าน

อยู่ไม่ห่างกัน เท่าไร
เหมือนกัน