เมื่อวานนี้ผมไปดูหนังที่ห้าง เทสโก้ โลตัสมา เกิดเรื่องขึ้นมากมายครับ

ผมออกจากบ้านไปประมาณ 9 โมงกว่าๆครับ กะจะให้ถึงประมาณ 11 โมง เพราะรถเมล์ต่างจังหวัดนานๆมาทีครับ อย่างต่ำ 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมง โชคดีมากวันนั้น ผมกำลังเดินแล้วรถเมล์แอร์มาพอดีครับ ผมเลยได้ขึ้นพอดีเลยไม่ต้องรอ
พอลงมาถึงบิ๊กซีแล้ว ผมก็เดินๆไปกำลังจะข้ามไปห้างครับ เจอร้านใหม่ที่โผล่ตรงนี้ครับ ผมเพิ่งเห็นนะ น่าจะเป็นร้านเพิ่งมาตั้งใหม่ครับ แล้วก็ป้ายเทสโก้ โลตัส ไม่ได้มาห้างนี้นานเลย ล่าสุดก็ตอนไปดูหนัง TENET ปีที่แล้วมั้งครับ ผมดูหนัง จะดูที่นี้นะครับ ใกล้สุดละ

ตอนเข้าห้างก็เจอป้ายหนังที่ผมจะไปดูเลยครับ แล้วก็มีจุดเช็คอิน วัดไข้ตามปกติครับ ก็ลงชื่อไป แล้วมีเรื่องที่ผมตกใจเลยตั้งแต่เข้าห้างมาคือ ร้านสเต็ก Santa Fe’ Steak ปิดครับ ผมไม่แน่ใจว่าปิดร้านเพื่อซ่อมบำรุง หรือเลิกทำร้านที่สาขานี้ไปเลย ตกใจมาก เพราะห้างนี้มีสเต็กแค่ร้านเดียว

ก่อนจะไปดูหนังกัน มาทานมื้อเช้ากันก่อนครับ แน่นอน ดูหนังเราต้องการพลังงานในการนั่งเฉยๆครับ 5555 ผมเลยจัดร้านข้าวขาหมูครับ ปกติเวลามาผมมาห้างนี้ ผมก็กินแต่ร้านนี้นะครับ ไม่ค่อยกินร้านอื่น ขาหมูแถวบ้านผมหายากมากๆ เคยมีร้านข้าวแกงขายแถวบ้าน แต่เขาเลิกทำ เพราะทำไม่ทัน

ที่ห้างมีการจัดโต๊ะเว้นระยะห่าง พอได้อาหารแล้ว มากินกันเลยครับ + เป๊บซี่แก้วใหญ่ 1 แก้ว ราคาในห้างค่อนข้างแพงอยู่ละ แต่เอาจริงๆนะ ผมไม่ได้สนเรื่องราคาเลย ผมสนความอร่อย อร่อยกว่าข้างนอกราคาถูกๆอีก ผมเคยกินขาหมูเจ้าหนึ่ง ร้านใหญ่โตเลยนะ ราคาแพงด้วย แต่ให้น้อยโครตๆ น้อยกว่าในรูปครึ่งหนึ่งเลย โครตเข็ด

พอกำลังไปดูหนังเจอเหตุการณ์ประหลาดใจสำหรับผมครับ คือทางเดินมันจะมีบูธหนึ่ง เป็นบูธความงาม ผมเดินผ่านตลอดก็ไม่สนใจ อยู่ดีๆวันนี้เขาดึงแขนผมมาเฉย เขาจะมาขอแนะนำสินค้าหน่อย ตอนแรกผมกะจะปฏิเสธนะ แต่พอเขาบอกว่า ไม่ซื้อก็ได้ค่ะ ผมก็ยอมฟังหน่อย เขาก็แนะนำไปเรื่อยๆ ผมก็ไม่ได้ฟังอะไรนะ ขอโทษจริงๆ เพราะผมไม่สนใจอยู่แล้ว ผมไม่ได้บอกว่าสินค้าไม่ดีนะ แต่ผมไม่ชอบอะไรแบบนี้ ฟังเป็นมารยาท 

เขาก็แนะนำตัวโน้น ตัวนี้และถามว่าชอบสินค้าตัวไหน เราก็บอกไป พอท้ายเขาจะขายของ มาละ ตอนแรกผมกะจะซื้อตัดรำคาญ พอเขากดเครื่องคิดเลข ราคา 650 บาท ผมนี้บอกเลย ขอโทษครับ ผมขอไม่ซื้อนะครับ เขาบอกว่า โอนก็ได้นะครับ ผมก็บอกว่า ผมเตรียมเงินดูหนังมาพอดีครับ เขาก็เอาสินค้าราคา 100 บาทมาให้ ผมก็ปฏิเสธอีก เขาก็บอกว่า งั้นไม่เป็นไรค่ะ ผมก็เดินไป สงสัยตั้งแต่นี้ไปผมคงเดินเส้นทางนั้นไม่ได้ละ ต้องเดินอ้อม เพราะบูธนี้อยูในห้างนานมาก ผมไปห้างผมเจอตลอดครับ ไม่มีรูปครับ ไม่กล้าถ่าย รีบเดินมา 5555 เจอแต่ร้านใหม่ครับ เป็นร้านกล้อง ผมจำได้ว่าร้านนี้มีแต่สาขาใหญ่ๆในกรุงเทพไม่ใช่เหรอนั้น ไม่นึกว่ามาเปิดที่ต่างจังหวัดด้วย
ในที่สุดมาถึงสักทีครับ ได้ดูหนังสักที หลังจากผ่านด่านนรกมาได้ 5555 เอาจริงๆผมค่อนข้างตกใจนะ คนมาดูเยอะเหมือนกัน สำหรับบางคนอาจมองว่า นี้เยอะเหรอ ใช่ครับ เยอะแล้วสำหรับโรงหนังต่างจังหวัดครับ เอาจริงๆมีคนอีกครับ มาเรื่อยๆเลย

แล้วเมื่อวานเกิดปัญหา ซื้อตั๋วไม่ได้ครับ ทั้งใช้บัตรเอ็ม,โปรโมชั่น หรือแม้กระทั่งซื้อธรรมดา ก็ไม่ได้เลยครับ น่าจะล่มหนักเลย หนักงานเลยใช้ระบบ Manual แทนเลยครับ 5555 ผมเลือกดูรอบ 11 โมงครับ

แน่นอนสิ่งจำเป็นที่สุดในการดูหนังคือป็อบคอร์นกับเป๊ปซี่ครับ เวลาผมดูหนังทุกครั้ง ผมขาด 2 สิ่งนี้ไม่ได้จริงๆครับ รู้ว่าแพงเช่นเคย แต่มันต้องกินครับ เรื่องราคาอะไรแพงๆเนี่ย ผมไม่ซีเรียสนะ ที่พิมพ์อาจทำดูเหมือนรวย แต่เราไม่ได้กินมันทุกวัน อย่าไปคิดมากว่ามันแพงหรืออะไรเลย เน้นความสุข ความอร่อยไปดีกว่า ผมสั่งชุดเล็กไปครับ ราคา 190 บาทมั้ง จำไม่ได้ แต่ไม่เกิน 200 ครับ

แล้วผมแม่มกินป็อบคอร์นหมดก่อนหนังฉายอีก ไม่รู้เป็นอะไร มันอร่อยดี แต่น้ำส่วนใหญ่ผมกินไม่หมด มักจะเหลือ พอหนังมาแล้ว ผมจะโฟกัสและดูยาวๆเลย ไม่ค่อยกินอะไร

พอถึงเวลาแล้วผมขอตัวไปดูหนังก่อนนะครับ
พอดูจบแล้ว มาครับ มากินกันต่อครับ ต่อไป ไปกิน MK กันครับ ช่วงนี้เขาแบนกัน แต่ผมฝืนครับ อยากกิน ไม่ได้กินนานมากๆครับ ก็เลยเข้าไปกิน คนไม่ค่อยมีเท่าไรตามปกติครับ ช่วงเช้าๆถึงบ่าย คนไม่เยอะเป็นเรื่องปกติอยู่ละที่ต่างจังหวัด ผมสังเกตบ่อย แต่ไม่รู้พวกในเมืองใหญ่ๆอย่างรังสิต กรุงเทพ คนเยอะตั้งแต่เช้าเลยไหมนะ

มาตั้งหม้อ ตั้งถ้วยพร้อมกินกันเลยครับ

และนี้คือเมนูที่ผมสั่งครับ แน่นอนขาดเป็ดย่างไม่ได้ สั่งจานเล็กครับ ผมไม่ได้ถ่ายเมนูว่าสั่งอะไร ตอนนั้นกำลังอินกับหนัง เพราะมัวแต่พิมพ์กระทู้สปอยอยู่ครับ 555555 มาเริ่มกินกันเลยครับ

และขอบอกเลยว่า รอบนี้มีเซอไพร์ครับ มีไส้อ่อนด้วยครับ ปกติสาขานี้ไม่มีนะครับ ผมกินล่าสุด ผมจำไม่ได้นะว่ามีไหม เหมือนไม่มีมั้ง หรือมีหวา เอาเป็นว่ารอบนี้มีแล้วครับ โครตยอดเยี่ยม เหนียวๆหนืดๆ กินโครตอร่อยเลยครับ

แล้วพอกำลังนั่งกินสบายใจ มีเรื่องเกิดขึ้นอีกแล้วครับ อยู่ดีๆมีผู้ชายคนหนึ่งมาที่โต๊ะผม บอกว่า ช่วยเอาคูปองอันนี้ไปจ่ายทีได้ไหมครับ เขาบอกว่าช่วยใช้หน่อย เขาไม่ได้ใช้ เป็นคูปองแทนเงินสด 100 บาทครับ ตอนแรกขอโทษจริงๆ นึกว่ามาหลอกอะไร ผมกลัวอะไรพวกนี้มากๆนะ ตอนแรกผมปฏิเสธแล้ว แต่เขาบอกช่วยๆหน่อย ผมก็ขี้เกรงใจ เลยรับไว้ พอรับเสร็จ ผมรีบเช็คบิล เก็บเงินเลย จะได้รู้ว่าใช้ได้ไหม เพราะเขาก็กำลังไปให้อีกโต๊ะครับ

พอพนักงานมาเก็บเงิน ผมรีบบอกเลยว่า คูปองนี้ใช้ได้ใช่ไหมครับ เขาบอกได้ค่ะ ผมนี้โล่งเลย ผมเลยถามต่อว่า คูปองนี้ได้ยังไง เขาบอกว่าเป็นโปรโมชั่นนอกร้าน พวกธนาคาร อะไรพวกนี้ คนให้น่าจะเป็นเจ้าของธุรกิจอะไรสักอย่าง เพราะมีกระเป๋าห้อยตรงท้องด้วย

แต่ไปๆมาๆ ตอนแรกผมนึกว่าคุ้ม เอาจริงๆไม่คุ้มแหะ เพราะผมเอาเงินจริงให้เขาด้วย เหมือนเขาไม่ได้ใช้ ไม่อยากให้คูปองเสียฟรีๆ เลยแลกเงินสด 5555 ราคาทั้งหมด 568 บาทครับ ผมใช้ตูปอง 5 ใบ แล้วจ่ายเงินสดอีก 70 บาท พร้อมใจป๋าบอกน้องว่า “ไม่ต้องทอนครับ”

หลังจากอิ่มหนำสำราญไปกับเอ็มเคแล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้คือซื้อไปฝากพ่อกับแม่ครับ ตอนก่อนไปดูหนัง แม่ผมกำชับผมเลยว่า เอาอาหารญี่ปุ่นครับ สาขานี้มีแต่ยาโยอิ ผมเลยสั่งเซตนี้ให้พ่อกับแม่กลับบ้านครับ

แล้วตอนกำลังเดินออกจาห้าง ผมเลยถ่ายรูปคนที่โรงหนังอีกรอบ คนมาเยอะกว่าเดิมครับ น่าจะมาเรื่อยๆแหละครับ ผมไม่เคยดูหนังสาขานี้ตอนกลางคืนเลยนะครับ เพราะไม่มีรถส่วนตัว

และผมก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน พร้อมเซตอาหารญี่ปุ่นยาโยอิ 2 เซตครับ

แต่เรื่องยังไม่จบครับ !! พอผมกลับถึงบ้าน เจอแม่ผมแล้ว ปกติแม่ผมกลับจากโรงเรียนเย็นๆ นี้มาอยู่บ้าน สรุปว่า แม่ผมท้องเสียครับ เลยลางานมานอนที่บ้าน ทำให้กินอาหารไม่ได้ครับ แต่วันนี้แกกินได้แล้วครับ เพราะอาการดีขึ้นแล้วครับ แม่ผมแกไปเอายาจากโรงพยาบาลตำบลแถวบ้านครับ

การเดินทางของผมในวันนั้นจบลงแล้วครับ

ขอบพระคุณมากครับ