ลองเป็นไฮโซ ที่โคเรีย pantip

การเดินทางจากสนามบินอินชอน (Inchoen) เข้าเมืองก็ไปได้หลายทาง
1) Taxi จริงๆก็ว่าจะใช้วิธีนี้ตามวิถีไฮโซ เสียดายไปเจอวิธีอื่นซะก่อน…ฮ่า ฮ่า (เกือบจ่ายแพงแล้ว)
2) Metro รถไฟฟ้าค่อนข้างครอบคลุม คิดตามระยะทาง ราคาประมาณ 40-140 บาท (ขากลับตอนกระเป๋าตังค์แฟบ จะใช้วิธีนี้ ประหยัดดีครับ)
3) KAL Limousine มองเห็นป้ายนี้พอดี เลยทดลองใช้บริการสักหน่อย เที่ยวละ 430 บาท (มารู้ทีหลังว่ายื่น boarding pass ของ Korean Air หรือ Jin Air ได้ลดอีก 30 บาท เหลือประมาณ 400 บาท) ก็ถือว่าไม่ได้แพงมากกับการนั่งรถบัสสบายๆ ส่งลงหน้าโรงแรมเลย

ใครพักอยู่โรงแรมตามป้ายนี้ก็ใช้บริการ KAL Limousine ได้เลยครับ โดยเฉพาะใครที่มาพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่

ซื้อตั๋ว KAL Limousine เรียบร้อยก็มุ่งหน้าสู่ Grand Intercontinental Seoul (ก็อยากพักย่านกังนัมไฮโซ โรงแรมนี้ไฮโซสมใจเลยครับ ราคาไม่ต้องไปพูดถึงครับ) ใช้เวลาเดินทางนานอยู่เหมือนกัน รถติดมาก อาจจะไปพอดีตอนช่วงเวลาเร่งด่วน

ของฟรีในห้องพักก็จะมี
1) กาแฟ Nespresso 6 แคปซูล พร้อมเครื่องชง ดื่มให้ตาค้างกันไปเลย
2) ชา Althaus 4 ซอง ยี่ห้อจากเยอรมันเชียว
3) น้ำตาลมีให้เลือก 3 แบบเลย น้ำตาลทรายแดง น้ำตาลขาว สารให้ความหวาน

ส่วนของที่ต้องเสียเงินซื้อคือถาดถัดมา ถ้าไม่อยากเสียเงิน อย่าไปหยิบมาใช้นะครับ

อาหารเช้าที่โรงแรมถือว่าดีเยี่ยม กินได้ไม่อั้น เครื่องดื่มก็หลากหลายเช่น น้ำผลไม้สดปั่น ช็อกโกแลตร้อน กาแฟ ชา ซึ่งสามารถสั่งใส่แก้วนำกลับไปดื่มได้อีกด้วย

เริ่มจากไข่ลวกเกาหลี โรยด้วยเครื่องเทศเล็กน้อย

หรือจะเป็นไข่ดาวธรรมดาๆทั่วไปก็ได้

ราเมนเกาหลีก็มี เลือกวัตถุดิบได้เลยว่าอยากใส่อะไรบ้าง

บางทีเบื่อราเมนแบบซุปร้อน ก็เลยบอกพ่อครัวไปว่าโนซุป พอครัวทำหน้างงแล้วถามย้ำ โนซุป??? (กลายเป็นก๋วยเตี๋ยวแห้งไปเลย) เลือกใส่วัตถุดิบอื่นๆที่อยู่ในห้องอาหาร เช่น พริกแห้ง (กรอบอร่อยดี) เบคอน

คิมบับ ข้าวห่อสาหร่าย กิมจิ สาหร่ายแผ่น เครื่องเคียงอื่นๆมีให้เลือกมากมาย ไม่ได้ลองทุกแบบ

กินแบบข้าวราดแกงก็ได้ คือมีข้าวผัด ไส้กรอก เบคอน เนื้อย่าง ผัก สาหร่าย ฟักทอง และอื่นๆ ใส่รวมกันมาเลย

เต้าหูราดซอส

ปิดท้ายด้วยของหวาน มีผลไม้หลากหลายชนิด เช่น เมล่อน แอปเปิ้ล ส้ม กีวี่ กล้วย ถั่วก็มีด้วยเช่น อัลมอนด์ วอลนัท เอาไปจิ้มกับนูเทลล่าก็อร่อยดีครับ โยเกิร์ตก็มีให้เลือกหลายแบบ

ก่อนออกจากห้องอาหารก็สั่งเครื่องดื่มนำกลับฟรีสักแก้วก่อนไป เช่น เอสเปรสโซ่ ม็อคค่า คาปูชิโน ช็อคโลแลตร้อน และชาต่างๆ ยังมีอาหารอีกหลายอย่างที่ไม่ได้ใส่มาในนี้ เพราะไม่ได้ลองชิม และก็กลัวจะยาวเกิน (จริงๆขี้เกียจใส่เพิ่ม เพราะไม่ได้ค่ารีวิวก็บอกมา)

กินจนพุงกาง ก็ง่วงสิครับ กลับไปนอนที่ห้องดีกว่า ไม่ใช่ละ มีกาแฟตั้ง 6 แคปซูลในห้อง อัดฉีดเข้าไปอย่าได้หลับ เนื่องจากไม่ได้เตรียมหาข้อมูลมาว่าจะไปไหนบ้าง ก็ค้นหาจากอินเตอร์เน็ตบ้าง ถามพนักงานที่โรงแรมบ้าง ได้ความว่าจะไปไหนก็ดูเส้นทางรถไฟฟ้าซะก่อน

เส้นทางรถไฟฟ้าในโซลค่อนข้างซับซ้อนเลยครับ สถานีรถไฟฟ้าค่อนข้างครอบคลุมทุกพื้นที่ เจริญสุดๆ
เพิ่งสังเกตุว่าภาพที่อัพโหลดถูกลดขนาดตอนใส่ภาพ ไปโหลดตามลิงค์ข้างล่างนี้จะชัดกว่าครับ
http://tong.visitkorea.or.kr/cms/resource_etc/33/2539333_image_10.jpg

พร้อมแล้วก็ไปลุยที่เกาะนามิกัน เดินทางกันไกลหน่อย ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าจะถึงเกาะ ควรออกแต่เช้านะครับ เดินทางได้หลายวิธี ส่วนวิธีที่ผมเลือกคือรถไฟฟ้าต่อรถบัส ขากลับไม่ได้รอรถบัสเจอแท็กซี่เลยขึ้นกลับมาต่อรถไฟฟ้า

การเดินทาง
1) นั่งรถไฟฟ้า (65 บาท) ไปลงสถานี Gapyeong ตามรูปด้านบน
    ตัวอย่างเส้นทาง ถ้าอยู่แถวกังนัม ก็นั่งสาย 2 ต่อสาย 7 ต่อสาย G (Gyeonggang) สถานี Gapyeong อยู่มุมขวาบนของแผนที่รถไฟฟ้า
2) ออกจากสถานี Gapyeong ข้ามถนนมาอีกฝั่งรอรถบัส (36 บาท) ถ้ามีคนรถอยู่ก็ถามว่าคันไหนไปเกาะนามิ หรือตอนขึ้นรถก็ถามคนขับสั้นๆว่า นามิ (มั๊ย) เพื่อความแน่ใจ ไม่ก็เรียกแท็กซี่ (85 บาท)
3) ซื้อตั๋วเข้าเกาะนามิ รวมเรือข้ามฟาก 360 บาท แล้วก็นั่งเรือไปถึงเกาะ หรืออีกวิธีคือโหนสลิงข้ามไปเกาะ (ใจต้องกล้าระดับนึง)

เรือข้ามฟากไปเกาะนามิ

Zip wire โหนสลิงข้ามเกาะ มองหาตัวเพนกวินหน้าตามุ่งมั่น

เกาะนามิโดยรวมแล้วบรรยากาศดีครับ ถ้าคนที่ได้ดูซีรี่ส์ที่ถ่ายทำที่เกาะนี้คงจะอินเพิ่มขึ้น ส่วนผมไม่ได้ดูเรื่องที่ถ่ายทำที่นี่ก็เดินชมธรรมชาติก็ยังถือว่าดีเลย เรียกว่าถ้ามาเกาหลีครั้งแรกไม่น่าพลาดที่นี่ครับ ถ้าจะเดินให้ทั่วเกาะ ใช้เวลานานเลยครับเพราะเกาะค่อนข้างกว้าง ก็ใช้เวลาทั้งวันอยู่ที่เกาะนี่แหล่ะครับ วันนี้ไม่ต้องวางแผนไปที่อื่นเลย ปกติเรือขากลับรอบสุดท้ายตอน 21:45 ตอนมาถึงเกาะก็มองหาป้ายประกาศหน่อยครับ เผื่อมีเปลี่ยนแปลง จะเป็นป้ายตั้งอยู่แถวประตูทางเข้าเพื่อบอกรอบเรือ

7:30-9:00 ทุกๆ 30 นาที
9:00-18:00 ทุกๆ 10-20 นาที
18:00-21:45 ทุกๆ 30 นาที

ด้านหน้าทางเข้าเกาะนามิ ลงจากเรือมาก็จะเจอประตู จะมีคนรวมกลุ่มคุย ถ่ายรูปอยู่ตรงนี้สักพักก่อนแยกย้ายกันไป

เดินเข้ามาหน่อยมีแผนที่ขนาดใหญ่บอกจุดต่างๆ เล็งว่าอยากไปที่ไหนบ้าง มีรูปตัวอย่างให้ดูด้านล่าง ถ้าอยากเก็บครบก็ต้องตั้งใจเดินกันหน่อยครับ….ไฟต์ติ้งงงงง

เดินบนเกาะด้วยความระมัดระวังด้วยนะครับ อาจจะเดินตัดเส้นทางรถไฟ ที่ให้บริการอยู่

เราไปลุยให้ทั่วเกาะกันครับ มีอะไรให้ดูให้ชมบนเกาะนามิแห่งนี้บ้าง

พิพิธภัณฑ์เพลง Song Museum
ด้านหน้ามีก้อนหินใหญ่ จารึกโน้ตเพลงจาก Korea Band Music (ต้องไปหาคนเล่นให้ฟัง)

ทางเข้าพิพิธภัณฑ์เพลง ซึ่งด้านในก็จะมีเครื่องดนตรีหลากหลายชนิด

อันนี้มีชื่อระบุไว้คือ Siku คล้ายแคนบ้านเราเลยครับ เรียกว่าแคนเกาหลีละกัน

ไม่ได้มีเพียงแค่นี้นะครับ ยังมีอีกเยอะแยะมากมาย ถ้าใครไปมาแล้วอยากแชร์เพิ่มก็ยินดีครับ

นกกระจอกเทศตัวเป็นๆก็มาครับ

ตรงไหนเป็นสถานที่ถ่ายทำซีรี่ส์เกาหลี ก็จะมีป้ายบอกเลยว่าพระเอกนางเอกเค้าทำอะไรกันที่นี่ ดูจากป้ายนี้คงไม่ต้องเดา ต้องจุ๊ฟกันครับ เล่นตุ๊กตาหิมะกันไปกันมา จุ๊ฟกันเฉย เรื่องเป็นมาไงผมก็ไม่ได้ดู รู้แต่ว่าใครโสด มาคนเดียวเหงาแย่เลย (ขอตัวไปชวนสาวเกาหลีมาเล่นตุ๊กตาหิมะบ้าง…ฮ่าฮ่า)

ตุ๊กตาหิมะนี่มีคนมาเขียนเพียบ ส่วนใหญ่เป็นภาษาเกาหลี หรือเค้ามีไว้ให้เขียนก็ไม่รู้สินะ เท่าที่ดูยังไม่มีภาษาไทย (เป็นคนแรกเลยดีกว่า…..เดี๋ยวๆ ไม่ควรๆ แค่ถ่ายรูปพอ)

เดินต่อไป เดินต่อไป เดินต่อไป

ไฮไลท์สำหรับสาวกซีรี่ย์ก็น่าจะเป็นตรงนี้ ที่มีรูปภาพและรูปปั้นของเบยองจุน กับชเวจีวู แถมด้วยแนวต้นสนยาวๆเบื้องหลังรูปปั้น ซึ่งถ้ามาช่วงใบไม้เปลี่ยนสีคงจะโรแมนติกมาก แต่ตอนผมไปใบไม้ไม่เหลือสักใบ

แถวๆนั้นมีรูปปั้นแม่ให้นมลูก ไม่แน่ใจว่ามีความหมายอันใด คงเกี่ยวกับแม่แน่ๆ ถึงนมจะยานห้อยมาให้ลูกดูดนมด้านหน้า และนมอีกข้างย้วยปัดไปด้านหลังให้ลูกอีกคนดูดได้ แม่ก็ดูยิ้มมีความสุขมาก รูปปั้นใหญ่โตทีเดียว

เดินดูรอบๆรูปปั้นถึงจะเห็นว่าเด็กด้านหลังก็กำลังดูดนม

มาถึงทางเดินริมเกาะ บรรยากาศค่อนข้างดีเลยครับ ผมว่าแถวนี้บรรยากาศดีสุดแล้วครับ

ในส่วนของทางเดินริมเกาะ มีป้ายบอกรายละเอียดให้เช่าที่พักด้วยครับ อย่างป้ายนี้บอกว่าที่พักบังกะโลแบบคอนโด (Condo-style Bungalow ‘Cosmos’) คืนละ 6,500 บาท อาทิตย์-พฤหัส ส่วนศุกร์เสาร์อาทิตย์ราคา 8,100 บาท พักได้ 10 คน ถือว่าไม่แพงมากเมื่อเทียบกับโรงแรมในเมือง ถ้ามีโอกาสคราวหน้าจะได้มานอนบนเกาะเลย

ร้านดินปั้น ดูเหมือนจะเป็นเรื่องราวเดียวกับแม่ให้นมลูก บางอันจะดู 18+ สักหน่อย

ที่จัดแสดงงานศิลปะ

แล้วก็ได้เวลาเดินกลับไปรอเรือ อยู่เย็นมากไม่ได้เพราะต้องใช้เวลาเดินทางอีก 3 ชั่วโมงกว่าจะกลับถึงที่พัก ถ้ามีโอกาสกลับไปอีกก็จะไปช่วงใบไม้เปลี่ยนสี หรือไม่ก็หิมะขาวโพลนไปเลย บรรยากาศน่าจะดีขึ้นกว่านี้อีก

ขากลับตอนขึ้นรถไฟฟ้าก็ได้เจอความน่ารักของคุณป้าเกาหลี รถคนแน่นที่นั่งเต็ม คุณป้าแกเห็นผมยืนบีบนวดขาเนื่องจากเดินทั้งวัน เลยลุกมาสะกิดผมให้ไปนั่ง แล้วพูดภาษาเกาหลีมาเป็นชุด ทำให้ผมเหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในซีรี่ย์เกาหลีเลย (แต่ไม่มีบรรยายไทย) ฟังไม่ออกสักคำ แต่ก็ดูเหมือนเข้าใจทุกอย่างที่แกสื่อสาร (สร้างบรรยายไทยขึ้นมาเองเลยละกัน)

“ไอ้หนุ่ม มานั่งที่ป้านี่มา ปวดขาชิมิล่า เห็นบีบนวดอยู่ ไปเที่ยวเกาะนามิก็งี้แหล่ะ ต้องเดินเยอะ ถึงป้าจะอายุเยอะแล้ว (ดูจากภายนอก คุณป้าน่าจะ 60-70 ปีได้เลย) แต่ป้าแข็งแรงนะโว้ย (มีเสียงเหมือนขากเสมหะแบบในซีรี่ส์เลยอะ มันได้อารมณ์ว่าโครตแข็งแรง)” ผมก็ได้แต่โบกไม้โบกมือปฎิเสธว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องนั่งก็ได้ครับ ผมยืนไหว แข็งแรงไม่แพ้คุณป้าหรอก  แต่คุณป้าแกไม่ยอม ดึงแขนผมมาที่นั่งเลย “ป้านั่งจนเมื่อยก้นแล้ว ขอลุกยืนยืดเส้นบ้างไรบ้าง” เลยต้องตอบประโยคที่ได้มาจากซีรี่ส์ “คำซาหมี่ดะ” จริงๆอยากพูดไปว่า “ซารางเฮโย” กลัวคุณป้าแกเขิน ลืมถ่ายรูปกับคุณป้ามาด้วย เสียด๊าย เสียดาย

กลับมาค่ำ ใช้เวลาเดินทางนาน หิวโซ เลยนึกถึงอาหารที่คิดไว้ก่อนเดินทาง ซัมกยอบซัล เดินไปถามพนักงานที่โรงแรมว่ามีร้านปิ้งย่างแถวนี้แนะนำมั๊ย เอาแบบใกล้ๆไม่ต้องเดินไกล (ไม่มีแรงเดิน) แต่ร้านต้องเด็ด กินแล้วต้องร้องขอชีวิตนะ (ไม่ต้องถึงขนาดน้าน) เอาแบบที่คนเกาหลีเค้ากินกันอะ เลยได้ร้านนี้มา (ลืมบอกว่าไม่ต้องเอาร้านราคาแพงเกินนะ ไฮโซค้ำคออยู่)

Korean House ถ้าค้นหาใน google จะเป็นที่อื่นนะครับ ร้านนี้อาจจะใส่ชื่อเป็นเกาหลีไว้เลยค้นหาไม่เจอ
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B030’25.0%22N+127%C2%B003’43.8%22E/@37.506942,127.0616218,19z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0x527acda82323eec4!7e2!8m2!3d37.506942!4d127.0621691?authuser=1

ถ่ายรูปหน้าร้านหลังจากกินเสร็จแบบมืดๆมึนๆ (มึนเพราะขวดเขียวๆ)

ปัญหาของร้านอาหารที่ปกติคนเกาหลีมากินก็มีอยู่ว่า ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเลย เวลาสั่งก็ชี้เมนูหรือเอารูปให้เค้าดู พอเอารูปหมูย่างให้ พนักงานก็ถามอะไรก็ไม่รู้ เดาว่าจะเอาแบบไหน ก็บอกไปว่าซัมกยอบซัล สำเนียงอาจจะไม่ได้แต่นึกสักแป๊บคงเข้าใจ แล้วก็ถามนู่นนั่นนี่ต่อ ฟังไม่ออกแต่ได้ยินว่าโซจู เลยพูดกลับไปว่าโซจู แล้วชู 1 นิ้ว (ไม่ใส่รูปมาด้วย เดี๋ยวเป็นตัวอย่างไม่ดีต่อเด็กและเยาวชน) สักพักขวดเขียวๆที่เห็นในซีรี่ย์ก็มา เปิดเทแล้วยื่นมา จัดไป 1 กรึ๊บ หน้าร้อนผ่าวๆภายในเวลาอันสั้น พนักงานจัดเตา คงถามว่าเอาหมูสามชั้นลงย่างในเตาเลยมั๊ย ก็พยักหน้ารับ (ดื่มกริ๊บเดียวคุยกันรู้เรื่องเลย) แล้วก็เทโซจูมาให้อีกกรึ๊บ จริงๆพนักงานควรหมดหน้าที่แล้วแแหล่ะ แต่คงเห็นผมหน้ามึนมาก (รู้เลยว่าคออ่อน) เลยยืนย่างให้ เอากรรไกรตัดหมูเป็นชิ้นๆ (สงสัยกลัวจะติดคอตอนเมา) ผักเคียงที่เป็นใบงา กินไปแล้วจะมีรสแปลกๆครับ ใครไม่เคยลอง ต้องลองดูครับ

กินไปซักพักพนักงานเอาจานนี้มาเสิร์ฟให้ น่าจะเป็นไข่ตุ๋นเกาหลี (คเยรันจิม) คงเป็นตอนที่ตอบโอเคๆๆๆๆๆ

ปิดท้ายด้วยบะหมี่ซุปร้อนๆ อิ่มจุกๆ ถือใบเสร็จออกไปจ่ายตังค์ หมดไป 1,250 บาทได้ อิ่มอร่อยกลับไปนอนหลับฝันดี (ไม่รู้ว่าเรียกหลับหรือเรียกว่าสลบ)

ตื่นมามึนๆเพราะโซจูเมื่อวาน (ยย ดื่มไปขวดเดียว หมดรึป่าวก็ไม่รู้ มาทำมึน) ไม่รู้จะไปหาซุปแก้เมาค้างได้ที่ไหน ก็ในซีรี่ย์เค้ากินซุปแก้เมาค้างเกือบทุกครั้งหลังจากเมา (เลิกแกล้งเมาค้าง แล้วไปหาที่เที่ยวต่อได้แล้ว)

ไปวังเกาหลีกันดีกว่า ลองค้นหาดูก็ได้ชื่อ Gyeongbokgung เคียงบกกุง หรือบ้างก็อ่านว่า คยองบกกุง เป็นวังที่เก่าแก่สุดละในเกาหลี สร้างในสมัยโชซอน ได้ยินโชซอนในซีรี่ส์บ่อยมาก เราต้องมาทำความเข้าใจก่อนว่า ราชวงศ์โชซอนปกครองเกาหลีช่วงปี ค.ศ.1329-1910 เทียบกับไทยก็คือช่วงตั้งแต่สุโขทัย อยุธยา ธนบุรี ยาวมาจนถึงรัชกาลที่ 5 เทียบกันคร่าวๆให้พอเห็นภาพ

การเดินทางก็มุ่งไปที่รถไฟฟ้าสาย 3 สถานี Gyeongbokgung อยู่ตรงกลางๆด้านบนตามรูปครับ

ใส่ตำแหน่งประตูทางเข้าหลักไว้ให้ใน Google map
ประตู Gwanghwamun
https://www.google.com/maps/place/Gwanghwamun/@37.5764737,126.9740266,16.44z/data=!4m5!3m4!1s0x357ca37454f683b1:0xfa19c5217c6a0bc0!8m2!3d37.5759607!4d126.9769124?authuser=1

เค่าเข้าชม 85 บาท คุ้มค่ามากมาย ถ้าจะเดินให้ทั่วผมว่าก็ใช้เวลาทั้งวันที่นี่ได้ เพราะว่ากว้างใหญ่มากครับ

จากประตูด้านหน้าที่เดินเข้ามาแล้ว

ประตูขั้นที่ 2

ประตูขั้นที่ 3

ต้องผ่านถึง 3 ประตูกว่าจะมาถึงอาคารหลังแรก คงเป็นการรักษาความปลอดภัยในสมัยก่อน ขาศึกต้องบุกหลายชั้นสักหน่อย มีคนใส่ชุดคล้ายๆกษัตริย์ ขุนนาง นางใน ชุดฮันบกทั่วไป และอื่นๆมากมายที่เราได้เห็นกันในซีรี่ย์ย้อนยุค มีร้านให้เช่าแถวๆวังนี่แหล่ะครับ เป็นบรรยากาศที่ดีมาก อินไปกับสถานที่และการแต่งกายของนักท่องเที่ยว

แต่ละจุดที่เดินไปชมก็จะมีแผนที่บอกครับว่าเราเดินอยู่ตรงส่วนไหนของวังแล้ว จะได้รู้ทิศทางสักหน่อย จะได้ไม่งงมาก (ถึงแม้จะงงอยู่ดี)

มีมุมสวยๆระหว่างทางเยอะมากเลยครับ เดินชมเพลินๆ เมื่อยก็หาที่นั่งพัก

เดินไปเดินมาก็ไปเจอพิพิธภัณฑ์ เข้าใจว่าเป็น National Palace Museum of Korea รวมอยู่ในตั๋วเข้าวังแล้ว ไม่ต้องซื้อตั๋วเพิ่ม มีอะไรให้ชมมากมาย ใช้เวลาอยู่ที่นี่อีกนาน มีห้องน้ำให้เข้าด้วยครับ

ตัวพิพิธภัณฑ์จะอยู่ใกล้ๆกับรูปปั้นหินปีนักษัตร

ด้านในก็จัดแสดงข้าวของเครื่องใช้สมัยโบราณ

ครัวสมัยก่อน

แบบบ้านสมัยก่อน

กิมจิแบบต่างๆ มีหลายรูปแบบ

พิธีต่างๆ อันนี้เดาว่าเป็นพิธีแต่งงาน

เกี้ยวสมัยก่อน

และยังมีอะไรน่าชมอีกมากมาย ไม่ควรพลาดเข้าชมที่พิพิธภัณฑ์นี้ครับ

ออกมาด้านนอกพิพิธภัณฑ์ก็ยังมีบ้านเกาหลีโบราณ เข้าชมด้านในได้ และอื่นๆให้ชมกันต่อหน่อย ก็เพียงพอสำหรับวังคยองบกกุง ได้เวลาออกไปหาอะไรใส่ท้องแล้วครับ

ค้นหาข้อมูลในเน็ตก็ไม่รู้จะไปไหนดี เลยกลับมาถามคนท้องถิ่นที่โรงแรมดีกว่า ได้ความว่ามีร้านอาหารทะเลเด็ดๆแถวนี้ (ใกล้ที่พักมากๆ ถ้าเมาก็กลับมาอ้วกได้ทัน….ไม่ต้องถึงขั้นนั้นมั้ง) ลองไปชิมดู

Ojingo World
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B030’32.4%22N+127%C2%B003’25.7%22E/@37.509002,127.0565768,19z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0xc5d4cb5ac5d9fcc4!7e2!8m2!3d37.5090016!4d127.0571237?authuser=1

เอารูปหน้าร้านจาก Google Street view มาให้ดู

เมนูแนะนำของร้าน รวมมิตรทะเลดิบ มีกุ้ง ปลา ปลาหมึก (น่าจะเป็นส่วนคาง) หอยนางรม และที่เด็ดสุดไม่เคยกินในชีวิตนี้มาก่อนเลย อันหน้าสุดสีเหลืองๆแดงๆนั่นแหล่ะครับ สับปะรดทะเล (มันไม่ใช่ผลไม้แน่ๆ หยุดคิดเลย มันเป็นสัตว์ทะเล) ถึงกับต้องถามที่ร้านว่ากินยังไง เค้าก็ทำท่าให้เอาเข้าปาก เคี้ยวๆดูดๆ ทำตามอย่างว่านอนสอนง่าย ใส่เข้าปากปุ๊บ คายพรวดออกมาทันที (เรากินอะไรอยู่วะเนี่ยะ…บ้าที่สุดเลย คิดในใจเป็นเสียงพากษ์ไทยของหนังเกาหลี) พนักงานขำ พอพนักงานไปค่อยลองอีกที พอเคี้ยวๆดูดๆมันจะมีน้ำรสแปลกๆที่ไม่เหมือนอะไรเลยที่เคยเอาเข้าปาก รสเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่สุด ก็ได้แต่เคี้ยวๆแล้วคายออกทุกอัน (ทุกวันนี้ยังไม่แน่ใจว่าต้องกินยังไง…ใครรู้วานบอก)

แล้วก็ซดซุปสาหร่ายร้อนๆ (ล้างรสสับปะรดทะเลออก) อิ่มสบายท้อง
(ยังมีต่ออีกหลายที่ จะรีบมาอัพเดตนะครับ)

วันนี้จะพาไปเที่ยวคุก ความคิดในตอนแรกคิดถึงซีรี่ยเกี่ยวกับคุก เลยเข้าใจว่าคุกที่เปิดให้ชมก็คงอยากจะให้เห็นว่าเหมือนในซีรี่ย์ที่ถ่ายทำมั๊ย ในซีรี่ย์คือความเป็นอยู่ไม่ได้แย่เท่าไหร่นัก (หรือซีรี่ย์ทำให้ดูดี) แต่คุกที่จะพาไปวันนี้กลายเป็นคุกในประวัติศาสตร์ช่วงสงครามโลก โดยเกี่ยวพันกับญี่ปุ่นซะมาก ผมไม่ได้หาข้อมูลอะไรมากกับคุกแห่งนี้ แต่บังเอิญได้คุยกับคนเกาหลี และรู้สึกได้ถึงความเกลียดชังญี่ปุ่น (ซึ่งก็คงเป็นเฉพาะบุคคล)

Seodaemun Prison History museum
https://www.google.com/maps/place/Seodaemun+Prison+History+Hall/@37.5744997,126.9476623,15.33z/data=!4m14!1m8!3m7!1s0x0:0xc5d4cb5ac5d9fcc4!2zMzfCsDMwJzMyLjQiTiAxMjfCsDAzJzI1LjciRQ!3b1!7e2!8m2!3d37.5090016!4d127.0571237!3m4!1s0x0:0x1f9df4a115e4132!8m2!3d37.574271!4d126.956071?authuser=1

การเดินทางมุ่งไปรถไฟฟ้าสาย 3 สถานี Dongnimmun (ดงนิมมุน) ถัดจากสถานี Gyeongbokgung ที่ไปชมวังเลยครับ

แนะนำว่าต้องไปเช้าๆ ก่อนเวลาเปิด 9:30 ผมไปถึงประมาณ 9 โมง ต่อคิวอยู่แป๊บเดียวแถวยาวเลยกำแพงคุกไปไกลเลยครับ ถ้ามาช้ากว่านั้นอีกหน่อยคงไม่ได้เข้าชมเพราะขี้เกียจรอคิวที่ยาวเกิน

ด้านหน้าทางเข้าคุก Seodaemun (ถ้าจะอ่านเป็นไทยคงจะ โซแดมุน)

มีแผนผังภายในของแต่ละตึกให้ดูที่ด้านหน้า

สัมผัสแรกที่ผ่านประตูด้านหน้ามา ฟ้าหม่นหมอง ฝนตกพรำๆ ดูเศร้าไปพร้อมกับบรรยากาศคุกเลยครับ ตู้ขายตั๋วเข้าชมจะอยู่ด้านใน ราคา 85 บาท ราคาเท่าวัง ถือว่าราคาถูกมากเลยครับเทียบกับค่าครองชีพที่นี่

ก็เดินค่อยๆชมตั้งแต่ตึกด้านหน้าไปเลยครับ ถ้าเดินชมแบบช้าๆ ก็ใช้เวลาสักครึ่งวันได้ครับที่นี่ ถ้าค่อยๆถ่ายรูปก็จะใช้เวลามากขึ้นไปอีก จะอยู่ทั้งวันก็ยังได้ครับสำหรับคนที่ชอบศึกษารายละเอียด

อาวุธสมัยก่อน โซ่ แซ่ กุญแจมือที่ใช้ในคุกก็ยังเก็บรักษาไว้ให้ได้ดูกัน ระหว่างชมจะมีนักเรียนเด็กๆมากันเยอะ เดินจดนั่นจดนี่ วิ่งไปมา ทำให้บรรยากาศอึมครึมของคุกดีขึ้นมาบ้างครับ

ห้องนี้เข้าใจว่าเป็นภาพของผู้เสียชีวิตกว่า 5,000 พันคนจากการต่อต้านเพื่อปลดปล่อยอิสรภาพจากญี่ปุ่น (ในอดีตน่าจะโดนญี่ปุ่นรุกรานไว้เยอะ)

อีกห้องที่น่าสะพรึงกลัว ห้องจริงๆจะค่อนข้างมืด มีแสงเพียงเล็กน้อย ตอนเข้าไปช่วงแรกจะยังมองไม่เห็นอะไรชัดเจน ต้องรอปรับแสงสายตาแป๊บนึง ซึ่งจะมีคนร้องกรี๊ดบ่อยๆเพราะเข้าไปแล้วเจอคนเงามืดของคนที่อยู่ด้านใน บวกกับบรรยากาศที่ฉายภาพคนเป็นแสงอ่อนๆที่กำแพง มีเชือกแขวนคออยู่ในนั้น น่ากลัวจริงๆครับ ยิ่งตอนมีคนกรี๊ด ตกใจคูณสิบเลยครับ

ห้องทรมานนักโทษ จำลองการถูกขัง สถานที่จริงค่อนข้างมืด เดิมชมไปเรื่อยๆเริ่มอึดอัดเหมือนกันครับ

บางตึกก็มีแสงเข้ามาบ้าง ดูโปร่งขึ้น ก็ค่อยยังชั่วขึ้น

จำลองให้ดูแต่ละห้องขังเป็นอย่างไรบ้าง

ออกมาเดินภายนอก สูดอากาศสดชื่นขึ้นบ้าง

ที่ออกกำลังกายสำหรับนักโทษ มีกำแพงกั้นเพื่อไม่ให้นักโทษคุยกัน และช่วยให้ผู้คุมสอดส่องได้ง่ายขึ้น จึงสร้างเป็นรูปพัด ยืนอยู่จุดเดียวสามารถเห็นทุกแถว อันนี้สร้างขึ้นใหม่เมื่อปี 2011 เพื่อให้เหมือนคุกเดิม แต่ย้ายตำแหน่งเล็กน้อย

เข้าไปเดิมชมด้านในได้

อนุสรณ์สร้างเพื่อลำลึกถึงผู้สละชีพเพื่ออิสรภาพของเกาหลี ถ้าเดินเข้าไปดูใกล้ๆจะเห็นชื่อสลักอยู่บนแผ่นโลหะ ที่ประกอบกันขึ้นเป็นอนุสรณ์นี้ ยังมีอีกหลายส่วนที่ไม่ได้เก็บภาพมาให้ชม ใครมีโอกาสได้ไป ก็เก็บภาพมาฝากกันเพิ่มได้ครับ

หาอะไรกินเบาๆแถวโซนที่พัก เริ่มคุ้นชินแถวๆนี้ ได้ถามทางโรงแรมไว้แล้วว่าร้านจาจังมยอนอร่อยๆแถวนี้อยู่ตรงไหน เค้าแนะนำร้านนี้มา

ร้าน Rak’n Wok อยู่ตึกเดียวกับ Startups Campus ของ Google เข้าตึกแล้วลงบันไดเลื่อนไป
ถ้าค้นหาใน google จะเจอสาขาอื่นไกลออกไป สาขาตรงนี้ไม่ขึ้นแสดง ไม่รู้ทำไม เป็นแบบนี้หลายร้าน
https://www.google.com/maps/place/Google+for+Startups+Campus/@37.5063388,127.0622538,17.29z/data=!4m5!3m4!1s0x357ca43fa3e745e9:0x851b67b23a780080!8m2!3d37.5061058!4d127.0638233

ได้กินจาจังมยอนสมใจอยาก อร่อยและไม่แพงมาก 125 บาท อาจจะเพราะว่าเป็นตึกออฟฟิศคนทำงาน

พรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวไหน แวะมาอ่านกันต่อนะครับ

ต้องหาที่เที่ยวที่ต่อไป ไม่มีใครให้พึ่งนอกจากพนักงานโรงแรม พนักงานถามว่าได้ไปเดินเล่นแถวๆมหาวิทยาลัยบ้างหรือยัง คิดในใจจะไปทำไมมหาวิทยาลัย จะให้ดูที่เรียนต่อหรอ “อิทอิสอะยูนิเวอซิตี้ฟอร์วู้เม่น” อ้ออะเคร ฟังดูน่าสนใจขึ้นมาแล้ว อยู่ตรงไหนว่ามาเลย จะไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ (แหม แหม ได้ยินว่าวู้เม่นเท่านั้นแหล่ะ อยากไปขึ้นมาเลย) คิดในใจก็ฟินแล้วครับไปมหาลัยที่มีแต่ผู้หญิง (ทะลึ่งละ พอ พอ)

Ewha Womans University อ่านแล้วสะดุดมั๊ยครับ ใช้ Womans แทนที่จะเป็น Women แปลกดีครับ
ใส่ตำแหน่งทางเข้าด้านหน้าไว้
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B033’34.7%22N+126%C2%B056’44.2%22E/@37.5584853,126.9434904,17z/data=!4m6!3m5!1s0x0:0x214688e10be200aa!7e2!8m2!3d37.5596249!4d126.9456042

อีกความแปลกคือชื่อ Ewha เห็นภาษาไทยเขียนกันว่า อีฮวา แต่ถ้าอ่านตรงๆ ดูจะเป็น อีวะฮา หรืออีวา มากกว่า (ใครรู้วานบอก)
ใช้รถไฟฟ้าสาย 2 สถานี Ewha Womans Univ

ออกจากสถานี Ewha Womans Univ แล้วก็เดินตรงขึ้นทางทิศเหนือครับ ระหว่างทางก็จะได้เห็นร้านค้าเพียบ นี่คืออีกแหล่งช้อปปิ้งขนาดใหญ่เลยก็ว่าได้ เดี๋ยวค่อยมาเดินเล่นหลังจากชมมหาวิทยาลัย

ด้านหน้าทางเดินเข้ามา

จากนั้นจะเจอแผ่นปูนขนาดใหญ่ลายคล้ายๆดอกลีลาวดี คนยืนมุงถ่ายรูปกับเพียบ มารู้ทีหลังว่านี่แหล่ะคือดอกไม้ชื่อ Ewha
(สิ่งที่ไม่รู้คือชื่อสาวคนนี้…คือตรงนี้ไม่มีเวลาว่างเลยครับ มีคนเข้ามายืนถ่ายรูปตลอด)

ถ้าใครชอบเดินชมพิพิธภัณฑ์ พอหันหน้าเจอทางเดินยาวเหมือนอยู่กลางหุบเขาที่เป็นจุดถ่ายรูปสำคัญ เดินไปทางซ้ายหน่อยมองหาพิพิธภัณฑ์ของมหาวิทยาลัย เข้าชมฟรีครับ

ในพิพิธภัณฑ์นี้มีอะไรให้ชมเยอะมากอยู่ครับ นำรูปมาใช้ชมบางส่วนครับ

และก็ได้เวลามาถ่ายรูปที่เป็นไฮไลท์ของมหาวิทยาลัยนี้ครับ มหาวิทยาลัยกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปเลย นักท่องเที่ยวเพียบ เป็นทางเดินยาวๆ ขนาบซ้ายขวาด้วยผนังตึกที่เป็นกระจก ดูทันสมัยและสวยงาม นักศึกษาที่นี่คงเดินผ่านจนเบื่อ เลยเข้าใจว่าที่เห็นคนถ่ายรูปอยู่ น่าจะเป็นนักท่องเที่ยวทั้งหมดเลย ไม่ใช่นักศึกษา (วันที่ไปดันเป็นวันหยุดนี่นา หมดกัน นึกว่าจะเจอนักศึกษา)

เดินจนสุดอีกด้านแล้วถ่ายรูปย้อนกลับมา

ระหว่างทาง ก็เห็นมีประตูเปิดเข้าออกได้ เห็นเป็นห้องสมุดบ้าง ร้านกาแฟ ร้านอาหาร และอื่นๆ

อีกตึกที่ตั้งตระหง่าน สวยเด่น ต้องเดินขึ้นบันไดไปหลายขั้น และก็แย่งกันถ่ายรูปกับอีกหลายคน มีป้ายบอกว่าเป็น Case Hall สร้างสำหรับคณะดนตรี ภายในตึกเป็นห้องจัดแสดง ความจุ 500 ที่นั่งที่มีชื่อว่า Emerson Chapel ประตูปิดอยู่ และดูเหมือนจะไม่อนุญาติให้บุคคลภายนอกเข้าไป อยากรู้เหมือนกันว่าด้านในเป็นยังไง

ขากลับออกมาถึงเห็นป้ายมหาวิทยาลัยขนาดเล็กๆ แล้วก็เดินช้อปปิ้งแถวนี้ยาวๆไปเลยครับ

ช้อปจนหนำใจแล้วกลับมากินร้านเดิม Rak’n Wok ตั้งใจจะมากินจัมปง (Jjamppong) 245 บาท บะหมี่ในซุปเผ็ดนิดหน่อย ใส่กุ้งปลาหมึกเห็ด อร่อยไปอีกแบบ

ตอนค่ำๆ อยากออกไปเดินเล่นดูบ้าง เปิดแผนที่เจอวัด Bongeunsa (น่าจะอ่านว่า บงอึนซา) อยู่ไม่ไกลพอเดินได้

Bongeunsa
https://www.google.com/maps/place/Bongeunsa/@37.5144775,127.0554173,17.3z/data=!4m5!3m4!1s0x357ca46941fa9981:0x45689c57c2e44d69!8m2!3d37.514852!4d127.0573766

ถ้าเดินทางมาจากที่อื่นก็หารถไฟฟ้าสาย 9 สถานี Bongeunsa

วัดบงอึนซาสร้างก่อนราชวงศ์โชซอนอีก คือสมัยอาณาจักรชิลลา (57 ปีก่อนคริสตกาล – ค.ศ. 935) แต่ก็มีการเปลี่ยนชื่อ และย้ายที่ตั้งมาแล้ว นับรวมๆอายุก็ราว 1200 กว่าปี นับว่าเก่าแก่มาก ไปเดินชมวัดยามค่ำคืนกันครับ

ป้ายด้านหน้าวัดมีประกาศกิจกรรมดีๆของวัด เข้าใจว่าเป็นการปฎิบัติธรรมในวัดแบบของไทยใช้คำว่า Templestay เพื่อให้ได้ซึมซับวิถีพุทธของเกาหลีที่มีมายาวนานกว่า 1,700 ปี ถ้ามีโอกาสอยู่ที่เกาหลีนานกว่านี้หลายๆวัน ก็อยากจะเข้าร่วมกิจกรรมนี้มากเลยครับ วิถีพุทธของแต่ละประเทศคงจะไม่เหมือนกัน ที่นึกได้อย่างนึงก็คือไม่เคยเห็นพระบิณฑบาตที่นี่เลย

ประตูทางเข้า 2 ข้างจะมีรูปปั้นข้างละ 2 (อาจจะเป็นเทพที่คอยคุ้มครองวัด)

เข้ามาในวัดด้วยความมืดมาก (และหนาวมาก)

เดินดูรอบๆ เจอสะพานเล็กๆ มีรูปปั้นที่ให้ความรู้สึกว่าคล้ายเจ้าแม่กวนอิม (ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยครับ)

และที่พลาดไม่ได้ น่าจะเป็นส่วนนี้ครับ ว่ากันว่าเป็นพระพุทธหินอ่อนแกะสลักที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี สูง 23 เมตร เป็นสถานที่นิยมมากโดยเฉพาะในช่วงปีใหม่ คนเกาหลีจะมาขอพรกัน

รอบพระพุทธรูปขนาดใหญ่ มีพระพุทธรูปขนาดใหญ่กว่าคนยืนรอบอีกที

กำแพงโค้งด้านหลังยังมีพระพุทธรูปหินอ่อนแกะสลักขนาดเล็กเป็นจำนวนมาก เรียงกันไว้อย่างสวยงาม

เข้าใจว่าวัดปิด 22:00 ก็อย่าไปกันดึกเกินครับ

หาข้อมูลดูเจอว่ามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ชื่อว่า World Cup park เดาว่าน่าะจะเป็นสวนที่สร้างรองรับบอลโลกเมื่อปี 2002 ที่จัดร่วมกับญี่ปุ่น วันนี้ไปเดินเล่นสวนชิวๆกันครับ

World Cup park (ใส่ตำแหน่งเป็น Seoul World Cup Stadium)
https://www.google.com/maps/place/Seoul+World+Cup+Stadium/@37.5671883,126.8850638,14.18z/data=!4m5!3m4!1s0x357c99162975a2f1:0x680de03f7adc4155!8m2!3d37.5682588!4d126.8972774?authuser=1

รถไฟฟ้าสาย 6 สถานี World Cup Stadium

จากป้ายบอกข้อมูลของ World Cup park แย่งพื้นที่ออกเป็น 7 ส่วน บอกตรงๆเลยว่าไม่สามารถเดินได้ครบทุกส่วน เพราะว่าสวนนี้ใหญ่มาก
1) Pyeonghwa Park
2) Haneul Park
3) Noeul Park
4) Nanjicheon Park
5) Oil Tank Culture Park
6) World Cup Stadium
7) Hangang River (หมายถึงแม่น้ำฮัน)
8) Hangang Riverside Park

ขึ้นมาจากสถานีรถไฟฟ้าก็เจอ Seoul World Cup Stadium เลยครับ แต่ไม่ได้เข้าไปดูด้านใน ถือว่าได้เยี่ยมชมเบอร์ 6 ละ

ต่อไปมุ่งหน้าสู่เบอร์ 1 Pyeonghwa Park (พยองฮวา) แต่ใน Google map ใส่ชื่อเป็น City Park

https://www.google.com/maps/place/%EB%82%9C%EC%A7%80%EC%97%B0%EB%AA%BB/@37.564114,126.8925219,16.52z/data=!4m5!3m4!1s0x357c99dcc356238d:0xff30baf80fdc11dd!8m2!3d37.5632918!4d126.8956693?authuser=1

สวนนี้มีป้าย I Seoul U ไว้ให้มาถ่ายรูปเล่น

มองหันหลังกลับไปก็เป็น Seoul World Cup Stadium

เห็นมีคนกางเต็นท์ด้วย กางบนแท่นไม้สี่เหลี่ยมใหญ่ แต่ก็ไม่รู้ว่ากางข้ามคืนได้หรือเปล่า (คราวหน้าจะได้มากางเต็นท์นอนไม่ง้อโรงแรม)

ต้นไม้ตลอดแนวทางเดินมีผ้าพันไว้ด้วย สงสัยจะหนาว

ถ้าจะไปต่อเบอร์ 2 ก็ต้องเดินขึ้นบันไดนี้แหล่ะครับ อากาศค่อนข้างหนาว แต่ขึ้นบันไดนี้ถึงด้านบนเหงื่อเพียบเลยครับ

ขึ้นบันไดมาถึงด้านบน ก็ได้รู้ว่าเค้ามีรถบริการรับส่ง 85 บาท รวมขึ้นและลง (แค่อยากโชว์ความฟิตในการเดินขึ้นน่ะ ไม่มีอะไรมาก)

ลุยกันต่อกับทางเดินอันแสนยาวไกลที่เบอร์ 2 Haneul Park (ฮานึล) ไกลจริงๆนะครับ ไม่ได้พูดเล่นๆ มองไปรอบๆเห็นเป็นทุ่งหญ้าแห้งที่ดูเหมือนเพิ่งจะถูกตัดไป

เห็นโครงสร้างรูปครึ่งทรงกลมอยู่ไกลๆ ต้องเดินไปดูสักหน่อยครับว่าด้านในเป็นอย่างไร ใครเมื่อยก็นั่งพักที่นี่ได้เลย

ยังมีบางอย่างอยู่ไกลๆลิบๆ บอกตามตรงว่าขี้เกียจเดินไปแล้ว (หมดแรงก็บอกมา)

ถ้าอยากชมแม่น้ำฮัน ก็ยืนดูตรงจุดนี้ได้ ถือว่าได้เก็บเบอร์ 7 ไปด้วย นี่แหล่ะครับแม่น้ำที่พูดถึงบ่อยๆในซีรี่ย์

เดินๆๆๆๆๆๆ อย่างเหนื่อยล้า มาเจอทางเดินที่มีต้นหญ้าแห้งๆสูงๆ เหลืออยู่หย่อมเดียวซึ่งมันก็สวยดี อยู่ที่นี่นานพอสมควร พอเจอที่นั่งก็นั่งเฉยๆชมวิว ดูคนเดินไปมา เป็นการพักผ่อนที่ผ่อนคลายไปอีกแบบครับ หาทางเดินกลับไปขึ้นรถไฟฟ้า ซึ่งก็เดินไกลอยู่ครับ สรุปแล้วไปได้เบอร์ 1, 2, 6 และ เบอร์ 7 ที่ยืนมองดูอยู่ไกลๆ

ถามพนักงานโรงแรม ได้ร้านใหม่มาอีกร้าน ไม่มีชื่อร้านภาษาอังกฤษ ฟังไม่ทันว่าชื่ออะไร (แบบนี้สิร้านท้องถิ่นจริงๆ…มาพร้อมความยากในการสั่งอาหาร..ฮ่าฮ่า) เท่าที่ดูร้านที่คนเกาหลีแนะนำจะค้นบน Google ไม่เจอเลย คงต้องค้นหาเป็นภาษาเกาหลี

ใส่ตำแหน่งใกล้เคียงไว้ให้ ใครสามารถอ่านภาษาเกาหลี ช่วยอ่านให้ด้วยครับ
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B030’26.4%22N+127%C2%B003’42.5%22E/@37.507335,127.0612518,19z/data=!3m1!4b1!4m13!1m6!3m5!1s0x357ca43fe0fd63e5:0xa816ffc666980883!2z67SJ64Ko7J2064Sk!8m2!3d37.5072422!4d127.0617027!3m5!1s0x0:0x8d19f8575efafafc!7e2!8m2!3d37.507335!4d127.061799

ภาพหน้าร้านจาก Google street view

ตัดภาพมาตอนสั่งอาหาร ไม่มีภาพให้จิ้มเลือก เห็นโต๊ะข้างๆเลยชี้ๆบอกว่าเอาแบบนั้น (อย่าไปชี้โต๊ะที่มากันหลายๆคนนะครับ เดี๋ยวได้ชุดใหญ่มา) แล้วก็นึกถึงอาหารเกาหลีที่ได้จากซีรี่ส์มา นั่นก็คือไข่ม้วน คเยรันมารี (Gyeran-mari) มาดูกันว่าได้อะไรมาบ้าง

หมูย่างมีแบบหมูสามชั้น และหมูชิ้นใหญ่ พนักงานเอาใส่กระทะให้เลย กระทะย่างจะตั้งเอียงๆให้น้ำมันไหลออกไปอีกทางที่มีถาดรองน้ำมันอยู่ ร้านนี้เอากิมจิย่างด้วย แต่วางไว้ฝั่งที่โดนความร้อนเบากว่าเนื้อหมู ทำให้กิมจิร้อนๆมีกลิ่นย่างๆ อร่อยเหาะเลยครับ

แล้วพนักงานก็หายไปเลย (ไม่ย่างต่อให้ ก็ไม่บอกกัน…อาจจะบอกแล้วแหล่ะ แต่ฟังไม่รู้เรื่องเอง) หันไปดูโต๊ะข้างๆ เค้าก็ย่างต่อเองนี่หว่า เอากรรไกรตัดเนื้อหมูด้วย ทำตามเลยสิครับ อย่ารอช้า เดี๋ยวหมูไหม้ (ลอกกันเห็นๆ) อยู่ที่ว่าอยากกินหมูย่างไหม้ไหม้ หรือ ไม่ไหม้ เอากรรไกรตัดซะก็จะเป็นแบบนี้

สักพักพนักงานก็กลับมา พร้อมกับ คเยรันมารี อันใหญ่มากราดด้วยซอสมะเขือเทศด้านบน อร่อยพอประมาณ ก็คล้ายๆไข่เจียวบ้านเราแหล่ะ แค่เค้าม้วนมา

ลืมบอกว่าร้านนี้ค่อนข้างพิถีพิถัน ตอนเข้ามานั่งจะมีอุปกรณ์ 2 อย่างให้คือ ผ้ากันเปื้อน และถุงพลาสติกใบใหญ่ ตอนแรกงงว่าเอาไว้ทำไร จะเอาใส่อาหารที่กินเหลือก็คงไม่ใช่ ถุงใหญ่เกิน มองไปรอบๆถึงรู้ว่าเอาไว้ใส่เสื้อกันหนาวนี่แหล่ะ ไม่งั้นกลิ่นติดทนนานไปอีกหลายวัน

กินไปจนใกล้จะหมดทุกอย่างแล้ว พนักงานก็เดินมาถามอะไรสักอย่าง มาเดาที่หลังคงถามว่าจะเอาบะหมี่เย็นมั๊ย ดูเหมือนคนเกาหลีจะกินบะหมี่เย็นหรือร้อนเป็นจานสุดท้าย ฟังไม่ออกตอบโอเคๆๆๆๆๆๆ คงมีคำถามอีกว่าจะเอาแบบแห้งหรือแบบน้ำ เพราะว่าได้แบบนี้มา เข้าใจว่าชื่อ แนงมยอน (Naengmyeon) มีซอสเผ็ดๆหน่อยกับน้ำคลุกคลิก ไข่ต้ม 1 ฟองแล้วเนื้อหมูอีกหน่อย ถือว่าได้ลองของแปลก ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง ลองครั้งเดียวพอ คราวหน้าสั่งแบบร้อนดีกว่า คนไทยน่าจะคุ้นเคยกับบะหมี่ร้อนมากกว่า (แค่ไม่รู้ว่าจะสั่งยังไงเท่านั้นแหล่ะ) ร้านนี้อาจจะไม่มีแบบร้อน เห็นเป็นบะหมี่เย็นทุกโต๊ะ (คงจะขี้เกียจต้ม) ไม่ก็แต่ละวันทำอย่างเดียว

กินเสร็จไปจ่ายจังค์ที่เคาท์เตอร์ด้านหน้า ไม่รู้เท่าไหร่ ก็แค่วางตังค์ไปเยอะๆ เดี๋ยวเค้าก็ทอนมาเอง แล้วเค้าก็มีน้ำยาดับกลิ่นให้ฉีดที่เสื้อผ้าด้วย กลิ่นจะได้ไม่ติด อีกความพิถีพิถันที่ร้านนี้มีให้ เยี่ยมไปเลยครับร้านนี้

นั่งหาข้อมูลเที่ยวต่อ จะพลาดบ้านเกาหลีโบราณสวยๆไม่ได้เลย เห็นแต่ในซีรี่ย์ ไปดูของจริงดีกว่า ที่จะพาไปเที่ยววันนี้ชื่อ Bukchon Hanok (บุ๊กชอน ฮันอก) ถ้าดูตำแหน่งบน Google map ตามด้านล่างนี้จะไปอีกบริเวณนึง ตรงนั้นดูเหมือนจะไม่มีบ้านเกาหลีโบราณ ใครไปครั้งแรกอาจจะงงๆ สับสนแบบผมได้ ผมหลงเดินมั่วๆไป กว่าจะหามุมถ่ายรูปที่เห็นผ่านตาบ่อยๆเจอ ถ้าไม่อยากเสียเวลาแบบผม ตามมาครับ

ค้นหา Bukchon Hanok บน Google map ซึ่งไม่น่าจะใช่บริเวณที่เดินชมบ้านเกาหลีโบราณ
https://www.google.com/maps/place/Bukchon+Hanok+Village/@37.5789973,126.9845331,17z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x357ca2daaff8c14f:0xcdbcbaa9ffc9e59a!8m2!3d37.5789973!4d126.9864139

การเดินทางไปด้วยรถไฟฟ้าก็ใช้สาย 3 สถานี Anguk ทางออก 2

แล้วก็เดินตรงขึ้นมาหาตำแหน่ง Google map ด้านล่างนี้ครับ
ซอยทางเข้า
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B034’53.2%22N+126%C2%B059’05.9%22E/@37.581431,126.984233,18z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0x960cef37cff9b67b!7e2!8m2!3d37.5814306!4d126.9849736

เดินเข้าซอยมุ่งไปทางจุดถ่ายรูปด้านล่างนี้ เป็นการเดินขึ้นเนิน ชมวิวระหว่างทางไปเรื่อยๆ

จุดถ่ายรูป Bukchon Hanok
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B035’00.1%22N+126%C2%B059’00.0%22E/@37.583347,126.9827543,18z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0x8286e72f258371c1!7e2!8m2!3d37.5833465!4d126.983334

มาเดินชมดูว่าจะได้เห็นอะไรบ้าง เท่าที่รู้คือบ้านเหล่านี้เป็นบ้านคนอยู่จริงๆ เพราะฉะนั้นเราต้องเดินดูด้วยความเงียบ อย่าไปส่งเสียงดังรบกวนบ้านแต่ละหลังนะครับ ที่เดินชมก็มีคุยกันเสียงดังเอ๊ะอะไปทั่วแหล่ะครับ แต่ละคนก็คงเพิ่งจะมากันครั้งแรกคงจะไม่รู้

พอเดินเข้าซอยมา เริ่มเห็นบ้านทรงโบราณ ก็เริ่มใจชื้นขึ้นมาบ้างว่าน่าจะมาถูกทางละ

แล้วก็มีทางขึ้นเนินไปจุดถ่ายรูป จะเห็นว่าคนถ่ายรูปกันอยู่ซอยนี้ค่อนข้างเยอะ และจะเยอะขึ้นเรื่อยๆ หามุมถ่ายกันตามอัธยาศัย

ใส่จุดถ่ายรูป Bukchon Hanok กันอีกที
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B035’00.1%22N+126%C2%B059’00.0%22E/@37.583347,126.9827543,18z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0x8286e72f258371c1!7e2!8m2!3d37.5833465!4d126.983334

เดินมุ่งหน้ามาจุดถ่ายรูปต่อ ระหว่างทางมองย้อนกลับไปสักหน่อย

เดินขึ้นมาด้านบน แล้วก็มองย้อนกลับไปอีกที ก็จะเป็นมุมที่นักท่องเที่ยวมาถ่ายกันเยอะ

ยื่นถ่ายรูปแป๊บเดียว นักท่องเที่ยวก็มายึดพื้นที่เต็มซอย อย่างที่บอกครับ มีแต่เยอะขึ้นเรื่อยๆ

นอกจากมุมที่แย่งกันถ่ายรูปอย่างมหาศาลแล้ว ถ้ามุ่งหน้าเดินขึ้นมาจนสุดทาง เลี้ยวซ้ายไปอีกซอย ผมว่าวิวก็สวยดี มีนักท่องเที่ยวอยู่นิดหน่อย ต่างกันกับซอยก่อนหน้านี้อย่างมาก ถ้าซอยที่แล้วคนเยอะเกิน ก็แวะมาซอยนี้กันก่อนได้ครับ

https://www.google.com/maps/place/37%C2%B035’00.3%22N+126%C2%B058’58.9%22E/@37.583425,126.9823972,18z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0xbcc24d67dfe52296!7e2!8m2!3d37.583425!4d126.9830342

ลองเดินลัดเลาะไปมาแถวๆนี้ดู ก็จะได้วิวอื่นๆที่ต่างออกไป ดินเข้าซอยนู้นออกซอยนี้ บางจุดก็จะเห็นไปถึงตึกในวังเคียงบกกุง (ถ้าดูทิศทางจากแผนที่ไม่ผิดนะครับ)

ถ้าดูวิวที่พื้นไม่หนำใจ เค้ามีให้ขึ้นไปดูวิวมุมสูงบนหอคอย Bukchon Observatory ประมาณ 85 บาท มีเครื่องดื่มฟรีให้ด้วย แต่ผมไม่ได้ขึ้นไปนะครับ คิดว่าเดินเล่นอยู่ข้างล่างก็พอแล้ว

ยังมีบ้านสวยๆอยู่อีกมากมาย ถ้าขยันเดินให้ทั่วๆครับ (เดี๋ยวกลับไปทำงานเก็บเงินมาซื้อสักหลังครับ)

จากนั้นก็ไปใช้เวลาเดินช้อปปิ้งอยู่นานแถวดงแดมุน (Dongdaemun) ใครจะมาช้อปปิ้งหรือเดินเล่นก็มาลงที่สถานี Dongdaemun สาย 1 หรือ สาย 4 ก็ได้ครับ

Dongdaemun Shopping Complex ไม่ค่อยได้ซื้ออะไร เดินดูบรรยากาศซะมากกว่าครับ
https://www.google.com/maps/place/Dongdaemun+Shopping+Complex/@37.5702117,127.0065865,16.96z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0x48e0a7f5b103656e!8m2!3d37.570145!4d127.0082043?authuser=1

ที่ได้ซื้อของจริงๆจะเป็น Hyundai City Outlets ดูเหมือนราคาจะน่าซื้อกว่าในห้างที่ไทย แต่จริงๆแล้วก็เป็นสินค้าคนละตัว เทียบกันไม่ได้ตรงๆ ใครมีของต้องการซื้อในใจอยู่แล้ว ลองไปเดินดูได้ครับ
https://www.google.com/maps/place/Hyundai+City+Outlets/@37.5687989,127.0069599,17.74z/data=!4m5!3m4!1s0x357ca37b74cc365d:0x73c5f70f46a3a90d!8m2!3d37.5686986!4d127.0076666?authuser=1

ส่วนใครที่ไม่สนใจเรื่องช้อปปิ้ง ก็ลงสถานี Dongdaemun History & Culture Park เพื่อมาเที่ยวดูตึกล้ำๆได้ครับ

Dongdaemun Design Plaza ใช้ชื่อย่อว่า DDP
https://www.google.com/maps/place/DDP+%EB%8F%99%EB%8C%80%EB%AC%B8%EB%94%94%EC%9E%90%EC%9D%B8%ED%94%8C%EB%9D%BC%EC%9E%90/@37.5667309,127.0068681,17z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0x5c22a91dab450bdc!8m2!3d37.5665256!4d127.0092239?authuser=1

ใช้เวลาเดินดูของไปนานจนฟ้ามืด ซึ่งก็ดีเหมือนกันครับได้ดูไฟจากตึก DDP บรรยากาศดีเลยครับ (ของจริงสวยกว่าในรูปนะครับ)

ภายในตัวตึกมีจัดแสดงงานศิลปะ น่าจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ก็ได้แค่เดินดูผ่านๆ สนใจตัวตึกด้านนอกมากกว่า

กลับไปกิน Ojingo World ร้านเดิม ยังมีเมนูที่ต้องลองอีก เริ่มจากปลาหมึกที่ร้านว่าเด็ด เด็ดยังไงนะหรอ ตอนที่เสิร์ฟมาก็ไม่ได้สังเกตุอะไร มองดูโต๊ะอื่นว่าเค้ากินอะไรกันบ้าง แต่ก็เห็นอะไรขยับแว๊บๆ (เฮ้ยยย ใช่ใช่มะ มีอะไรกำลังขยับอยู่) หันมาดูที่จานปลาหมึก ใช่จริงๆ ปลาหมึกขยับได้ แต่ละชิ้นที่หั่นมาแล้วกำลังขยับไปมา ทีแรกก็กลัวไม่กล้ากิน แต่เผลอแป๊บเดียวเหลือแต่จานเปล่า เพิ่งเคยกินปลาหมึกที่ขยับได้ครั้งแรกในชีวิต จะว่าสยองก็สยองอยู่ แต่สั่งมาแล้วก็ต้องกินให้หมด คราวหน้าไม่ต้องสดขนาดนี้ได้ครับ

อีกจานเลือกเป็นปลาย่างธรรมดาๆพอ จานที่แล้วตื่นเต้นเกิ๊น

ปิดท้ายด้วยรามยอน ต้องลองรามยอนตามแบบเกาหลีแท้ๆสิ ต้มมาม่าเกาหลีกินเองคงไม่อร่อยเท่ามาให้พ่อครัวเกาหลีทำให้กิน สั่งเป็นรวมมิตรทะเลมาเลย มีหอย ปลาหมึก กุ้ง อิ่มอร่อย

ไปเที่ยวกันต่อ พาไปเดินชมศิลปะบนกำแพงซึ่งวาดไว้เมื่อ 10 กว่าปีก่อน ซึ่งตอนนี้ก็เปลี่ยนสภาพไปบางส่วน บางส่วนก็ถูกลบออกไปเนื่องจากความรำคาญของคนอยู่อาศัยที่นี่ เดินชมด้วยความเงียบ และรักษาความสะอาดนะครับ

ตามทางจะมีแผนที่ให้ดู (ซึ่งดูแล้วก็อาจจะงงๆอยู่บ้าง เพราะเพิ่งมาครั้งแรก ให้เปิดมือถือเทียบกับ Google map ดูครับ)

สถานี Hyehwa (ถัดจากสถานี Dongdaemun) ทางออก 2

แล้วจะเลือกเข้าตัวหมู่บ้านทางด้านบนหรือทางด้านล่างก็ได้ครับ ตอนกลับก็เดินกลับอีกด้าน
ใส่ตำแหน่งเข้าออกใน Google map ไว้ให้ครับ

ด้านบน
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B034’46.4%22N+127%C2%B000’08.3%22E/@37.5802047,127.0007249,17z/data=!4m6!3m5!1s0x0:0x26d43b4f6346914d!7e2!8m2!3d37.5795667!4d127.0023157?authuser=1

ด้านล่าง
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B034’36.4%22N+127%C2%B000’08.5%22E/@37.576771,127.0005388,17z/data=!3m1!4b1!4m6!3m5!1s0x0:0xa4d8fe6d203629c9!7e2!8m2!3d37.5767705!4d127.0023664?authuser=1

ถ้าดูแผนที่แล้วงง ก็เดินเที่ยวชมไปเรื่อยๆครับ มาดูกันว่าได้เห็นอะไรบ้าง

ผมเดินเข้าทางด้านล่าง ข้ามบางจุดไปเพราะไม่ได้ดูตามแผนที่มาก่อน ภาพที่เห็นภาพแรกเลยเป็นภาพนี้ แถวๆใต้ทางวนรถขึ้นไป

เห็นได้ชัดถึงการเสื่อมสภาพไปจากภาพปีกนางฟ้าภาพนี้ คงเป็นเพราะคนไปยืนพิงถ่ายรูปกันเยอะมาก ทั้งถลอกและเปื้อน

ตามผนังด้านนอกบ้าน ก็มีการวาดรูปไว้หลายๆที่

ตอนที่เดินชมหมู่บ้าน จะเจอวัยรุ่นใส่ชุดเหมือนนักเรียนญี่ปุ่นกันเยอะเลยครับ (ลองค้นหาดูก็ไม่เหมือนชุดนักเรียนเกาหลี) ไม่รู้ทำไมนิยมชุดฟอร์มนี้กัน หรือเป็นเด็กนักเรียนจริงๆ

ภาพปลาทองนี่หนักเลยครับ เขียนกันซะเลอะเทอะ

บางภาพก็ดูใหม่เอี่ยม อาจจะเพิ่งวาดขึ้นมาใหม่

เดินชมไปเรื่อยๆต่อครับ เจอบันไดขึ้นไปซอกซอยไหนก็ลองไปดูครับ

ภาพ Before I die อาจจะทำมาให้เขียนกันเต็มที่ ดูเหมือนกระดานดำ ใครคันมืออยากเขียนก็มาลงที่นี่ครับ อย่าไปลงที่ภาพอื่น

ไปเดินเล่นต่อแถวมหาวิทยาลัยฮงอิก (Hongik) มีย่านช้อปปิ้งชื่อว่าฮงแด (Hongdae) ใช้รถไฟฟ้าสาย 2 หรือ A หรือ GJ ลงที่สถานี Hongik University ทางออก 9

ใครขาช้อปก็เดินได้นานๆเลยครับแถวนี้
Hongdae shopping street
https://www.google.com/maps/place/Hongdae+Shopping+Street/@37.5531909,126.9205075,16z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0xc723337f7c07eada!8m2!3d37.5531707!4d126.9218942?authuser=1

จริงๆแล้วผมไม่ได้ตั้งใจมาช้อปปิ้งแถวนี้สักเท่าไหร่ ค้นหาข้อมูลเจอว่าเหล่านักศึกษาชอบมาทำการแสดงกัน เค้ามีพื้นที่ให้ออกมาแสดงความสามารถ ต้องลองไปดูกันสักหน่อยครับ แต่กว่าจะเดินหาเจอจุดที่นักศึกษาแสดงก็เดินวนอยู่นาน เลยใส่ตำแหน่งมาไว้ให้แล้วครับ จะได้ไม่เสียเวลาหากันนาน

บริเวณที่นักศึกษาแสดงกันอยู่แถวๆ Tourist Information Center เลยครับ
https://www.google.com/maps/place/Hongik+University+Tourist+Information+Center/@37.5544923,126.9210225,17z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0x49f01a0d662dbdae!8m2!3d37.5546376!4d126.9226177?authuser=1

กลุ่มแรกที่ได้ดู เป็นการแสดงเต้น คนมุงเยอะสุดเลยครับ เลยเดินไปดูว่าเค้ามุงอะไรกัน

บางกลุ่มก็เตรียมการแสดงอยู่

เต้นโชว์เดี่ยวๆก็มีครับ แต่ดูเหมือนคนจะรอดูน้อยกว่าที่เต้นโชว์เป็นกลุ่มใหญ่

ร้องเพลงเล่นกีตาร์คนเดียวก็มีคนมานั่งฟังกันประปราย

แถวนี้ถือว่าเพลิดเพลินดีครับ เพิ่งจะเห็นสาวๆเกาหลีน่ารักๆ ก็แถวนี้นี่แหล่ะครับ ทั่วๆไปไม่ค่อยเห็นเลย

เดินดูบรรยาศถนนสายช้อปปิ้งสักพักก่อนกลับ เจอร้านเกมส์ตู้หลายหลายแบบ คนเล่นกันเยอะมาก เพราะว่าของรางวัลอาจจะล่อใจ แต่เท่าที่ยืนดูคนอื่นเล่นก็ไม่ได้รางวัลกันง่ายๆนักหรอก (โดนกินตังค์ซะเยอะ…ฮ่าฮ่า)

คีบตุ๊กตา

ยิงปืนก็มี และยังมีเกมส์อื่นๆอีกเยอะครับ

คนเดินกันเต็มถนนเลยครับ ช้อปปิ้งกันจริงจัง

ได้เวลาไปหาอะไรเติมพลัง กลับไปหาอะไรกินย่านกังนัมเช่นเดิม อยากกินหมูย่าง จะไปร้านเกาหลีวันก่อน แต่คนเยอะมาก เลยไปร้าน Korean House แทน ได้หมูย่างที่ไม่ใช่แบบหมูสามชั้น (จริงๆแบบไหนก็อร่อยครับ)

สั่งโซจูต่อ (แค่อยากอินกับซีรี่ย์ ไม่ได้ขี้เมานะ) ป้าพนักงานพยายามจะบอกอะไรสักอย่าง ใส่บรรยายไทยเอง (อีกแล้ว) “ไอ้หนุ่ม คนเกาหลีเค้าไม่ได้นิยมดื่มโซจูเพียวๆอย่างเดียวนะ เค้ายังนิยมดื่มผสมกับเบียร์ด้วย (แล้วก็ยกขวดเบียร์ขึ้นมา)” นี่ป้าเชียร์เบียร์ด้วยหรอเนี่ยะ “ป้าไม่ได้เชียร์เบียร์นะเว้ย (ได้ยินด้วยหรอ แค่คิดในใจ) แค่จะแนะนำไอ้หนุ่มบ้านนอก เอ้ยไอ้หนุ่มต่างถิ่นให้รู้จัก โซแมก (เอออออ เคยได้ยินจากซีรี่ย์ มีจริงด้วย)” งั้นป้าจะรอช้าอยู่ทำไม จัดมาเลยสิครับ ป้าแกก็รินเบียร์ใส่แก้วด้วยการเล็งปริมาณไปด้วย จากนั้นก็ตวงโซจูใส่แก้วใสใบเล็ก 1 แก้ว เทตามเข้าไป ยังไม่จบ เอาช้อนกระแทกเบาๆลงในแก้วทำให้เกิดฟองฟู่ขึ้นมาและคนนิดหน่อย “เอาไปไอ้หนุ่ม เครื่องดื่มพร้อมแล้ว” รสละมุนขึ้นกว่าตอนดื่มโซจูเพียวๆเยอะ (ป้าเชียร์เบียร์ขายเก่งจริงๆ ปรบมือ)

ยังไม่อิ่ม ถ้าสั่งหมูย่างต่อจะแพงเกิน สั่งบะหมี่ปิดท้ายดีกว่า แต่ไม่รู้สั่งท่าไหน (อาจจะเป็นท่าตอนเมา) ได้บะหมี่เย็นเฉียบมา คือมีน้ำแข็งใส่มาด้วยกลัวอุณภูมิไม่ถึงมาตรฐาน เส้นเหนียวเคี้ยวไม่ขาด ให้มาชามใหญ่อีก กลัวไม่อิ่ม (แต่ก็นั่งกินจนหมดนะครับ ไม่ทิ้งขว้าง) ต้องไปหาวิธีสั่งบะหมี่แบบร้อนอีกที

ก่อนกลับไปนอนก็แวะชมห้องสมุดที่อยู่ติดกับที่พักสักหน่อย อยู่ใกล้แท้ๆไม่ได้มาชมจริงจังเลย แค่เดินผ่านๆ ตอนกลางคืนเปิดไฟสวยงาม คนก็มากันเยอะเลยครับ ห้องสมุดชื่อว่า Starfield Library

https://www.google.com/maps/place/%EB%B3%84%EB%A7%88%EB%8B%B9%EB%8F%84%EC%84%9C%EA%B4%80/@37.5100442,127.0592082,17.92z/data=!4m8!1m2!2m1!1sLotte+mart!3m4!1s0x357ca415daa091bb:0x2b9e455aec4db397!8m2!3d37.5099936!4d127.060165

รถไฟฟ้าสาย 2 สถานี Samseong

ลืมเล่าไปว่าชั้นใต้ดินของโรงแรมจะเชื่อมต่อไปยังตึกอื่นๆแถวนั้นมากมาย ซึ่งก็เป็นเหมืองห้างชั้นใต้ดินใหญ่ๆเลย เวลาเดินไปมาจะเห็นป้าย City Airport Terminal อยู่บ่อยๆ เกิดความสงสัยว่ามันมีไว้ทำอะไร เลยมานั่งค้นหาดูคืนก่อนบินกลับไทย ทำให้ได้รู้ว่ามันมีไว้ให้บริการเช็คอินโหลดกระเป๋าสำหรับสายการบิน Korean Air (ชื่อคุ้นๆ สายการบินที่ผมบินมานี่หว่า) ผมว่าบริการนี้มีประโยชน์มากเลยครับสำหรับผู้ที่ต้องการเช็คอินโหลดกระเป๋าไปก่อนเลย แล้วออกไปเดินเที่ยวช้อปปิ้งหรือทำธุระอื่นๆก่อนไปสนามบินโดยไม่ต้องลากกระเป๋าใบโตไปด้วย รู้อย่างนี้แล้วก็ต้องไปใช้บริการสิครับ (ถ้าใครจะไปใช้บริการ ตรวจดูเงื่อนไขก่อนนะครับ จะมีเงื่อนไขบางอย่างเช่น ใช้ Korean Air แต่เป็นเที่ยวบินร่วมกับสายการบินอื่น อาจจะใช้บริการไม่ได้)

https://www.google.com/maps/place/%ED%95%9C%EA%B5%AD%EB%8F%84%EC%8B%AC%EA%B3%B5%ED%95%AD(%EC%A3%BC)+CALT,+City+Airport/@37.5096489,127.0583449,18.18z/data=!4m8!1m2!2m1!1sLotte+mart!3m4!1s0x357ca46ad4f1dcaf:0x8468e6b110a50fd3!8m2!3d37.5096517!4d127.0593385

วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่มาเที่ยวเกาหลีใต้ครั้งนี้แล้วครับ (รู้สึกเศร้า ไม่อยากกลับไปทำงานอันแสนน่าเบื่อเลย อุ๊ย…เดี๋ยวหัวหน้าผ่านมาเห็น) อยากอยู่ต่ออีกสัก 2 อาทิตย์ (แต่คงไม่ได้นอนที่โรงแรมนี้ ต้องไปกางเต้นท์นอนที่ World Cup Park) กินข้าวเช้า เช็คเอาท์จากโรงแรมเสร็จ ก็ไปใช้บริการที่ City Airport Terminal ที่เกริ่นไว้นี่แหล่ะครับ ก็คล้ายๆกับเช็คอินที่สนามบิน ตอนเอากระเป๋าเดินทางขึ้นชั่งตกใจแทบแย่ น้ำหนักเกินไป 7 กิโลกรัม (คิดในใจ แย่แล้วสิ ช้อปปิ้งหมดตัวแล้ว เหลือแค่เงินติดตัวไว้ซื้อของฝากอีกนิดหน่อย จะให้คุกเข่าขอร้องก็ยอม สัญญาว่าคราวหน้าจะไม่ให้เกิน) แต่พนักงานก็แค่ยิ้มและยื่น Boarding pass มาให้ (โอ๊ะ ไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่ม ใจดีจัง อาจจะเช็คอินแต่เนิ่นๆ) จากนั้นคุ้นๆว่าต้องมีเอาหนังสือเดินทางไปตรวจอะไรสักอย่าง แล้วก็เดินตัวปลิวหล่อๆออกไปเที่ยวต่อได้

เมื่อคืนแวะไป Starfield Library มารอบนึงแล้ว วันนี้ยังมีเวลาเยอะเลยแวะไปชมช่วงเช้าอีกรอบ คนน้อย ค่อนข้างเงียบ มานั่งอ่านหนังสือได้สบายเลยครับ ดูเหมือนหนังสือก็มีไว้ให้อ่านฟรีเลยครับ ตอนเช้าก็สวยไปอีกแบบ

ออกจากโรงแรมด้านหน้า เดินมาทางซ้ายหน่อยเดียว แต่จำตำแหน่งไม่ได้เป๊ะๆ เจอรอยประทับมือ เข้าใจว่าเป็นของดาราเกาหลี มีเยอะกว่าในรูปที่ถ่ายมานะครับ

ตำแหน่งรอยประทับมือคร่าวๆ แถวๆนี้
https://www.google.com/maps/place/37%C2%B030’34.8%22N+127%C2%B003’44.3%22E/@37.5097197,127.061962,19z/data=!4m6!3m5!1s0x0:0x990aada1590dfe17!7e2!8m2!3d37.509675!4d127.0623081

รูปปั้นมือไขว้ของ Psy จากเพลง Gangnam Style ที่พลาดไม่ได้ (ถ้าพลาดแล้วเหมือนมาไม่ถึงกังนัม…ฮ่าฮ่า)

Statue of Gangnam Style
https://www.google.com/maps/place/Statue+of+Gangnam+Style/@37.5121525,127.0599739,18.04z/data=!4m5!3m4!1s0x357ca5af40861fe5:0x42cc1956193634b3!8m2!3d37.5121362!4d127.0606593

อีกที่นึงที่เกี่ยวกับ Gangnam Style ก็เป็นเวทีขนาดย่อมๆ มีท่าเต้นของ Psy จากเพลงแสดงอยู่ เดินทางมาได้ด้วยรถไฟฟ้าสาย 2 หรือ S สถานี Gangnam ทางออก 11 หรือ 12 ก็ได้

Gangnam Style Horse Dance Stage
https://www.google.com/maps/place/Gangnam+Style+Horse+Dance+Stage/@37.4983456,127.0270734,18.67z/data=!4m5!3m4!1s0x357ca15994e575f7:0x15b232a4f574c807!8m2!3d37.4984926!4d127.0278412

การเดินทางไปสนามบินก็ใช้รถไฟฟ้าได้สบายแล้วครับ เพราะว่าไม่มีกระเป๋าเดินทางให้ลาก (จริงๆมีกระเป๋าเดินทางก็ใช้รถไฟฟ้าได้อยู่ครับ แต่ให้หลีกเลี่ยงชั่วโมงเร่งด่วนสักหน่อยครับ) หารถไฟฟ้าสาย A เที่ยวบินอยู่ Terminal 1 หรือ 2 ก็ตรวจสอบให้ดีครับ จะได้ไม่ลงผิดที่

เป็นอันจบรีวิวการไปเที่ยวเกาหลีใต้ครั้งแรก โดยไม่ได้วางแผนก่อนไป (ซึ่งควรจะวางแผนก่อนไปครับ จะได้ไม่เสียเวลานั่งค้นหาหรือถาม) อยากไปก็ไปเลย ไม่แคร์กับราคาตั๋วเครื่องบินและโรงแรม (รอโปรโมชั่นสักหน่อยก็ดีครับ พักไม่ต้องหรูหราขนาดนี้ก็ได้ แต่ก็ได้ความสะดวกสบายแบบจัดเต็มกลับมา ทำให้การไปเที่ยวพักผ่อนมีค่า(ใช้จ่าย)มากยิ่งขึ้น^^) ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่เข้ามาติดตามอ่านนะครับ หวังว่าประสบการณ์นี้จะเป็นประโยชน์ให้ใครที่กำลังจะไปเที่ยวได้บ้างครับ

เห็นข่าวว่าเกาหลีใต้เปิดรับนักท่องเที่ยวโดยไม่ต้องกักตัว เริ่มวันที่ 1 เมษายน 2565 นี้แล้ว ไปเที่ยวกันได้….ลุย ยังไงก็ติดตามข้อมูลยืนยันอีกทีครับ
https://mgronline.com/travel/detail/9650000028186