รู้สึกผิดเวลาขายกินกำไร pantip

ของที่คุณซื้อทานอยู่ทุกวันนี้ เขาก็เอากำไรจากคุณทั้งนั้นแหละครับ แม้แต่ของที่คุณเอามาขายคนที่ขายให้กับคุณเขาก็เอากำไรจากคุณเช่นกัน

–==NICK==–

อาจต้องรอให้ขายไม่ได้ ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า ค่าน้ำค่าไฟ ค่าใช้จ่ายชีวิตประจำวัน ถึงจะรู้ค่าของ กำไร ครับ

เรื่องแบบนี้ต้องใจโหดหน่อยครับถึงจะอยู่รอดได้

ใช้วิธีคิดใหม่  อย่าเรียกว่าเป็นกำไร ก็ได้ครับ

   คุณจะทำเองหรือรับมา  ด้วย  ต้นทุน 30 บาท / 1 ชิ้น  คุณขาย 40 บาท  มีส่วนต่าง 10 บาท  

   คุณทำขนม คุณใช้แรงกาย แรงสมอง มั้ย ?    
        >> แรงกาย คุณมาจากไหน  ?  คุณกินข้าวใช่มั้ย ?  ข้าวมันงอกออกมาเองมั้ย ?  ใช่ล่ะ คุณต้องซื้อกิน
        >> แรงสมอง คุณมาจากไหน ?  คุณบวกเลขทอนเงินเป็นเพราะอะไร ?  คุณเกิดมาแล้วทอนเงินคิดเลขเป็นแต่เกิดมั้ย ?  ใช่ล่ะ  คุณต้องเรียนหนังสือ และแน่นอน คุณต้องจ่ายค่าเรียน

     10 บาท  นั่นแหละครับ  คือ ค่าตอบแทน ให้คุณได้มีเงินซื้อข้าวกิน เพื่อให้มีแรงกายและแรงสมอง ในวันถัดไป

การเป็นพ่อค้าแม่ค้า การค้าขายหลัก ๆ คือต้องหวังผลกำไร ถ้าไม่หวังผลกำไร นั่นคือการกุศล ถ้าคุณไม่หวังกำไรหรือรวยแล้ว หรือแค่วันไหนอยากช่วยเหลือคนอื่น จะขายของเท่าทุนหรือขาดทุนเพื่อให้คนอื่นกินอิ่มหรือต่อยอดไปได้ อันนี้แล้วแต่คุณเลยค่ะ

การที่คุณจิตใจดี มันไม่ได้ผิดเลยค่ะ แต่ต้องแยกแยะให้ได้ค่ะ ถ้าขายของแล้วไม่ได้อะไรเลยเพราะไม่กล้าคิดกำไรจากคนอื่น จนสุดท้ายไม่ไหว เข้าเนื้อหรือเป็นหนี้ จนทำให้ตัวเองและครอบครัวลำบาก มันคงไม่ถูกต้องเท่าไหร่หรอกค่ะ ลองไปคิด ๆ ดู

กำไรคือค่าเสียเวลาและค่าความเหนื่อยยากค่ะ อย่าคิดเยอะทำจิตตกโดยไม่จำเป็น ถ้าไม่สบายใจก็สละเงินหรือเวลาไปช่วยเหลือสังคมค่ะ

ทุกอย่างมีกำไรค่า ขนาดค่าของที่คุณซื้อมาทำ เขาก็ได้กำไรค่ะ เก็บไปให้พอเหมาะพอควร เอาราคาที่คนซื้อและคนขายแฮปปี้
แต่ถ้าแฮปปี้แค่คนซื้อ คนขายขายไปๆมาๆขาดทุนก็ไม่แฮปปี้นะคะ อย่าคิดมากเลยค่ะ เก็บเท่าที่สมเหตุสมผล
จริงๆพวกนี้ต้องรวมค่าน้ำค่าไฟค่าส่งค่าแพคเกจค่าเหนื่อยไปอีกด้วยซ้ำ
ไม่สบายใจก็พอขายได้ก็นำเงินส่วนนึงไปบริจาคช่วยเหลือสังคมหรือทำบุญทำทานอะไรที่สบายใจก็ได้ค่ะ

การค้าขายมันก็ต้องมีผลกำไรเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
เพราะถ้าทำแล้วไม่มีกำไร เขาเรียกว่าทำการกุศล

คุณอาจไม่เหมาะกับงานขายแบบนี้ก็ได้นะคะ

ถ้ารับเป็นเงินเดือนจะรู้สึกไม่ดีอีกหรือเปล่าคะ ว่าเค้าจ่ายเงินเดือนให้คุณเยอะไป

สำรวจความรู้สึกตัวเองดูค่ะ คนเราไม่ได้เหมาะกับทุกอาชีพ เลือกที่เหมาะ ที่จะอยู่ได้ ทำไปได้ตลอด ก็โอเคแล้ว

คือถ้างานที่คุณทำมันมี value มากจริงๆ คนที่เขาอยากได้ก็จ่ายเองอะครับ เหมือนคนออกแบบโลโก้อย่างนี้ บางทีดูเล็กๆน้อยๆ คุณอาจจะบอกเอ ทำแปบเดียว ขายหลักพันละกัน แต่จริงๆ ถ้ามันเกิด value มากๆ คุณอาจจะขายได้ราคาเหมือน logo Xiaomi ก็ได้นะครับ ($300k)

ยกเว้นแต่คุณเป็น monopoly แล้วสามารถ manipulate market price ได้จะรู้สึกอย่างนั้นก็ไม่แปลกนะครับ

เมื่อเขาโอเคกับราคานี้แล้วคุณจะสนใจทำไมล่ะครับ   คุณไม่ได้บังคับให้เขาซื้อนี่

หักทุก 1 บาทคืนกำไรสู่สังคม

แบ่งกำไรไปทำบุญ

ค้าขายไม่เอากำไร​ จะทำไปทำไมครับ​ ขายเอาโล่มันไม่ได้เงินนะครับ

ถ้าไม่มีกำไร โลกนี้คงไม่มีใคร ค้าขายกันละคับ  ค้าขายกำไร มันมาคู่กันคับ สิ่งของที่คุณซื้อใช้ในชีวิตประจำวัน เค้าก็เอากำไรจากคุณแล้วคับ  มันเป็นค่าทำค่าแรงดำเนินการ  ไม่มีกำไร ก็อยู่ไม่ได้สิคับ  กำไรมันเป็นสิ่งที่ส่วนรวมยอมรับตามสมควรแล้วคับ  คุณไม่ได้ทำไรผิดไม่ต้องรุ้สึกผิดคับ

ให้คิดว่ากำไรคือค่าแรง และเงินเดือนของเราที่ต้องลงทุนลงแรงแลกมาครับ อย่าคิดมากครับ ค้าขายย่อมต้องได้กำไร ไว้ใช้จ่ายสำหรับตัวเราเอง

ไม่ขายเอากำไร แล้วจะขายเพื่ออะไรค่ะ

คุณไม่เหมาะกับค้าขาย ถ้าทำแล้วทุกข์ใจจนทนไม่ไหว ก็แนะนำให้ไปเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนแทนครับ

แล้วจริงๆคุณขายของเพราะอยากได้กำไรมั้ยคะ มันไม่ใช่เป้าหมายและไม่ตอบโจทย์คุณหรือเปล่าถึงได้รู้สึกผิด?

แต่เอาจริงๆอ่านจากคุณเล่า เราไม่ได้รู้สึกว่าคุณได้กำไรเท่าไหร่นะคะ เพราะไม่เห็นกล่าวถึงต้นทุนแอบแฝง เช่น ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอุปกรณ์ สถานที่ ค่าเน็ต ค่าเรียนรู้ หรือค่าแรงของตัวคุณเอง ที่เราคิดว่าถ้าเอามาคำนวณดีๆแล้วอาจจะกลายเป็นแค่เสมอตัวก็ได้ ดังนั้นไม่ต้องคิดมากเลยก็ได้ คุณมีต้นทุนแฝงอีกเยอะเกินกว่าจะเรียกว่าค้าเอากำไร

เปลี่ยนความรู้สึกผิดเป็นเพิ่มความใส่ใจลูกค้า รักษาคุณภาพของสินค้าและบริการให้ดีเยี่ยมแทนครับ

คิดซะว่าเป็นค่าแรงของตัวเอง   จ่ายค่าแรงจ้างให้พนักงาน(ตัวเอง)แพกของห่อของ

คุณคิดค่าแรงให้ตนเอวหรือยังครับ ค่าต้นทุนต่าง ๆ
– ค่าน้ำมัน
– ค่าแรง
– ค่าไฟเก็บรักษา

เราถึงไม่อยากทำธุรกิจเพราะเราคิดเหมือนคุณค่ะ สงสารคนซื้อ😂 ถ้ามีที่ดินเยอะๆก็อยากทำสัญญาให้ชาวนาหรือเกษตรกรเช่าปีละ 100 หรือไม่ก็ 1000 ทำสัญญาพอเป็นพิธีกันฟ้องปรปักษ์ แต่ใจจริงอยากลดต้นทุนการใช้ชีวิตให้คนอื่น ค่าใช้จ่ายน้อยก็เหลือเงินเก็บมากขึ้น มีเงินส่งลูกเรียนโรงเรียนดีๆ จะได้ยกระดับชีวิตให้ดีขึ้น ขายกับข้าวก็อยากเน้นขายยาม แม่บ้าน รถรับจ้าง พนักงานโรงงาน 15-20 บาท ช่วยเค้าลดค่าใช้จ่ายประจำวัน ความคิดแบบเราไม่มีทางรวยกับใครเขา

ขายเท่าทุนเลยครับ เป็นการกุศล

ผมว่าคุณ​เป็นคนจิตใจดี และมาถูกทางสำหรับการปล่อยวาง

แนะนำลองศึกษาทางธรรม แล้วหาสิ่งที่ตนเองชอบ แล้วลองทำมันเป็นงานให้มีความสุขเอาแค่พอยังชีพได้

ชีวิตคนเรามันสั้น คุณโชคดีมากครับ

มันไม่ใช่กำไร มันคือค่าบริการ

บริการอะไร ?  ก็บริการค่าเหนื่อยไปจ่ายตลาด ค่าบริหารจัดการ ค่าคิด ค่าทำ ค่าห่อ   ถ้าไม่มีคนกลางหรือผู้ขายอย่าง จขกท  คนซื้อก็ต้องเหนื่อยเดินทางไปซื้อของมาทำเอง  ดังนั้นมองกำไรคือค่าบริการ เป็นการบริการ ไม่ได้เอาปรียบใคร

ถ้าไม่ได้เอากำไรเกินควรก็ไม่ต้องรู้สึกผิด อะไรเลยครับ ผลตอบแทนมันต้องมีเพื่อพยุงให้กิจการดำเนินอยู่ได้

คุณอย่าคิดต้นทุนแค่ค่าวัตถุดิบ ค่าอุปกรณ์ ค่าขนส่ง ต้องคิดค่าแรงของตัวเองด้วยครับ

ไม่เห็นต้องรู้สึกผิดอะไรเลย เป็นความเต็มใจของทั้งคนซื้อและคนขายในการทำธุรกิจกันล้วนๆ ไม่ได้ฝืนใจให้มาเสียเงิน และต้นทุนของ จขกท. มันไม่ได้มีแค่สิ่งของที่เห็นด้วยตา มันมีต้นทุนแฝงข้างในเยอะมากกว่านั้น อย่างที่ คห.ก่อนๆว่าไว้

ทั้งเรื่องต้นทุนฝึกฝีมือในการทำ เวลาที่เสียไปกับการดำเนินงาน เดินทาง ค่าใช้จ่ายการตั้งร้าน ทำพื้นที่ขาย จัดเก็บ ฯลฯ พูดง่ายๆว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ จขกท. มาทำร้านขายของได้คือต้นทุนทั้งนั้น 😎

เอากำไรที่เยอะเกินไปบริจาคให้เด็กยากไร้ค่ะ ต่อบุญ

เราขาย ต่างกัน สิบเท่า เรายังเฉยๆ เลย

อย่าไปคิดว่าเป็นกำไรที่เราได้มาจากการเอาเปรียบคนอื่นเลยค่ะ เพราะทำการค้ามันมีค่าโน่นนี่แอบแฝงเยอะ ค่าเสื่อมสภาพอุปกรณ์ ค่าซ่อมบำรุง (ถ้าขายใหม่ๆ อาจยังไม่มีค่าพวกนี้ แต่ต่อไปมีแน่นอน) ค่าของใช้ที่แตกหักเสียหายเป็นประจำ ค่าพวกนี้เราว่าไม่ค่อยมีใครบวกไปในราคาขายตั้งแต่ต้น ถ้าไม่ได้ทำสเกลใหญ่จริงๆ ก็ถือว่ากำไรที่ได้มา นอกจากเป็นรายได้แล้วเลี้ยงชีพแล้ว ยังเป็นเงินสำรองสำหรับค่าพวกนี้ด้วยค่ะ

แรงงานของตัวคุณเอง ทั้งแรงกายแรงใจ
เวลาที่คุณเสียไป

คิดเข้าไปในต้นทุนด้วยครับ อาจจะมีอย่างอื่นอีก

คิดครบแล้วค่อยมาขาย “เท่าทุน” ก็ได้

คือ จะบอกว่า การที่ได้กำไร คือ สิ่งที่คุณแลกมาด้วยแรงงานและเวลาของคุณ ตราบใดที่ไม่ใช่จับเสือมือเปล่า หรือ หลอกลวง ค้ากำไรเกินควร ก็จงเอากำไรไปเถอะ อย่าคิดมาก

ส่วนตัวชอบแม้ค้าที่เห็นใจลูกค้าแบบนี้นะ แต่ในโลกความเป็นจริง เขาไม่มาสนใจหรอกว่าลูกค้าจะเป็นยังไง เขาคิดแค่ว่าจะทำยังไงให้ของขายได้เยอะๆ ถ้าบวกกำไรได้เยอะเท่าไหร่ยิ่งดี

รอตอนจ่ายภาษีก่อนนะครับ

ในกรณีไม่มีบัญชีรายรับรายจ่าย ภาษีคิดร้อยละ 40 ของ “ยอดขาย” ไม่ได้คิดจาก “กำไร”

แปลว่า รัฐเขาคิดไว้แล้ว ว่าของ 10 บาท ต้นทุนของคุณคือ 6 บาท กำไรคือ 4 บาท

ต้นทุนของคุณไม่ใช่แค่สินค้า แต่คือ แรงงาน เวลา ค่าน้ำไฟ ค่ายานพาหนะ บลา บลา บลา

ทุกวันนี้ ขาย 30 บาท กำไร 10 บาท จริงแล้วคือ “ขาดทุน”

เลิกรู้สึกผิดแล้วหรือยังครับ

สำหรับของซื้อของขาย ไม่มีใครซื้อของมาเพื่อขายในราคาเท่าทุนหรือต่ำกว่าทุนหรอก
มันคืออาชีพ ถ้าทำแล้วเข้าเนื้อ ใครจะทำ

ลองขายต่อไปอีกสักพัก และถ้าความคิดนี้ยังไม่หายไป อาจเป็นเพราะคุณไม่ใช่คนที่มีหัวการค้า อาจไม่เหมาะกับอาชีพค้าขาย

ไม่อยากจะเชื่อว่ามีคนคิดแบบนี้ด้วยค่ะ 😅
ไม่ขายเอากำไร  แล้วขายเอาอะไรคะ
ต้องเปลี่ยนความคิดกันเลยทีเดียว

มองดูขนมที่คุณขายด้วยสายตาของคนซื้อนะคะ  มันสวยมั๊ย
มันเพิ่มราคาจากนี้อีกได้มั๊ย  มันเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์ให้สวยงามกว่านี้ น่าซื้อกว่านี้ในราคาที่สูงขึ้นได้มั๊ย
ชิมดูด้วย  ว่ามันอร่อยประมาณไหน  อร่อยงั้นๆ หรืออร่อยมากๆ  
นอกจากจะไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรกับการขาย  ยังต้องเพิ่มมูลค่าให้ขนมด้วยนะคะ  เผื่อจะได้กำไรมากกว่านี้ 😊

การแต่งตัวของคุณตอนไปส่งขนม  มีผลต่อความอร่อยของขนมนะคะ (หมายถึงความอร่อยในความรู้สึกของลูกค้านะคะ) ถ้าแต่งตัวแบบลวกๆ คุณภาพของขนมก็คงจะลวกๆ อะค่ะ  แต่ถ้าแต่งตัวดีแต่ขนมไม่อร่อยมากนัก  แต่ลูกค้าก็จะมโนแก้ต่างให้ละ
ว่าอย่างน้อยมันก็สะอาดแน่ๆ ดูคนมาส่งขนมซิ  แต่งตัวเรียบร้อยเชียว  อะไรแบบนี้ค่ะ 😁

คุณต้องแก้ไขความคิดนี้ให้ได้นะคะ  มันเป็นเรื่องใหญ่ของชีวิตเลยล่ะ  เพราะไม่ว่าเราจะไปทำงานอะไรก็ตาม  สุดท้ายแล้วมันก็ไม่พ้นเกี่ยวข้องกับการขายเอากำไรนี่แหละค่ะ

ตารางคร่าวๆ เรื่องภาษีนะคะ
ถ้าไม่ถึงตามนี้ก็ไม่ต้องกังวลอะไรค่ะ
ดูช่องซ้ายสุดและขวาสุดเป็นหลัก

จะหาเงินกินข้าว หรือหาเงินกินเกลบ เลือกเอาครับ

เดี๋ยวขายไปเรื่อยๆเงินไม่พอใช้หมุนเวียนก็จะเลิกรู้สึกผิดได้เองแหละ

ส่วนตัวผมก็เคยมีอารมณ์ประมาณนี้ครับ
เคยเป็นครูมาก่อน ทำคลิปสอนให้คนดูฟรีมาตลอด
ทำให้ไม่กล้าขายของ

มีพี่ท่านนึงแนะนำว่า ให้เราคิดประมาณว่า
เราเอาของดีมีคุณภาพมานำเสนอให้เขา
เขาจะได้ไม่ต้องเสียเวลามานั่งลองผิดลองถูกเอง
หรืออาจจะโดนหลอกจากคนอื่นๆ

เราไม่ได้มาขายของ
แต่เรามาช่วยแก้ปัญหาให้กับเขาครับ ^^