รู้สึกถูกนายจ้างเอาเปรียบ ทบทวนจะลาออกหลายครั้ง แต่ก็ตัดสินใจไม่เด็ดขาดสักที pantip

คือผมเห็นเงินเดือน 11,000 บาท แล้วนึกใจใจว่า
เท่ากับแม่บ้านพม่าที่จ้างเลย
เอาตัวเนื้องาน แม่บ้านจะต้องทำเยอะกว่าแหละ 7 วันต่อสัปดาห์ (มีวันหยุดบ้างตามสมควร)
แต่ค่ากินอยู่ทุกอย่าง ผมออกให้ มีห้องนอนห้องน้ำส่วนตัว
ทำงานไม่ถึงปี เมื่อวันก่อนให้ช่วยโอนเงินกลับไปที่บ้าน 7 หมื่น
คือกำเงินมาเป็นปึกๆเลย ก็เงินเดือนเก็บเต็มๆ มีให้ผมช่วยเติมเงินมือถือเดือนละ 200 บาท แค่นั้นเอง

คุณเอง มีวุฒิ ม.6 อายุยังน้อย ยังพัฒนาตัวเองได้อีก
การทำงานที่เจ้านายให้ทำทุกอย่าง อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเสียเปรียบ
คิดซะว่าเราได้เรียนรู้ระบบงานทุกส่วน
ถึงวันหน้าถ้าจะจะเขยิบไปเป็นผู้จัดการร้าน หรือเจ้าของเอง ก็มีภาษีดีกว่าคนอื่น
ถ้าอึดอัดใจที่จะอยู่ ก็ควรเริ่มสมัครงานใหม่ พอได้งานก็ค่อยลาออก

เมื่อแกร่งกล้าขึ้น มีงานใหม่มารองรับ ก็แจ้งเค้าไป ออกไปจากกันด้วยดี
ไม่ก็บอกเหตุผลเรื่องภาระงานที่ผ่านมา เค้าจะได้เรียนรู้จักปรับปรุงตัว

เป็นกำลังใจให้นะครับ

แม้ตอนนี้จะยังไม่มีงานสำรอง มีเงินเก็บพอประทังชีวิตและภาระได้ประมาณ2เดือน(ค่ารถ) แต่เรารู้สึกสบายใจขึ้นมามาก อาจจะเหงานิดหน่อยเพราะค่อนข้างสนิทกับเพื่อนๆที่ร้าน แต่เราไม่สามารถทำงานไปวันๆได้เลยเพราะเรารักอาชีพนี้มากกกกกกกก อีกอย่างเจ้าของร้านพูดให้เราแบบไม่รักษาน้ำใจอะไรทั้งนั้น เราเลยคิดว่าอืมมมม..ไม่ไหวและไม่ฝืนดีกว่า บอกลาทั้งน้ำตาเลยเพราะเราค่อนข้างเสียความรู้สึก แงงงง้