คำว่า “ซาแต้ปึ่ง” เป็นคำแต้จิ๋ว โดยคำว่า “ซา” แปลตรงตัวว่า “สาม” คำว่า “แต้” แปลว่า “ชา” (หมายถึง น้ำชา) ส่วนคำว่า “ปึ่ง” แปลว่า “ข้าว” 

แต่เมื่อแปลเเล้ว มันไม่มีอะไรใกล้เคียงเลย คือข้าว3ชา ซึ่งถ้าดูที่มาที่ไปและส่วนประกอบแล้ว มันใกล้เคียงกับน้ำจิ้มสะเต๊ะของทางมาลายู มากกว่า จึงสันนิฐานได้ว่า คนจีนที่ทำอาหารนี้ขาย น่าเรียกสะเต๊ะ เป็น ซาแต้ ก็คือแปลว่าข้าวราดน้ำสเต๊ะนั่นเอง แบบนี้น่าจะมีเหตุผลกว่า

นำถั่ว กุ้งแห้ง เครื่องเทศที่ตำและคั่วแล้ว ไปปั่น รวมกัน