ถ้าเอาของกินสุดโปรดแช่ตู้เย็นไว้​ แล้วคนที่บ้านเอาไปกินหมด​ คุณจะทำยังไงคะ? pantip

กินอย่างอื่นแทน

ตู้เย็นที่บ้านเราเหมือนตู้สาธารณะค่ะ ใครซืออะไรมาไว้
ก็คือพร้อมให้คนอื่นกินด้วย (ที่บ้านเรา ก็กินกันได้หมด
แต่ส่วนใหญ่เหลือชิ้นมารยาทไว้ 1 ชิ้น)
ถ้าน้องชายไม่ได้ตั้งใจ ก็ให้อภัย
แล้วไปหาอย่างอื่นกินค่ะ
แล้วถ้าน้องบอกอร่อย วันหน้าก็จะสั่งเผื่อน้องด้วย
เดี๋ยวจะโดนแย่งกินอีกค่ะ

ซื้อตู้เย็นเป็นของตัวเองเลยครับ เอาไว้ในห้องนอนเลย อิอิ

บ้านเราแบ่งชั้นตู้เย็นกันเลยค่ะ.    รู้กันว่าอันไหนของใคร.  ถ้าเป็นของน้องเราก็ไม่ยุ่ง.    น้องก็ไม่มาแตะของกินเรา.    จริงๆก็หยิบของกินข้ามชั้นได้.   แต่เราก็ต้องรู้ตัวอ่ะว่าอะไรที่เราไม่ได้ซื้อมาเราก็ไม่ควรกินแบบไม่แบ่งใครจนหมด.   ต้องเห็นใจคนที่ซื้อมาด้วย.

สมมติว่าเกิดก็ไม่รู้สึกโกรธ เพราะคนในบ้านคือครอบครัว
โดยปกติที่บ้านจะเคารพกัน  ไม่เคยมีปัญหาแบบนี้ค่ะ

เราเป็นคนที่อยากกินอะไรต้องได้กินค่ะ เรื่องกินเรื่องใหญ่

เราซื้อตู้เย็นส่วนตัว วางไว้ในห้องนอน ไม่มีใครเข้ามากินของเราได้ค่ะ

เราเข้าใจคุณเลยนะ มันคือความตั้งใจจะกินอะ เปิดตู้เย็นมามันผิดหวัง เสียความรู้สึก เป็นเราก็คงโกรธเหมือนกัน โกรธที่เค้าไม่ขอแบ่งดีๆ แล้วก็ทำตัวไม่มีมารยาทมากๆ จากการกินหมด ไม่เหลือให้เจ้าของเลย

คิดว่าอาจจะแก้ยากเพราะเป็นน้องชาย แนะนำว่าถ้ามีเงิน และห้องนอนส่วนตัวมีพื้นที่ ซื้อตู้เย็นแยกเลยค่ะ จะได้ไม่ต้องแช่รวมกับใคร แต่ถ้ายังไม่ถึงขั้นนั้น ลองเขียนโน๊ตแสดงความเป็นเจ้าของดู

เช่น ของ….ชื่อเรา….นะ หยิบกินได้ แต่เหลือไว้ให้ซัก 2 ชิ้นนะ อะไรแบบนี้อะค่ะ

เก้ตฟีลค่ะ
เมื่อก่อนเราก็เจอคนในบ้านขโมยของกิน
มันอาจจะเรื่องเล็กสำหรับบางคน แต่มันคือเรื่องใหญ่สำหรับเรา
จะใครขโมยมันก็น่าโมโหทั้งนั้น เว้นแต่มาถามหรือขอก่อน จะไม่โกรธเลย
วิธีแก้ที่ได้ผลที่สุดคือลงทุนซื้อตู้เย็นไว้ในห้องนอน ล็อกห้องทุกครั้งก่อนออกจากห้องด้วยนะคะ

ของผมนะตู้เย็นรวมถือว่าของในนั้นเป็นของส่วนรวม ถ้าคนอื่นเอาไปกินก็กินเลยไม่มีว่ากัน แต่บางอย่างจะเขียนกระดาษแปะติดไว้ว่าเป็นของใคร คนอื่นเขาก็จะไม่กินนะถ้าเขียนติดไว้ น่าจะเป็นมารยาทของแต่ละบ้านมั้งครับ ลองเขียนใส่กระดาษแปะไว้ก่อนว่ายังมีคนมาเอาไปกินไหม ถ้ายังมีคนเอาไปกินคงต้องคุยกันละ ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องหวงของกินแต่เกี่ยวกับมารยาทที่ควรอบรมครับ

ไม่รู้นะเราขอก่อนทุกครั้ง คนที่บ้านก็เหมือนกัน ถึงบางทีไม่ได้ขอก็ไม่กินหมดคนเดียว

ที่บ้านเรา ถ้าในตู้เย็นเป็นผลไม้หรือของปกติที่ซื้อมาบ่อยๆอยู่แล้ว ก็หยิบกินเลย แต่ไม่ได้กินจนเกลี้ยงนะ เดี๋ยวคนอื่นไม่ได้กิน ถ้าของเหลือน้อยๆแล้วเราจะกินหมดก็ถามกันแล้วว่าคนอื่นได้กินกันรึยัง
    ส่วนเค้กหรืออะไรที่มันดูดีกว่าของปกติ ต้องถามกันแล้วค่ะ ว่าของใคร กินได้มั้ย คือไม่ได้สอนกันนะ มันเป็นเองเพราะทุกคนทำแบบนี้ ส่วนเคสคุณ คงต้องสอนน้องค่ะ ว่าของกินในตู้เย็นจะกินให้ถามด้วย แล้วเหลือให้คนอื่นกินด้วย อย่าทำนิสัยตะกละ ถ้าน้องไม่ฟังก็บอกพ่อแม่  วันหลังคุณจะสั่งของกินแบบนี้ก็ถามพ่อแม่ถามน้องเลย ว่าจะเอาด้วยมั้ย ไม่งั้นก็หารกันมั้ย   ส่วนใหญ่บ้านเราสั่งอะไรก็ถามกันก่อนน่ะค่ะว่าจะเอาด้วยมั้ย

เราเข้าใจว่า จขกท เค้าไม่ได้หวงนะหรือไม่เผื่อใครนะ คือสั่งขนมมาเองแล้วคนอื่นเอาไปกินจนเกลี้ยงไม่เหลือไม่ถามเผื่อใคร เราถือว่านิสัยไม่ดีไม่มีมารยาทมากน่ะค่ะ ต้องรีบสั่งสอน ไม่งั้นไปอยู่ร่วมกับคนอื่นทำตัวแบบนี้มันน่าอายนะ

ถ้าเป็นเราก็สั่งใหม่

เจอบางเม้นท์ นี่

บ้านผมกลายเป็นสวรรค์ เลย
ใครซื้ออะไรมา ก็จะซื้อเผื่อคนอื่น
อะไรที่เราไม่ได้ ซื้อ เราก็จะไม่กินจนหมด

อยู่กันแค่ พ่อแม่ลูก ถ้าของที่ผมไม่ได้ซื้อมา แล้วเหลือชิ้นสุดท้าย แต่ถ้าอยากกินมาก
ก็แค่ถามคนในบ้าน ว่า กินได้ไหม

ถ้าชอบมากจริง และรู้ว่าจะหาย บอกกล่าวกันไว้ก่อน หรือแปะ note ไว้เลยค่ะ
เช่น กล่องนี้ห้ามหยิบ กล่องนี้ให้เหลือให้กี่ชิ้น เป็นต้น
นี่คือจากประสบการณ์เปิดตู้แล้วหาไม่เจอของเราเอง

แม่ผมสอนว่า “ของในตู้เย็นที่บ้านกินได้หมด”

คือที่บ้านพ่อแม่จะซื้อขนม น้ำ ผลไม้มาแช่ๆๆๆ ใครจะกินก็กิน กติกาที่บ้านเป็นแบบนี้ บางครั้งพี่สาวซื้อของมาแช่ ก็จะบอกเลยว่าจะเก็บไว้กินเอง คือมันตกลงกันไว้แล้ว

ประเด็นคือ คุณจะรู้สึกเสียใจก็ไม่ผิดเลย ไม่เป็นไรที่คุณจะโกรธ

แต่ต้องถามก่อนว่าที่บ้านมีกติกายังไง ถ้ากติกาแบบบ้านผมเค้าไม่เรียกขโมยนะ เพราะถือว่าตกลงตามนี้ ยกเว้นแต่เจาะจง แปะโน้ตว่าของใคร อันนั้นก็ไม่แตะ

น้องชายคุณอาจจะไม่ได้ตั้งใจ จงใจ กลั่นแกล้งขโมยของคุณกิน เค้าก็แค่เห็นแล้วหยิบตามปกติ

ถ้ายังอยู่ในวัยเรียนเค้าไม่น่าเคยซื้อของมาแช่เองอยู่แล้ว ทำให้สำนึกที่ว่า “นี่ของของฉัน” มันไม่มีอยู่แล้วครับ เค้าจะเห็นว่าเป็นของส่วนรวมทั้งหมด ใครหยิบกินก้ได้ ในทางตรงข้าม เหมือนที่คุณบอกว่า “น้องชายขโมย” แค่นี้ก็สะท้อนว่ามุมมองมันต่างกันครับ

วิธีแก้ปัญหาคือ หลังจากนี้จดโน้ต บอกกล่าวกันให้เรียบร้อยครับ ผมว่าบอกกล่าวกันดีๆก็น่าจะเข้าใจกันครับ

เรียกน้องมาสอนดีๆ สอนเรื่อง Sharing จะกินก็กินได้ แต่ไม่ตะกละกินคนเดียวหมดแบบนี้ ต้องรู้จักแบ่งปัน คิดถึงคนอื่นด้วยค่ะ

เราก็จะโกรธมากเหมือนกันค่ะ อย่างน้อยควรเหลือไว้ชิ้นนึงเส่ะ !!!

บ้านอื่นไม่รู้ แต่บ้านผม ของที่แช่ตู้เย็นใครจะกินก็ได้นะ

เราไม่เคยทะเลาะกับคนที่บ้านเรื่องของกินนะคะ
ของในตู้เย็นใครอยากกินอะไรก็กิน ไม่หวง

ต้องบอกน้องค่ะ การกินไป 7 ชิ้นจนหมด ไม่ปรกติ
และต่อไปชิ้นไหนที่ตั้งใจซื้อมากๆควรเขียนชื่อไว้

ถ้าปกติไม่โกรธขนาดนั้นค่ะ แต่ก็คงจะบอกให้ซื้อมาให้ใหม่ แต่ถ้าเป็นช่วงมีเมน โกรธค่ะ โกรธมากด้วย งงตัวเองเหมือนกัน แต่มันโกรธอะ ให้ทำไง 555555 โกรธแบบร้องไห้เลย เราเข้าใจจขกท.ค่ะ

บ้านแตกค่ะ  555+

สมัยอยู่บ้าน เราดุที่สุด​ในบ้าน เหตุการณ์​นี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเรา

ปกติเวลาซื้อของกินจะซื้อเผื่อสมาชิก​ทุกคนในบ้านอยู่แล้ว มีถามก่อนซื้อ  ว่าจะซื้อนี้ๆๆนะ  ใครสนบ้าง นับจำนวน แล้วบวกเผื่อเข้าไปอีก

จขกท.ควรเรียกน้องชาย  มาอบรม ตั่วเจ๊ ต้องว๊ากให้หนัก  ทีหลังจะกินบอก จะสั่งเผื่อ  ไม่ใช่มาแอบเอาไปกินจนหมดแบบนี้ ปั่นจิ้งหรีด​ 50 ปฎิบัติ!!!

?

ทีหลัง หัดสั่งมาเผื่อคนอื่นด้วย

ไม่ใช่สั่งมากินพอแต่ตัวเอง

ที่บ้านเรามี 6 คน

เวลาสั่งอาหารหรือขนมต้องสั่งสำหรับ 6 คน

ไม่ใช่สั่งมาแค่ตัวเองคนเดียว

โวยหน่อยนึงแต่ไม่โกรธ

เราน่าจะบอกตรงๆได้นะจ๊ะ หรือไม่ก็ติดโน๊ตทิ้งไว้ ว่าไม่ได้หวงแต่ถ้าอยากกินก็รบกวนเหลือไว้เจ้าของด้วย อย่าเอาไปกินจนหมด

เรื่องเกิดขึ้นแล้ว โกรธไปก็ไม่มีประโยชน์ ทุกข์ใจเปล่าๆ   ให้ตั้งจิตคิดว่า ให้คนอื่นได้ทานของอร่อย เป็นทาน นึกได้อย่างนี้จะเป็นประโยชน์

อันดับแรกต้องโมโหแน่ๆถ้าเจอสถานะการณ์แบบ จ.ข.ก เพราะคิดว่ากลับมาจะกินปรากฏ…เปิดมาไม่เจอ!!แต่ก็อีกแหละ คนในบ้านพักนึงก็หาย…ค่อยๆปรับพูดคุยกันก่อนนะคะถ้าเอาแช่ใหม่คราวหลัง??เขียนบอก หรือก่อนสั่งแนะนำให้ถามคนที่บ้านก่อน
จะได้ตัดปัญหาการหาย
#แต่โชคดีเราเจอที่บ้านดีก่อนจะกินไร ถ้าไม่ใช่ของเราซื้อมาต้องถามเจ้าของก่อน??

เป็นเราๆโกรธ อย่างที่คห.อื่นๆบอกว่ามันแล้วแต่บ้าน

แต่ก็นั่นแหละ เป็นเราๆโกรธ คือไม่ได้หวงกินถึงขั้นว่ากินไม่ได้นะ แต่ว่าถ้าเราเป็นคนซื้อมาอย่างน้อยก็ควรจะเหลือไว้ให้บ้าง หรือไม่ก็เออถามหน่อย ว่ากินได้มั๊ยไรงี้ แล้วยิ่งจขกท.บอกว่าสั่งมาต้องรอ เป็นเราๆคงยิ่งโกรธ แต่ถามว่าโกรธฟิลไหนคงโกรธนอยด์ๆ แต่เราเจอแบบนี้ เราก็พูดนะว่าแบบขอก่อนก็ได้นะ เผื่อเราจะซื้อไปทำอย่างอื่นไรงี้

ให้เขาซื้อให้ใหม่ค่ะ และอย่ามีรอบต่อไป ไม่งั้นจะเอาข้าวเย็นยีหน้ายีหัวให้ โกด >

กิน 6 ชิ้น ไม่โกรธ
กินหมด 7 ชิ้น ยั๊วะ!!

อ่านแล้วนึกว่าตัวเองละเมอเขียนกระทู้ 555 แต่เอาเป็นว่าเราก็มีน้องชาย น้องชายที่มีนิสัยเป็นผีตู้เย็นมาแต่ไหนแต่ไร ที่สำคัญนางกินของทุกคนไม่เจาะจงว่าแค่ของเราหรือของใครคนใดคนหนึ่ง โดยเวลากินอะไรจะกินจนหมด ไม่ว่าจะมากน้อยแค่ไหนก็สามารถกินได้เกลี้ยงกริบอย่างเหลือเชื่อ

โกรธมั้ย.. โกรธค่ะ โกรธมาก แต่คนที่โดนบ่อยสุดคือพ่อเราค่ะ ชอบกินถั่ว ชอบกินขนม และน้ำอัดลม ที่สำคัญผลไม้จะทานก็ต่อเมื่อแช่ตู้เย็นเท่านั้น พ่อเราจึงกลายเป็นคนที่โวยวายเรื่องของกินหายบ่อยที่สุดในบ้าน น่าสงสารเนาะ  ทีนี้พอเราเห็นคนที่เจออะไรหนักกว่าเรา เราก็จะใจเย็นขึ้นค่ะ 555

วิธีแก้ของเราคือซื้อเผื่อค่ะ ซื้อเผื่อไปเลยเพื่อความสบายใจ ถ้ามันแพงหรือไม่แน่ใจว่าจะมีคนในบ้านอยากทานไหมก็ให้ถามก่อนซื้อค่ะ แต่สุดท้ายเราก็ย่อมทราบดีที่สุดว่าคนในบ้านเรา ใครทานอะไรหรือไม่ทานอะไรอยู่แล้วถูกไหมคะ เป็นการตัดปัญหาในเบื้องต้น

ทีนี้พอได้ของมาอยู่ในมือแล้วสิ่งสำคัญคือ “การสื่อสารระหว่างกัน” ขอให้แสดงน้ำใจและให้เกียรติค่ะ บอกให้สมาชิกในบ้านทราบว่าอันนี้เราซื้อ เราไม่ได้หวงนะ เราซื้อมาเผื่อแล้ว เรารู้ว่ามันอร่อยและอยากให้ทุกคนได้ทาน แต่ขอให้เก็บไว้ให้เราทานด้วย อย่างน้อยก็ 1/4 ของที่ซื้อมานะ

วิธีนี้ใช้ได้ผลค่ะ พอผีตู้เย็น(น้องชาย)ทำงานหาเงินเองได้ก็จะแสดงน้ำใจเรื่องของกินกับเราและคนในครอบครัวเช่นกัน เพราะเราชัดเจนเรื่องของกินทุกครั้ง ครอบครัวเดียวกันอย่าหวงของกิน ไปไหนมาเจอของอร่อยของดีให้ซื้อเข้าบ้าน ใครอยู่นอกบ้านกำลังจะกลับบ้านให้โทรถามคนที่บ้านทุกครั้งว่าทานข้าวรึยัง อยากทานอะไรไหม เพราะมันคือการแสดงความรักความห่วงใย

อาจฟังดูโอเวอร์แต่เรามองว่าของกินหรืออาหารคือสัญลักษณ์ของการมีชีวิต คุณจะให้อาหารกับสิ่งที่คุณเห็นคุณค่าในการมีชีวิตอยู่ของเขา คนจีนเจอกันจึงมักถามว่า “กินข้าวรึยัง” ดังนั้นกับคนในครอบครัวห้ามหวงของกินค่ะ อยากกินให้ขอ และถ้าเป็นขนมหรือน้ำอัดลมที่ซื้อได้ทั่วไปให้ซื้อมาคืนอย่านานข้ามวัน แต่ถ้าเห็นว่าเป็นของกินแปลกๆ อย่าถือวิสาสะทานหมดจนเจ้าของไม่ได้ทานเท่านั้นเอง

ผมว่าไม่ควรกินของที่ไม่ใช่ของตัวเองนะ แม้จะเป็นคนในบ้านเดียวกันก็เถอะ
ของผมที่จะหยิบกินได้คือของที่มีอยู่ข้างตู้เย็นเลย เช่น น้ำเปล่า น้ำอัดลม กาแฟ นม คือหยิบของออกก็หยิบมาเติม
แต่พวกเค้ก ไอศกรีม หรือของที่ชอบของแต่ละคน ต้องขอก่อน

เคยเจอแบบนี้โกรธบ้านแทบแตกค่ะ เราเป็นลูกคนเดียว แต่เมื่อก่อนอยู่เป็นครอบครัวใหญ่มีลูกพี่ลูกน้อง หยิบกินชิ้น 2 ชิ้นได้ แต่กินหมดกล่องเราถือว่าแย่มาก เราบอกพี่ที่กินขนมเราต่อหน้าผู้ใหญ่คนอื่นในบ้านเลยว่าโดยมารยาทจะกินก็ควรเหลือไว้ให้เจ้าของกินบ้าง ไม่ใช่กินหมดแบบนี้ สุดท้ายเค้าต้องไปซื้อขนมมาคืนเรา

…ฟังแล้วอยากเอาขี้ป้ายไว้ให้มันกินจริงๆ
…คือเราต้องสอนนะ ในบ้านผมสอนแต่เด็กเลย สิทธิครับ ของใครของมัน คนที่ไม่รู้จักสิทธิ  โตขึ้นไปยากที่จะรู้จักเครพสิทธิ์ทางกฎหมาย  มันก็จะติดนิสัยยันโต  แค่ของในตู้เย็นนี่หละแสดงนิสัยเล็กๆ บ่มเพาะ ไปยันโตได้  คือถ้าจะกินก็ต้องขอก่อน  ไม่ใช่ขโมย…เรื่องใหญ่นะครับอย่าเห็นเป็นเรื่องเล็กๆ  ผมมีเพื่อนลักษณะนี้แหละ..โตมามันก็มีนิสัยชอบเม้มของคนอื่น แอบหยิบของที่ทำงานมาใช้มากมาย…คือมันจะเสียนิสัยยันทำงาน…ต้องสอนครับ…คิดว่าคนเราโตแล้วนิสัยเปลี่ยนไปเยอะหรอ….ไม่หลอก มันอยู่ในสันดานตั้งแต่เด็ก ขึ้นอยู่กับ จะเอาออกมาใช้ตอนไหน

แปะชื่อไว้ และเขียนกำกับว่า ถ้าอยากกินให้ขออนุญาตคุณก่อน

คือถึงจะเป็นตู้เย็นในบ้านเดียวกัน ครอบครัวเดียวกัน แต่เมื่อรู้ว่าเป็นของกินที่ตัวเองไม่ได้ซื้อมาเอง ก็ควรถามก่อนตามมารยาท ว่าของใคร กินได้มั้ย ถ้าเกิดของที่ซื้อเขาไม่ได้ซื้อมากินเอง แต่ตั้งใจเอาไปฝากเจ้านาย ฝากลูกค้า จะเสียหายกว่านี้มั้ย และการกินโดยไม่เหลือเลยสักชิ้น นอกจากไม่มีมารยาทแล้ว ยังเห็นแก่ตัว ไม่คิดถึงคนอื่นๆ ในบ้านอีกด้วย ไม่สนว่าของใคร ฉันอยากกินก็จะกิน คนอื่นอดก็ช่าง ทั้งที่มันมีตั้ง 7 ชิ้น เอาอะไรคิด กินคนเดียวหมด

อย่ามองว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย หยวนๆ มันแสดงถึงนิสัยคนเราไม่น้อยทีเดียว

น้องชายคุณเหมือนพี่ชายเราไม่มีผิดเลย เวลาเราซื้อของเราจะเผื่อคนอื่นตลอด และซื้อมาตุนไว้สำหรับ 2-3 วัน
แต่พี่ชายเราสามารถกินทุกอย่างหมด ภายในวันเดียว แบบไม่มีเหลือเผื่อใครด้วย วีนบ้านแตกสิรอไร พ่อแม่ต้องได้รับรู้ความเลวนี้

เป็นเราก็โกรธมาก​ แต่จะสั่งใหม่​ สั่งเผื่อคนที่บ้านด้วย​ สั่งเผื่อเยอะๆเลย​ แต่อันของเราจะติดโน๊ตไว้ว่าอันนี้ของเรา​ อยากกินให้กินอีกกล่องนะ

เราคงโวยนังน้องชายนิดนึง ของอยู่ในตู้เย็นคงคิดว่าใครก็กินได้ คราวหน้าถ้าไม่อยากให้กินคงต้องเขียนชื่อเอาไว แล้วบอกว่าห้ามกิน ถ้าทำยังงันแล้วยังมากินขนมอีก เราคงบ่นน้อง

สั่งใหม่แล้วใส่สลอด แล้วรอ

ถ้าหิวมากๆคงหงุดหงิดค่ะ
แล้วก็คงไปซื้อใหม่ ปลงค่ะ
ยังไงก็ครอบครัว เห็นเขาอร่อยก็ดีใจ ถึงแม้จะเฟล

ชื้อใหม่ หากล่องแอบเก็บเเบบไม่ให้รู้

เข้าใจความรุสึก จขกท ค่ะ

สำหรับเรา ปัญหาไม่ใช้การเอาของเราไปกิน
แต่ปัญหาอยู่ที่เอาไปกินจนหมด ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ถ้าเราไม่ได้ซื้อมาแบบจงใจกินเอง เราจะกินแล้วเหลือไว้ไม่ต่ำกว่าครึ่งนึง เก็บไว้ให้คนที่ซื้อมาหรือคนอื่นๆกินบ้าง

ถ้าเปนเรา คงบ่นกะเจ้าตัว (คนกิน) จิงจัง ไม่ถึงขั้นด่า แค่บ่นว่ากินไม่เผื่อคนอื่น เอาจิงๆเราซื้อมา เราย่อมอยากกิน กินของเราหมดนี่ไม่สงสารเรามั่งรึไง จะกินก้ไม่ว่า แต่ต้องเหลือเผื่อคนอื่นด้วย ไม่ใช่กินคนเดียวหมดแบบนี้

คราวต่อไปเราจะสั่งเผื่อ ถ้าเค้าไม่กิน ก้ทะยอยกินเองจนหมด แต่ถ้ามีคนกิน ก้จะได้ไม่เสียความรุสึก แต่ถ้ายังกินของเราจนหมด ทั้งๆที่สอนแล้ว งานนี้บอกเลย มีแหลกค่ะ

ครอบครัวเราจะเป็นแบบ อันนี้ใครซื้อมา กินได้ไหม เวลาซื้อของกินใส่ตู้ก็บอกไว้เลย อันนี้เราซื้อมา กินได้เลยนะ เวลากินอะไรหมดก็บอกคนที่ซื้อ ว่าอันนี้กินหมดแล้วนะ

เราว่ามันเป็นเรื่องปกติอ่ะ ไม่ใช่แค่ของกิน แต่ทุกอย่างที่เป็นของที่ใช้แล้วหมดไป เมื่อหมดที่ใคร คนๆนั้นต้องบอกคนที่เป็นคนจัดการซื้อว่าของหมดแล้วนะ เติมสต็อกด้วย เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับที่บ้านเรา ยิ่งคิดว่าเป็นของส่วนรวม คนในบ้านก็ต้องช่วยกันดูแล ของหมดของขาดอะไรงี้ แต่บ้านเราเป็นพวกตุนเสบียงอยู่แล้วอ่ะ ของสด 2 สัปดาห์ ของแห้ง 3 เดือน ของใช้ 3 เดือน

โกรธค่ะ แต่ที่บ้านไม่ได้เอาไปกิน แม่ชอบแจก อันไหนที่หวงและชอบ ใช้วิธีเขียนป้ายแปะ ห้ามกิน ห้ามแตะ ห้ามแจก ห้ามทิ้ง ลงชื่อ เรางกค่ะ

กินไปเถอะ คราวหน้าซื้อเผื่อน้องด้วย ถามเลยว่าส่วนตัวมันจะกินกี่อัน ของพี่กี่อันของน้องกี่อัน จบข่าว ก็มีน้องอ่ะนะ ทำไงได้ ก็น้อง

จขกท.อาจยังเรียนอยู่ก็ได้ ถ้าขนมแพงจะให้ซื้อเผื่อน้องก็คงไม่ใช่ที่ แล้วลูกชายนิสัยเอาแต่ใจมักจะกินรวดแบบนี้แหละ บ้านไหนมีลูกชายวัยรุ่นห่ามๆ จะเข้าใจ ซื้อ 50 ชิ้นก็หมดคราวเดียวได้ เราจึงไม่เห็นด้วยกับคห.ที่ต่อว่าจขกท.เลย ใครซื้อก็แปลว่าคนนั้นอยากกิน ถ้าเจ้าของอดกินแล้วมันจะไม่โกรธได้ไง ตีง่ายๆ แบบไม่มองผ่านแว่นครอบครัวนี่คือการขโมยค่ะ

โวยวายค่ะ…เดี๋ยวแม่ก็ให้น้องซื้อมาใช้คืนค่ะ ?

ถ้าเป็นเราสั่งใหม่
สั่งมาเผื่อทุกคนในบ้านด้วย
แล้วบอกน้องว่า มีอะไรอย่ากินคนเดียวแบ่งคนในบ้านด้วย

ที่เฟลมาก เพราะกำลังจะมีเมนส์ค่ะ

เราเคยเจอเหตุการณ์นี้ เราโกรธมากๆ ทำไรไม่ได้ ได้แต่ยืนกำหมัดหน้าตู้เย็นแล้วน้ำตาคลอเบาๆ คือมันเป็นของชอบอะ แบบอยากกินมากกกกกก แต่แบบผิดหวังมากอะ

หัวร้อนมากครับแอบเซงเลยแหละ

โกรธค่ะ ถ้ากินหมดละไม่บอก มันเสียอารมณ์
คงโวยวายนิดหน่อยละให้ซื้อให้ใหม่

เป็นเราก็โกรธค่ะ ยิ่งช่วงมีเมนส์จะยิ่งโกรธมาก บ้านเราสอนมาว่าถ้าของตัวเองไม่ได้ซื้อมา จะหยิบกินเฉยๆ ไม่ได้ต้องขอเจ้าของก่อน

อยู่บ้านเดียวกันก็ต้องเคารพสิทธิและความเป็นส่วนตัวของคยอื่นค่ะ ที่บ้านสอนมาแบบนี้

มารยาทของแต่ละบ้านไม่เหมือนกันค่ะ
ถ้าเป็นบ้านเรา เห็นของที่รู้ทั้งรู้ว่าเราไม่ได้ซื้อมาเองอยู่ในตู้เย็น ก็จะถามคนในบ้านก่อนว่าของใคร กินได้มั้ย ส่วนใหญ่จะเป็นน้องชายเราที่อยากกิน เค้าก็จะมาถามเราก่อน ถึงแม้เราจะให้เค้ากินทุกครั้งแต่ครั้งต่อไปเค้าก็จะถามอยู่ดีค่ะ ไม่ถือวิสาสะกินเอง อันนี้เป็นมารยาทของการอยู่ร่วมกันค่ะ

เอาตามด้านมืดเราเลยนะคะ (ก่อนอื่นบอกก่อนว่า ที่บ้านรู้ว่าเราชอบกินพวกช็อคโกแลตอะไรแบบนี้อยู่แล้ว) ถ้าเราเป็นคนซื้อมาสมมุติ 3 ชิ้น เขาจะรู้ว่ากินหมดไม่ได้หรืออาจจะกินไม่ได้ถ้าไม่ขอก่อน เพราะเราถือและถ้าถือวิสาสะกินโดยไม่ถามเราก่อน  ตื่นมาเราไม่เจอเราจะวีนเลยค่ะ แต่วีนแบบบ่นๆหงุดหงิดๆประมาณว่า…ใครให้กิน ไม่ขอสักคำ แล้วไม่เหลือไว้ให้ด้วย หรือ ใครกิน…ไป อุตส่าห์แอบไว้ในๆละ ยังจะหาเจอจนได้ ถามไม่เป็นเลยเหรอไง จิ๊  แล้วจะหงุดหงิดทั้งวันเลยค่ะ
คือ เราเป็นคนหวงของแบบถือมารยาทค่ะ อะไรที่เราตั้งใจซื้อมาให้กินเราจะบอกจะตั้งโชว์เลย จัดโควต้าให้ด้วยเพื่อให้ทุกคนได้กินเหมือนกัน  แต่อะไรที่เราตั้งใจซื้อมากินคนเดียวแบบแอบไว้ข้างใน ก็ควรขอกันนิดนึง  ซึ่งเราจะมีที่วางของกินประจำในตู้เย็น ทุกคนรู้ว่าตรงนี้กินไม่ได้เพราะเราซื้อมา นอกจจากจะถามก่อน

ซื้อมาเผื่อและเขียนชื่อติดไว้ อันไหนกินได้

ไม่ทำไง เราโอเคนะ
ปกติเราซื้อของมาใส่ตู้เย็น ไม่หวงของ ถ้าครอบครัวเอาไปกินจะดีใจด้วย คราวหน้าจะได้ซื้อมาอีกเยอะๆ

เวลาเราซื้อของเข้าบ้าน เราบอกทุกคนอะว่ามีขนม มีกาแฟ เราซื้อมา หยิบกินได้เลย

ไม่ได้เกี่ยวกับกระทู้นี่นะ

แต่จินตนาการภาพบราวนี่สุดแสนอร่อย ที่หากินยาก สั่งแล้วยังต้องรอ
และที่สำคัญ ตอนนี้มันจะตี 1 แล้ว คือ หิวมาก ไม่น่าคลิกเข้ามาเลย

เป็นผมผมก็โกรธครับ โกรธมากด้วย คืออยากกินเราไม่ว่า แต่บอกกันสักคำจะแบ่งให้ ไม่ใช่มาขโมยกินแบบนี้ แถมกินหมดอีก คือผมจะให้มันกดสั่งมาใหม่เดี๋ยวนั้นและให้มันจ่ายทุกบาททุกสตางค์ ไม่แค่นั้น กินไปกี่ชิ้น 7 ชิ้นใช่ไหม สั่งใหม่คืนมาสองเท่า สั่ง 14 ชิ้นเลย

บ้านเรา ไม่เคยเกิดปัญหานี้นะคะ
ใครซื้ออะไรมา ถ้าเอาใส่ตู้เย็นจะบอกก่อนเลย กินได้ ไม่ได้ แล้วส่วนใหญ่
อย่างเราเอง ก็ไม่กล้ายุ่งกินของที่เราไม่ได้ซื้อมาเองด้วยค่ะ นอกจาก ตนซื้อมาจะบอกไว้ว่า กินได้ แบบนี้
เราว่าเป็นมารยาทมากเลยนะคะ
เราไม่ได้ซื้อมาก็ไม่ควรกินของคนอื่น
อยากกินจริงๆ ก็ต้องถามก่อนว่ากินได้มั๊ย
เราเคยเจอที่ออฟฟิศค่ะ เราเอาไอติมใส่ช่องฟรีซไว้ ลูกชายเจ้านายมาเปิดเจอก็หยิบกินเลยค่ะ (โตแล้วนะคะ 10 ขวบแล้ว) เราเห็นก็ เฮ้ยย ของเรานี่หว่า เราถามเจ้านายเลยค่ะว่าลูกชายเค้าไม่คิดจะมาขออนุญาติก่อนที่จะกินของคนอื่นก่อนหรอ
คือ เราไม่ได้หวงไอติมนะคะ แต่ด้วยมารยาท ต้องมาขออนุญาติของที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนซื้อก่อนมั๊ยอะ แต่เราก็ใช้ถามแบบขำๆ นะคะ เพื่อไม่ให้บรรยายกาศตึงเครียดค่ะ เป็นการสอนลูกเจ้านายไปในตัว ซึ่งก็ได้ผลค่ะ พอวันอื่นๆ ถ้าเค้าจะกินอะไร ก็จะหยิบมาถามก่อนตลอดเลยค่ะว่ากินได้มั๊ย

ไม่โกรธอ่ะ เวลาเราอยากกินอะไร หรือชอบกินอะไรมากๆเราจะซื้อมาเยอะๆเผื่อคนในครอบครัวด้วย คนในครอบครัวมีแต่คนที่เรารัก เค้ากินแล้วอร่อยเราก็แฮปปี้  ซื้อมาแล้วก็จะบอกทุกคนว่าซื้อขนมนี่มานะ กินกันได้เลยอร่อยมากๆ ร้านชื่อดัง ไปจองคิวมาเลย ลองชิมดู หมดแล้วถ้าอร่อยเดี๋ยวซื้อมาใหม่ แต่บ้านเราทุกคนจะกินอะไรชอบเกรงใจเราที่เป็นคนซื้อ จะกินนิดเดียว เราต้องเอาออกมาให้ทุกคนกับมือถึงจะยอมกิน อันนี้รวมทั้งน้องสาวเราด้วยก็จะเกรงใจ แต่ก็ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดู มารยาทของแต่ละบ้านล่ะ จขกท จะโกรธก็ไม่แปลก คงคาดหวังว่าจะลิ้มรสบราวนี่แช่เย็นอย่างอร่อยเต็มที่ พอเจอความผิดหวังก็เลยโกรธ

เป็นเราเราจะโวยวายแล้วก็เรียกร้องค่าเสียหายค่ะ555443455556 แต่อยู่ ณ จุดนั้นคงหงุดหงิดมากๆแน่ๆเราไม่ยอม6554556

เราเข้าใจจขกท.นะคะ ไม่ผิดเลยที่จะโกรธและนอยด์
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่สมาชิกในบ้านจะถามกันตลอดว่าอันนี้ๆของใคร กินได้ไหม ไม่เคยมีหยิบมั่วซี้ซั้วทำเนียนเลยค่ะ (พ่อแม่ถามลูก ลูกถามพ่อแม่)
จะมีคุณพ่อหยิบขนมไปกินบ้างโดยไม่ขอก่อน(กลางดึก) แต่วันต่อมาก็จะซื้อมาเติมคืนให้ตลอด

ไม่ค่อยเข้าใจครอบครัวที่หยิบโดยไม่ขอเหมือนกันค่ะ 5555
ของๆคนอื่นทำไมถึงกล้าหยิบโดยไม่ขออนุญาตกันนะ

สงสัยน้องคุณมาก กินอะไรทีเดียวเจ็ดชิ้น

ผมเฉยๆคนในบ้านเดียวกัน ถ้ามีหวงจริงๆจะพูดเตือนหรือเขียนแปะให้รู้กันไว้ก่อน ถ้ายังหมดอีกอันนั้นถึงค่อยโกรธ

คุณบอกน้องว่า คราวหลังจะกิน จะซื้อเผื่อ  แต่อย่ากินหมด  และแยกกล่องเป็นกล่องที่ซื้อเผื่อ ให้กินได้  แต่กล่องส่วนตัวห้ามหยิบ  เพราะเราเลียไว้ทุกชิ้นแล้ว  ลองหัดเลียขนมก่อนแช่ค่ะ  เขียนไว้ที่กล่องเลยค่ะว่าเลียไว้ทุกชิ้น  ไม่มีคนหยิบกินหรอกยกเว้นเขาจะยอมกินน้ำลายคุณจริงๆ

เหมือนผมเป็นน้องชายในเรื่องนี้เลยครับ5555
เมื่อก่อนผมเป็นคนที่เห็นอะไรในตู้เย็นถ้าอยากกิน(และเหลือมากกว่า 1 ชิ้น/อัน) ผมจะหยิบมากินเลย
จนเคยโดนพ่อและแม่บ่นหลายครั้งเหมือนกัน

วิธีแก้ของพ่อแม่ผมคือ
– ซื้อเผื่อมากๆ เช่น จะกิน 5 ชิ้นผมจะซื้อมา 10 ชิ้นหรือจนถึง 20 ชิ้นด้วยเผื่อคนอื่น
– ถ้าสิ่งนั้นหวงมากจริงๆหรือหายากมากๆหรือแพงมากๆ ก็บอกคนในบ้านไปเลยว่าห้ามกินนะอันนี้ขอ คนในบ้านก็จะไม่ไปยุ่งเลยเลยครับ

คิดเงินบ่อยๆ เดี๋ยวเค้าก็เลิกกิน
เพราะคนมีมารยาทจริงๆ จะถามคนอื่นก่อนว่าของใคร
ของในตู้เย็นที่บ้านเราถามหมด อันนี้ของใคร กินได้มั้ย
กินก็แบ่งส่วนมากินแบบคนมีมารยาทอ่ะ

ไม่น่าถามก็ไห้เขากินสิมันน้อยก็ซื้อมาเพิ่ม

เอาเงินคืนสองเท่าแล้วสั่งใหม่x2ถ้าไม่ยอมคืนเงินจะสาปมันไปเรื่อยๆ
น้องชายที่บ้านประมาณนี้เลย เราด่าจริงจังหลังจากนั้นมันจะถามตลอดว่าของใคร ถ้าของเราคือต้องรอเราแบ่งเท่านั้นนนนนน

แยกตู้เย็นค่ะ​ เอาไว้ในห้องนอน1ไปเลยง่ายสุด​ อันนี้เราทำแต่ไม่ใช่เพราะโกรธ​ที่มีคนแย่งนะคะ​ เพราะเวลาสั่งของอร่อยๆเราอยากให้คนที่บ้านได้ทานอยู่แล้ว​ พอโดนน้องแย่งเราก็ซื้อใหม่เอา​ แต่ถ้าน้องรู้เราจะกินหรือเป็นของเราน้องจะไม่กินก่อนขออยู่แล้ว​ แยกเพราะขี้เกียจ​เวลาหิวน้ำเย็นที่นี่ของไม่มีหายด้วยค่ะ555555

ผมก็เรื่องกินเรื่องใหญ่ แต่ต้องมีบอกคนในบ้านไว้ก่อนว่าอย่ากินหมด อย่างน้อยต้องเหลือให้ผมเป็นคนปิดท้าย บางครั้งผมซื้อของกินมาหลาย  ๆ รส รสละชิ้น อยากลองกินหลาย ๆ แบบ แต่กลายเป็นโดนแย่งกินไป ก็เสียดาย

ขออนุญาต จขกท สั่งจากเจ้าไหนใน shopee ค่ะ เพราะ อยากตามบ้างน่าจะอร่อยมากๆ

โกรธมาก แต่เก็บอารมณ์

ถ้าเงินไม่ใช่ปัญหา สั่งคราวหน้าจะถามว่ากินไหม จะสั่งเผื่อ แล้วกำหนดไปเลยว่าของน้องกี่ชิ้นๆ

หรืออีกทีก็ซื้อตู้เย็นมาไว้ใช้ส่วนตัวเลยในห้อง จบปัญหา

เฉยๆ ค่ะ บ้านเราเวลาซื้ออะไรเข้าบ้าน/เข้าตู้เย็น เราบอกพ่อแม่พี่น้องเสมอว่าทุกอย่างกินได้หมด แล้วเราซื้อเผื่อเสมอ ไม่เคยซื้อให้ตัวเองคนเดียว (ยกเว้นเป็นของที่เราชอบแต่คนในบ้านไม่มีใครชอบ) บ้านเราทุกคนทำแบบเดียวกันหมดไม่มีใครงกของกิน มีแต่แต่ละคนขยันซื้อเข้าบ้านจนแม่บ่นกินไม่ทัน 555

ซื้อตู้เย็นเล็กไว้ในห้องนอนค่ะ
แก้ปัญหานี้ได้

ซื้อมาเจ็ดอันแต่น้องชายดันกินคนเดียวหมดทั้งเจ็ดอันโดยไม่บอกไม่กล่าว

แบบนี้น้องชายก็เกินไปค่ะ ไม่ใช่แค่เรื่องกินอย่างเดียว แต่มันคือการเพาะนิสัยขี้ลักขี้ขโมยด้วย

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คุณหรือกติกาการกินใด ๆ แต่อยู่ที่น้องชายของคุณที่นิสัยไม่ดี

ตัวคุณที่เป็นพี่ รวมถึงพ่อแม่ต้องบอกต้องสอนน้องให้รู้จักบอกรู้จักขอรู้จักถามห้ามแอบห้ามลักลอบ

ถ้าอยากกินก็ต้องถามก่อนว่าบราวนี่ในตู้เย็นนี้เป็นของใคร ขอกินสักสองสามชิ้นได้ไหม

ที่ต้องสอนให้ถามไม่ใช่เพราะหวงของกินแต่เป็นเพราะต้องหัดให้น้องเป็นคนมีมารยาท

และที่สำคัญคือ ถ้าเกิดบราวนี่นั้นเป็นของที่ต้องซื้อฝากคนสำคัญ

หรือเป็นของที่หัวหน้าทำมาสุดฝีมือเพื่อขอให้เราเอาไปให้หัวหน้าอีกแผนกในวันพรุ่งนี้อะไรแบบนี้

ถ้ามากินหมดไม่ดูตาม้าตาเรือกลายเป็นว่าไม่มีของจะเอาไปให้เค้ามันก็จะลุกลามใหญ่โต

อยู่ด้วยกันต้องปลูกฝังให้หัดถามหัดแจ้งหัดบอกหัดสื่อสารให้ชัดเจนชีวิตจะได้ราบรื่น

สั่งซื้อใหม่

ใส่สลอด

ไม่ต้องเถียงกันก็ได้ว่า  บ้านใครทำอย่างไร  เอามารยาททั่วไป ใช้ได้ทั้งในครอบครัว  และสังคมนอกบ้าน  คือ :-
* ไม่ได้ซื้อมาเอง  อย่าไปวิสาสะกินของใคร  จะพี่น้อง  พ่อแม่  หรือเพื่อน. เขาซื้อ เขาต้องอยากกิน  ถ้าเขาไม่เคยประกาศว่า  ซื้อมาเผื่อนะ  กินได้  มารยาทคือ  ของเพื่อน  อย่าหยิบของเขากิน  แต่ถ้าในครอบครัวถ้าจะกินเพราะหิว    ก็กินพอควร ถ้าดูเหลือน้อย  เขาไม่อยู่ให้ถาม  ก็ควรเก็บไว้  ยอมอด  เผื่อคนซื้อยังไม่ได้กิน  หรือเขาเคยบอกให้เหลือไว้สักส่วนหนึ่ง  เขาจะกิน  ก็ควรแบ่ง  หรือเก็บไว้ให้เขา  หรือเขาเคยบอกไว้ว่า ส่วนไหน ชิ้นไหนของใคร  ก็กินในส่วนที่เป็นของเรา  อย่าลามปามกินส่วนของคนอื่น
* ถ้าเป็นคนในครอบครัว  และเขาอยู่ให้ถาม  ก็ถาม  ไม่อยู่ก็ใช้เทคโนโลยีช่วยถาม  สมัยนี้แล้ว  มีวิธีถามก่อนกิน  ของกินบางอย่างซื้อยาก  ก็อย่าไปกิน  ถ้าเขาซื้อมาไว้   เราไปกินหมดแล้ว  อาจจะอีกนานกว่าจะซื้อได้  ตระกูลน้ำอัดลม  น้ำที่พอหาได้ใน 7/11  เผลอกินไป  ก็ไลน์บอกเขาว่า กินไปแล้ว  จะเข้าบ้านมา ซื้อมาใหม่นะ  ถ้าทำงานแล้วด้วยกัน  จะคืนเงิน  หรือเขาไม่เอาเงินก็ว่ากันไป
กินไม่ว่า  มีมารยาทมันก็ดี  บางที คนซื้อ  อยากกิน  ไม่ก็กลับเข้าบ้านมา  ไม่ซื้ออะไรมา เพราะนึกว่ายังมีของที่ซื้อไว้  แล้วไม่มี  เสียเงินไม่ว่านะ  แค่หิวแล้วไม่มีของกินนี่  มันน่าสงสารนะ

คนนอกบ้าน  เรารักษามารยาท  ไม่ให้เขาว่าได้ว่า  เห็นแก่กิน   คนในบ้านเรา   เราก็ควรรักษาน้ำใจ  นึกถึงปากท้องของเขานะ

ส่วน จขกท. ขอแนะนำว่า  เวลาซื้อมา  ก็บอกคนในบ้านค่ะ  ว่าซื้อมาจะกินเอง  หรือซื้อมาเผื่อ  ถ้าแยกได้แต่แรก  ก็แยกไว้  บอกเขาไว้ว่า  ส่วนของเราอยูไหน   ถ้าแยกได้ตอนจะกิน  ก็แบ่งเก็บไว้ให้หน่อย  เผื่อเราไม่อยู่  หรือของหาได้ตาม 7/11 ก็บอกเขาไว้ว่า  ถ้ากินตอนเราไม่อยู่   ก็ไลน์บอกหน่อย  จะได้แวะซื้อเข้ามาก่อนถึงบ้าน  ดีมั้ยคะ  แบบนี้

มันเป็นเรื่องอ่อนไหวในครอบครัว โมโหไปก็มองหน้ากันไม่ติดยิ่งเป็นน้องชายด้วยแล้วหากต่อว่าเขาฯจะสวนกลับแน่ทั้งฯที่ตัวเองขาดมารยาทที่ดีเพราะเขาควรถามหรือขออนุญาติก่อน แต่มารยาทมันสอนกันยากก็ให้ถือว่ามันเป็นบทเรียนสอนใจ แต่ของในตู้เย็นมันก็ล่อตาล่อใจคนอยู่นะคราวหน้าหากจะสั่งควรสั่งเพิ่มให้คนอื่นด้วยแล้วบอกทุกคนว่าที่เหลือในตู้เย็นเป็นของเรานะเราจะเก็บไว้กินทีหลัง อยู่รวมกันสั่งของกินเพื่อมากินคนเดียวมันกินไม่ค่อยสดวกคอนะหากเป็นผมฯจะมองว่าคนสั่งมากินคนเดียวมัน หิ น เ กิ น หากอยากกินคนเดียวเพราะเงินมันจำกัดเวลารับของมากินตอนนั้นแบบลับตาคนอื่นให้หมดเลยไม่ต้องรอให้มันหนึบหรอก แต่ผมว่าน้องชายเขาอาจแกล้งก็ได้เพราะจขกทสั่งมาตั้ง7ชิ้นแต่ไม่เรียกคนอื่นหรือเขามาร่วมกินเลย

นิสัยแบบน้องชายคุณเป็นนิสัยที่ควรต้องแก้ไขค่ะ
โดยปกติคนที่จะกินควรเป็นคนถามว่าของอันนี้กินได้มั้ย
ไม่ใช่ assume เอาว่าของในตู้เย็นสามารถกินได้ทั้งหมด
ถ้ามันเป็นของสำคัญที่ต้องเอาไปให้คนอื่นจะทำยังไง

อีกอย่าง นิสัยการกินโดยไม่แบ่งคนอื่นเลย ก็เป็นสิ่งที่ควรแก้ไขเหมือนกัน
ไม่ควรโทษว่าจขกท.ซื้อมาน้อยไป เพราะถ้าเจอพวกกินไม่เกรงใจแบบนี้ ซื้อมาเท่าไหร่ก็คงไม่พอ
อีกอย่าง ระหว่างคนที่ซื้อของกินมาแต่อาจจะน้อยไป กับคนที่กินของคนอื่นจนหมดไม่เหลือไว้ให้ใครเลย
ถามว่าจริงๆแล้ว ใครสมควรถูกตำหนิมากกว่ากัน

เหตุการณ์นี้อาจดูเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่เราว่าจริงๆแล้วเรื่องนี้ไม่เล็กเลยนะคะ
นิสัยของน้องชายจขกท.เป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง เห็นแก่ตัว ไม่รู้จักความเกรงใจ และไม่มีความห่วงใยคนอื่นเลย
ถ้าเอานิสัยแบบนี้ไปใช้ตอนเข้าสังคมจะเป็นยังไง

เรียกน้องมาคุย ถ้าในบ้านมีพ่อแม่อยุ่ด้วยก็มาฟังด้วย  

บอกว่าอนุญาตให้กินได้ แต่ในเมื่อเป็นของของคนอื่น ถึงแม้จะเป็นคนในบ้านก็ตาม อย่างน้อยควรเหลือให้ครึ่งหนึ่ง

นี่ถือว่าเป็นคนในบ้านไม่ต้องขออนุญาตก่อน

ตามจริงควรขออนถญาติก่อนกินด้วยซ้ำ  ยกตัวอย่าง. ถ้าของในตู้ไม่ได้เก็บไว้กินเองแต่ตั้งใจเอาไปฝากคนอื่นในวันพรุ่งนี้ หรือเป็นของที่คนอื่นฝากซื้อ น้องกินหมดจะเอาของที่ไหนส่งเขา

เพื่อป้องกันปัญหาเบื้องต้นที่บ้านเลยมีตู้เย็น 3 ประตูรวมกันถึง 5 ตู้ ตั้งติดกันยังกะร้านขายเครื่องไฟฟ้า ตู้ใครตู้มัน ใครอยากกินอะไรก็ซื้อก็สั่งมาใส่เอาเอง แต่จะแอบจิ๊กของกินกันบ้างก็ไม่ว่ากัน ขำ ๆ กันไปมากกว่า

สั่งอีกรอบครับ!!
คราวนี้สั่งมาเยอะกว่าเดิมแล้วอัดให้เต็มตู้เย็นไปเลย
ให้ทั้งตู้เย็นมีแต่บราวนี่ไม่มีอย่างอื่นแช่เอาไว้

ของที่แช่ตู้เย็นไว้เอาไปโยนทิ้งให้หมด

เราเข้าใจนะคะ ตอนนี้ จขกท. อาจจะใกล้เป็นเมนส์ อารมณ์ต่าง ๆ อ่อนไหวไปหมด และไม่ใช่อะไรก็ได้ที่จะมาแทนที่ขนมบราวนี่ที่หมดไปได้ในตอนนี้

คำแนะนำว่ากินอย่างอื่นจึงไม่ได้เยียวยาความรู้สึกที่เสียไปของคุณ

อยากทราบอายุคุณค่ะ ว่าอยู่ช่วงวัยไหนถึงมีน้องชายที่ยังไม่รู้จักคิด แต่เดาว่าที่บ้านอาจจะไม่ได้อบรมเรื่องความเกรงอกเกรงใจ หรือการเหลือของไว้แบ่งให้คนอื่นได้ทานบ้าง

ถ้าคุณยังเรียนอยู่ คำแนะนำให้ซื้อใหม่ หรือซื้อเผื่อก็คงเป็นไปได้ยาก เพระเม็ดเงินคุณยังต้องขอพ่อแม่ และน้องก็คงเป็นวัยกำลังโตที่มีนิสัยตะกละ ควรรีบสอนน้องวัยนี้ให้เข้าใจเลยค่ะ โกรธน้ำตาไหลใส่เขาสักรอบแล้วพูดว่าทำไมไม่ขอก่อน บอกเหตุผลว่ากว่าจะได้มารอนานแค่ไหน ให้เขาทราบว่าคุณเสียใจกับเรื่องนี้มากแค่ไหน แล้วพูดไปเลยว่าต่อไปถ้ามีอีกจะไม่ได้เห็นของอร่อยดี ๆ แบบนี้อีก

แต่ถ้าคุณอยู่ในวัยทำงาน เราเสียใจด้วยที่คุณไม่สามารถแก้นิสัยผีตู้เย็นของน้องได้อีก คงแนะนำให้ซื้อตู้เย็นเล็ก และซื้อของที่อยากกิน หรือตั้งใจกินมาแช่ไว้เอง เอาแค่ตู้เย็นแช่วเครื่องสำอางเล็ก ๆ ก็ได้ ค่ะ แต่!!!!! อย่าลืมแบ่งปันแสดงน้ำใจ เอาไปไว้ตู้เย็นกลางด้วยนะคะ มี 7 ชิ้นแบ่งไป สามชิ้น พ่อ แม่ น้อง (ถึงแม้น้องจะกวาดเรียบ) แต่คุณก็ได้แสดงน้ำใจแล้วค่ะ

ของในบ้านกินได้หมดไม่งกของกิน แต่มารยาทพื้นฐานต้องเหลือให้คนอื่นกินด้วย หรืออย่างน้อยๆ ต้องถามคนซื้อก่อน

นี่คนซื้อมาไม่ได้กินซักชิ้นมันไม่ใช่แล้ว เรื่องแบบนี้ต้องสอนน้อง

โอโห กินของที่ตัวไม่ได้ซื้อแถมกินจนหมด นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องตะกละแล้วนะคะ อีกอย่างบราวนี่เนี่ยทั้งหวานทั้งอิ่มท้อง คนปกติกินได้ 2-3 ชิ้นถือว่ามากแล้วนะคะ ?
งานนี้คุณต้องสอนมารยาทและทำข้อตกลงกับที่บ้านใหม่แล้วค่ะ อนาคตอาจมีปัญหาอื่นที่หนักกว่าเรื่องของกิน

วิธีซื้อเผื่อจะไม่เวิร์คถ้าคนนั้นไม่มีจิตสำนึก  ซื้อมา 10 เขาเจอ 10 ก็กินหมด 10

แนะนำให้ซื้อตู้เย็นเล็กๆของตัวเองค่ะ

โกรธค่ะ เพราะ7ชิ้นเลยนะคะ! ไม่ใช่แค่ชิ้นเดียว บราวนี่7ชิ้น ถ้าน้องกินคนเดียวหมดนี่เกินไป (คิดสมมุตว่าไม่ใช่ของคุณแต่ทุกคนกินได้ น้องไม่คิดจะเหลือให้คนอื่นกินมั่งเหรอ) แต่ถ้าคนนู้นคนนี้หยิบไปคนละชิ้น2ชิ้นนี่อีกเรื่องนึงนะ

ที่บ้านเราใช้ตู้เย็นรวมกันก็จริง แต่ถ้าใครซื้อขนมมาใส่ตู้ไว้ต่างหาก ไม่มีทางหายค่ะ เพราะก่อนหยิบไปจะตะโกนถาม หรือรอถามก่อนว่าของใคร กินได้ไหม หรือถ้ามันหายไป ก็จะหายไปแค่นิดหน่อยเหมือนหยิบชิม ไม่ใช่หายเกลี้ยงค่ะ แล้วคือที่บ้านรู้ด้วยเซนส์ของตัวเองแหละว่าอันไหนส่วนรวม อันไหนซื้อมาแอบๆไว้5555

กรณีนี้เราว่าคุยกันดีกว่านะ หรือแปะป้ายไว้ว่าซื้อฝากคนอื่น อะไรแบบนี้ น่าจะเลี่ยงได้อยู่ค่ะ

เราตามไปดูที่ร้านที่ จขกท.ซื้อ เห็นบราวนี่ห่อแยกชิ้นด้วยนะ
แสดงว่าน้องนี่แบบ ฉีกห่อรัวๆไม่ยั้งคิดเลย เกินไปค่ะ
ไม่นึกถึงใจเขาใจเราเลย อายุเท่าไหร่คะ ควรอบรมสั่งสอน

ถ้าเป็นงี้จริงคงสั่งมาใหม่ครับ… แต่คราวนี้เผื่อน้องด้วย

ถ้าเป็นงี้จริงคงสั่งมาใหม่ครับ… แต่คราวนี้เผื่อน้องด้วย

สั่งมาใหม่

ถ้ากินหมดเลยแบบนี้ คือ “ไม่มีมารยาท” ต้องอบรมหนักๆ   เพราะบางอย่างคือซื้อฝากคนอื่น หรือจะเอาไว้ใส่บาตร ไหว้พระ
เพราะฉะนั้นแม้ของกินในบ้านจะดูเป็นส่วนรวม  แต่ก็ต้องสื่อสารกันก่อนว่าอะไรหยิบจับได้หรือไม่ได้ครับ

บ้านผมถือว่าโชคดี  ซื้ออะไรมา ถ้าไม่บอกว่ากินได้จะไม่มีใครมายุ่งเลย บางทีซื้อของมาฝากที่บ้าน แต่ลืมบอก มันก็อยู่อย่างนั้นแหละ ไม่มีใครกิน
กรณี จขกท. ถ้าเป็นผม กินได้ไม่ว่า แต่ถ้ากินจนหมดเนี่ย ออกแนวเสียมารยาทนะ ถึงจะเป็นคนในครอบครัวก็เถอะ คงต้องคุยกัน
คุยในที่นี้ไม่ได้ต่อว่านะ อาจจะบอก ทีหลังก็เหลือไว้บ้าง ซํกชิ้นก็ยังดี ออกแนวขำๆไป

ทำครั้งแรกยังไม่ควรต่อว่าเพราะถือว่าไม่ตั้งใจแต่ถ้ามีครั้งที่2,3 ตามมาก็คุยกันได้เลยจัดการแยกตู้เย็นประจำบ้านกับตู้เย็นส่วนตัวออกจากกันโดยล็อคกุญแจตู้เย็นไว้ด้วยจะได้ไม่เกิดปัญหาตามมาอีก

เปนความประมาทของคุณเองที่ไม่เขียนป้ายบอกไว้

ของเราถ้าอันไหนกินไม่ได้ จะบอกคนอื่นให้รู้ก่อนค่ะ  นอกนั้นปกตื กินกันได้หมด  แต่ถ้าเป็นอะไรที่พิเศษ เราก็จะถามก่อนนะ กินได้เปล่า
จขกท  ใช้วิธีแปะโน้ตที่กล่องก็ได้นี่คะ  ว่าอันนี้ห้ามกินนะ

โกรธนะ 7 ชิ้นนี่แสดงว่า จขกท.เขาก็ซื้อเผื่อคนในบ้านแล้ว วันเดียวหมดก็ไม่ไหวค่ะ

ปกติถ้าของกินมีราคาแพงหน่อย  เราจะซื้อมาทั้งหมด 4 ชิ้น (4 คน)แล้วบอกทุกคนเลยว่า ซื้อมาให้คนละชิ้นนะ อยู่ในตู้เย็น