คนสมัยก่อนกินอาหารซ้ำๆกันทุกมื้อทุกวันไม่เบื่อแย่เหรอครับ pantip

แล้วแต่จะหาได้ตามสภาพ ฐานะครับ

ก็มันอร่อยนิ

คิดเองเออเองรึเปล่า  เดาไปเอง

กินผักกับน้ำพริก  ทุกวัน​ คือคนสมัยก่อน  แต่โทษทีนะ  น้ำ​พริก​มีเป็น​ 10  ๆ​ๆๆ  อย่าง​ วนครบเดือน ยังไม่ซ้ำเลย

ไม่เป็นไรนะไม่รู้ก็ถามได้

เราคิดว่าเพราะไม่มีทางเลือกในชีวิตมากนักล่ะมั้ง กินก็แค่เพื่อให้อิ่ม

แม่เราเคยเล่าให้ฟังว่าสมัยยังเด็กการได้ครอบครองไข่ต้มเต็มใบก็มีความสุขแล้วเพราะปกติก็แชร์กับพี่กับน้อง
อาหารนั้นก็หาตามท้องไร่ท้องนา ผักนึ่งปลาย่าง ไข่ต้ม น้ำพริกต่างๆมันก็อร่อยนะเวลาหิวๆไม่ทันได้เบื่อหรอก

ความหิว มันไม่เข้าใครออกใครครับ

คนเราเวลาหิว มีอะไรที่บรรเทาความหิวได้ก็ต้องกิน

ถ้ามัวแต่เลือกจะกินนั่นกินนี่ จะอดกิน ต้องทนหิวต่อไป

ถ้าคุณไม่มีสิ่งเปรียบเทียบคุณจะไม่เห็นความแตกต่างของสิ่งต่างๆ และคุณก็จะไม่แสวงหา เมื่อไม่แสวงหาคุณก็จะไม่มีความเบื่อในสิ่งเดิมๆ

สมัยโบราณเขากินแค่นั้นอยู่ได้ ไม่เคยกินอาหารในรั้วในวัง ไม่เคยแม้แต่จะเห็นว่าหน้าตามันเป็นยังไงแม้แต่ชื่อเขาก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน เขาก็ไม่มีความอยากในอาหารพวกนั้นครับ เมื่อไม่ได้อยากในอาหารพวกนั้นก็จะไม่เบื่อกับอาหารเดิมๆ

ยายอายุ80-90กินแต่ป่นแจ่วน้ำพริกปลานึ่งผักลวกทุกมื้อ ของหวานมีกล้วย ข้าวต้มมัด แกงบวชฟักทองเผือกมัน ตั้งแต่เกิดยันแก่ไม่เคยรู้จักอาหารอื่นๆ เขาก็ไม่มีความอยากในอาหารอื่นๆ เอาเคเอฟซีให้กิน เอาอาหารฝรั่งดีๆหรูๆให้กิน เอาหมูทะ อะไรต่างๆที่วัยรุ่นนิยมให้กิน ก็ไม่ชอบทั้งนั้น จะกินแต่ป่นแจ่วปลานึ่งน้ำพริกผักอย่างเดียว เพราะยายเขาไม่รู้จักอาหารอื่นๆมาก่อน

คุณกินแต่ผัดกระเพราะทุกวันแล้วบอกเบื่อ เพราะคุณรู้จักอาหารมากมาย เคยได้กินอาหารหลายอย่างมาก่อนไงครับ

18+ คนผ่านน้ำพริกมาหลายถ้วยกินกล้วยมาหลายหวี จะให้กินแต่น้ำพริกถ้วยเดิมกินกล้วยต้นเดิมทุกวันมันก็เบื่อ แต่ก็ต้องกินเหมือนเดิมอยู่ดีเพราะไม่มีอย่างอื่นให้กิน เบื่อมากก็เว้นการกินนานๆกินที เบื่อน้อยก็กินบ่อยหน่อย ไม่เบื่อก็กินทุกวัน เช่นนี้แล – –

ส่วนตัว สามารถกินข้าวไข่ดาวใส่ซอสถั่วเหลือง กินได้ทุกๆเช้า  

หรือ ข้าวเหนียวหมูปิ้งก็กินได้ทุกเช้า เป็นคนกินง่ายกับพวกนี้

แต่ถ้าให้ลงมือทำ หรือ ไปกินที่ร้านอาหาร อาจจะเรื่องมาก

เพราะต้องมาลงกระทู้ ประมาณนี้

ผักย่าง ปลาต้ม ก็มีหลายแบบหลายชนิด รสชาติคงไม่ซ้ำจนเบื่อมังครับ

รู้กับเขาได้ไงว่ากินแบบเดิมซ้ำๆ  แต่ถึงจะกินซ้ำๆ ก็ไม่เป็นปัญหาหรอก เพราะโบราณจริงๆ กว่าจะได้กิน
ต้องออกล่าสัตว์ เก็บพืชผักตามธรรมชาติ เรื่องเบื่ออาหารจะหมดไปทันที เมื่อมีปัญหาว่ามื้อหน้าจะมีอะไร
กินหรือเปล่า……  ไม่เชื่อลองดูซิ

ถ้าระดับล่างๆก็อาจจะมีแค่ไม่กี่เมนู   แต่เขาต้องลำบากในการใช้ชีวิต   ขอแค่มีอาหารมาใส่ท้องก็ถือว่าดีแล้ว   ซึ่งบางพวกก็ออกไปาหาอาหารตามป่าเขาเขาก็มีเนื้อและผักต่างๆหมุนเวียนไปเรื่อยๆ

ส่วนถ้าเป็นพวกข้าทาสในเรือนนายนี่   เขามีแม่ครัวที่ทำอาหารเลี้ยงข้าทาสตลอด   สลับสับเปลี่ยนไป

เวลาหิว กินอะไรก็อร่อยถึงแม้จะเป็นเมนูที่เคยทานประจำ เช่น ไข่เจียว ผัดกระเพรา

กินเพื่ออยู่ครับ

ปลาย่าง ก็มีหลากหลาย ปลา นะครับ แต่ละปลาก็รสชาดไม่เหมือนกันนะครับ ผักก็เช่นกัน น้ำพริกอีก มีหลายสูตรอีกนะครับ

เหมือนซ้ำแต่ไม่ซ้ำ

กิน เพื่อ อยู่ ค่ะ

ผมนี่ อร่อยไม่ซ้ำ จำสูตรไม่ได้

ถ้าอร่อยกินทุกมื้อมันก็ไม่ได้ลำบากอะไร ต่อให้เป็นเมนูเหลาขึ้นชื่อ แต่รสชาติไม่ถูกปาก ก็ขอกลับมากินน้ำพริกปลาย่างเหมือนเดิม

ทำราวกับว่ามนุษย์เงินเดือนทุกวันนี้กินหลายหลาย อาหารตามสั่งมันก็วนกันอยู่ไม่กี่เมนูนั่นแหล่ะ

มันไม่ได้น้อยเมนูขนาดนั้นครับ อันที่จริงระบบความรู้สึกของคนมันจะปรับตามสภาพแวดล้อมอยู่แล้ว ความเบื่อของเราสมัยนี้ก้ไม่ต่างจากความเบื่อของสมัยก่อนหรอกครับ
สมัยก่อนอาจเบื่อที่10อย่าง แต่สมัยนี้อาจเบื่อที่30อย่าง

สุดท้ายเราก็กินเพราะความหิว ไม่ใช่ความอยาก แม้อาหารสมัยนี้จะเมนูหลากหลาย แต่วัตถุดิบมันก็เหมือนเดิม ถ้าจะเบื่อ ตอนนี้ก็เบื่อได้ ฮ่องเต้ก็เบื่ออาหารได้เหมือนกัน

คำว่า สมัยก่อน นี่ไม่แน่ใจว่า ย้อนหลังไปถึงสมัยไหนนะครับ แต่ถ้าเอายุคพ่อ แม่ ผมเป็นเด็กๆ(ย้อนหลังไป60ปี+) ท่านเล่าให้ฟังว่า อาหารการกิน ตา ยาย และพี่ๆก็ออกหากันตามฤดูกาล แค่คำว่าตามฤดูกาลนี้ แต่ละช่วงก็คงมีอะไรกินหลากหลาย ปลาก็มีหลายชนิดในหนอง คลอง บึง มีเมนูสุดงง สำหรับผมก็ ยำไข่ผำ เด็กๆก็ล่ากระปอมกัน ผู้หญิงหาเห็ด หาผัก หลากหลายสุดๆ กบ เขียด อึ่งอ่าง อีกล่ะ บางทีในหมู่บ้านมีงาน เชือดเป็ดไก่ ล้มหมู ล้มวัว เอามาลาบ ก้อย ซอยจุ๊ หรือเอามะม่วงป่าที่สุกเหลืองมากัดตูดขั้วบีบเมล็ดออกยัดใส้ด้วยข้าวเหนียว หรือ ขนมดอกจอกกรอบๆ ก็สมัยนั้นขนมถุงก็อบแก๊บกาก้า คัมคัม มันยังไม่มี

ฟังท่านเล่า ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความน่าเบื่อของอาหารการกินนะครับ เป็นเรื่องเล่าของความสุขที่มีในยุคสมัยที่หาได้ แล้วก็หลากหลายดีออก ผักพื้นบ้านแต่ละฤดูกาลแตกต่างกัน คนสมัยนี้น่าเบื่อกว่าด้วยซ้ำที่กินแต่สลัดผักฝรั่งไม่กี่อย่างที่ร้านจัดใส่จานมาให้

ถ้าเขากินซ้ำๆแบบนั้นจะมีเมนูอาหารไทยเป็นร้อยๆอย่างได้ยังไงครับ

เอาแค่อาหารชาววังก็มีเป็นร้อยแล้ว

อาหารชาวบ้านเองก็ไม่ได้มีแค่นั้นหรอก

เอาแค่ไปอยู่บ้านญาติต่างจังหวัด อาจจะมีน้ำพริกผักทุกมื้อก็จริง แต่มันจะมีกับข้าวหลักที่แล้วแต่จะได้วัตถุดิบอะไรมาก็มาทำกินเปลี่ยนไปทุกวันเลยครับ เช่นวันนี้ได้ปลาดุกมา ก็เอามาทำโน่นนี่กิน หรือวันนี้ได้เนื้อหมูมา ก็เอามาทำกิน เช่นเมื่อวานกินหมูทอดแล้ว วันนี้ทำต้มแซบกินบ้าง อะไรแบบนั้น

บางคนก็ไม่มีทางเลือกค่ะ มีแค่ไหนก็กินเท่านั้น แต่บางคนอาจเป็นของโปรดค่ะ กินกี่มื้อก็ชอบ😂😂

ตอนเด็กเมื่อ30กว่าปีก่อน อยู่บ้านริมคลอง ใกล้เจ้าพระยา ไม่เห็นด้วยเลยว่าคนสมัยก่อนกินอะไรซ้ำๆ จริงๆคนไทยขี้เบื่อเรื่องอาหารการกินมาก เพราะความหลากหลายทางธรรมชาติ เลยกินมันทุกอย่างเลย นอกจาก กุ้ง หอย ปู ปลา อาหารหลักแล้ว กบ งู กระรอก หนูนา นก ก็กิน พืชนี่ยิ่งหลากหลายกว่า หยวกกล้วย ยอดมะพร้าว ก็ทำกินได้ ไก่ เป็ด มีเลี้ยงทุกบ้าน
สังคมสมัยก่อนก็เป็นแบบครอบครัว บ้านที่อยู่ เป็นญาติฝั่งยาย ปากคลอง ท้ายคลอง รู้จักกันหมด มีงานอะไร ก็ไปช่วยเหลือกัน ของกินไม่เคยขาดเลย วันธรรมดาปกติ แกงหม้อ นึง ยังตักแบ่งข้างบ้านได้

อาหารการกินประเทศไทยมีมากมายหลายอย่างนะ สารพัดแกง สารพัดผัด ยำ ต้มจืด ต้มยำ น้ำพริกต่างๆ ประเภท ทอด นึ่ง ย่าง ก็มากมายสารพัด ทำไมถึงนึกว่าคนไทยสมัยก่อนกินอาหารน้อยอย่างซ้ำซากล่ะครับ

ไม่น่าเบื่อนะ สมัยก่อนถ้ากินผักต้ม ก็แนมไปกับเมนูต่างกัน

ผักต่างกันให้รสต่างกัน ความหวาน ฝาด ขม เปรี้ยวต่างกัน

กินผักสดๆพุ่งเด็ดมา ตามคห.ส่วนตัว ไม่เบื่อ กินได้เรื่อยๆทั้งปี มันจะหวานผักจากธรรมชาติ อธิบายไม่ถูก

ขนาดทุกวันนี้เมนูเดียวกันทำที่กทม กับบ้านนอก รสก็ไม่เหมือนกัน อร่อยต่างกัน

ผมไม่ใข่คนสมัยก่อนนะ แต่ตัวผมทำงานอยู่ต่างประเทศ เวลาผมทำอาหารกินเอง สามารถกินแบบเดิม ทุกมื้อ ได้โดยไม่เบื่อเลยครับ (กินได้ทั้งอาทิตย์) พอหมดก็ทำเมนูใหม่วนไป
ปล. ไม่ใช่ว่าจะประหยัดนะครับ เพราะวัตถุดิบผมจัดเต็มทุกอย่าง มีเวลาไม่ค่อยมาก พอทำทีกินได้หลายมื้อ เลยอยากกินให้หมดๆ เป็นครั้งๆ ไปก่อน และนิสัยแบบนี่ผมคงได้มาจากพ่อผมซึ่งเป็นคนสมัยก่อนหล่ะครับ สามารถกินอาหารแบบเดิมๆ ได้ทั้ง 3 มื้อ และหลายๆวัน ได้เป็นการประหยัดไปในตัว

ขอเล่าประสบการณ์บ้านผม
ในสมัยยี่สิบปีที่แล้วนะครับ สมัยนั้นความเจริญยังมาไม่ค่อยถึง ขอบอกว่า พืชพันธุ์ธัญญาหารอุดมสมบูรณ์มาก ผักไม้มีหลากหลายชนิด

จำความได้ว่าได้กินปลาบ่อยมาก  แถมปลาที่ได้กินไม่ได้มีเฉพาะปลาดุก กับปลานิล นะครับ
มีปลาซิว ปลากระดี่ ปลาช่อน ปลากั้ง
ปลาดุกนา กบ เขียด อึ่งอ่าง ปูน้ำตกปลาบู่ ปลาสลิด ปลาไหล ปลาตะเพียน ปลารากกล้วย อีกสารพัดปลา ช่วงหน้าน้ำได้ปลาเยอะก็ เอาไปทำปลาแห้ง  ปลาจ่อม ปลาร้า ปลารมควัน

วันดีคืนดีก็ได้ไก่ป่ามาลาบ นกคุ้มเอามาแกงแค ได้กระรอก บ่าง กระต่าย
อีเห็น จิ้งหรีด แมลงต่างๆ

ส่วนต้มไก่ ลาบหมู ลาบวัว ต้องรอมีงานเทศกาล ซึ่งก็มีเกือบทุกเดือน

ส่วนผักมีเป็นร้อยเป็นพันชนิด ไม่ได้มีเฉพาะแค่ ผักคะน้า กะหล่ำแล้วก็ ผักบุ้งจีน
มีชื่อแปลก ๆ เยอะ ผักย่าแก้วลืมผัว
ผักป่อก้าตีเมีย ผักปู่ย่า ดอกก้าน
ผักหวานป่า  ผักปาบ ผักตุ๊ด ผักแว่น ผักตดหมา ผักแค ผักขี้หูด ดอกแก
ผักอิหยุ่น ผักหนาม ผักหละ ผักเชียงดา ผักเสี้ยว ผักดอกหอม  
หน่อไม้ก็มีหลายชนิด
หน่อรวก หน่อซาง หน่อบง หน่อกุ่น
ผักอีกหลายชนิดนึกหน้าตาได้แต่นึกชื่อไม่ออก

ลำพังชื่อแค่นี้ก็กินกันไม่หวาดไม่ไหว
ครับ

ถามว่าในอดีตเบื่อไหม มันก็ไม่เบื่อครับ มันมีความหลากหลาย
แถมอาหารก็วิวัฒนาการตามยุคสมัย
มีการปรับปรุง ผนวกวัฒนธรรมอื่นๆ เข้ามาร่วมด้วย รสชาติอาหารก็มีความหลากหลายอีกเป็นเท่าตัว

เมนูอาหารสมัยนี้เหมือนจะหลากหลาย แต่คนก็กินวนๆอยู่ไม่กี่อย่าง (เชื่อมะ5วันทำงานมันต้องซ้ำกันซัก2วันแหล่ะ5555)
สมัยเด็กผมหาให้ได้ก่อนค่อยคิดเมนู ได้งูก็คั่ว ได้กะปอมก็ผัดเผ็ด นกหนูกระรอกก็แกงแค ควายเป็นห่าตายนี่เด็กๆดีใจกันมาก ได้กินควายปิ้ง5555
สมัยนี้การล่าและฆ่าสัตว์เป็นอะไรที่ไม่นิยมทำกันแล้ว พืชผักป่าหายากขึ้นมาก แค่ผักกูดยังเขียมเลย เซเว่นเหอะครับ!ทุกท่าน

แล้วแต่ฐานะครับ ไพร่ก็กินซ้ำๆ เพราะไม่มีเวลาเตรียม ต้องทำงานเกษตร งานบ้าน ส่วนขุนนางและกษัตริย์ก็มีแม่ครัวเตรียมให้ ก็จะไม่ซ้ำกันครับ

ผมกินยากครับ ดังนั้น ถ้ากินอะไรได้ ก็ต้องกิน
ตอนสมัยเด็กประถม ผมจำได้มีกับข้าว 3-4 อย่าง กิน 7 ปี (เรียนภาษาจีนพื้นฐาน 1 ปี)
จนขึ้นมัธยม กับข้างคือ ไก่/หมู 2 อย่าง กินไปอีก 6 ปีครับ

ย้อนไปสมัยกรุงศรีอยุธยา เค้าจะมีเมนู ไข่ดาว ไข่คน ไข่เจียว ไข่ยัดไส้ ไข่น้ำ ไข่ตุ๋น กันบ้างมั้ยนะ

คุณเคยเห็นร้านรถเข็นไหมละครับ เห็นวัตถุดิบแค่นั้น เขาทำอาหารตามสั่งได้เป็นสิบ ๆ เมนูเลย

คนทำอาหารเก่ง ต่อให้มีวัตถุดิบไม่กี่อย่าง เขาก็สามารถพลิกแพลงทำอาหารได้หลากหลายอย่างชนิดไม่น่าเชื่อ

ตั้งแต่อดีต ไทยมีอาหารหลากหลายเมนูมาก แค่แกงก็นับไม่ไหวแล้ว น้ำพริกเองก็นับไม่ถ้วน

ผักพื้นฐานก็มีเป็น 10-20 ชนิด

ตามภาคอีสานชนบทเขาก็ยังมีเมนูธรรมดาวนๆตั้งหลายอย่าง เช่นส้มตำ เวลาตำก็ทำได้หลายแบบ วันนี้ตำลาว ตำไทย ตำโคราช ตำกุ้งสด ปิ้งไก่ ปิ้งหมู ปิ้งตับ ทำก้อย ทำลาบ ทำดมนูแกงๆ พวกแกงเลียง

จริงๆ การทำอาหารกินเอง สมัยก่อนก็ไม่ได้ซ้ำๆ กันนะ

สมัยนี้สิ ถ้าอยู่คนเดียว ซื้อกับข้าวถุง จะกินซ้ำๆ มากกว่า
เพราะซื้อมาถุงนึง กินได้ ๓-๔ มื้อกว่าจะหมด

ผมกินได้นะ ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องอาหาร อะไรก็กินได้ทั้งนั้น ครั้งอยู่เมกาเพื่อความประหยัดแกงหม้อหนึ่งกินเกือบอาทิตย์ ฝรั่งที่ทำงานด้วยกันก็เห็นมันทำแซนวิชแบบเดิมๆ มากินเที่ยงทุกวันไม่เคยเปลี่ยน

ผมเคยกินคะน้าหมูกรอบราดข้าว1เดือนเต็มๆ 2มื้อต่อวันจนคนขายถามว่าไม่เบื่อหรอกินไปได้ยังไง ผมไม่เห็นจะเบื่อ

จขกท.ยังอ่อนด้อยในการหาข้อมูล คนสมัยก่อนมีอาหารการกินที่หลากหลาย รู้จักดัดแปลงทุกมื้อด้วยวัตถุดิบที่หาได้ ไม่ใช่คิดอะไรไม่ออกก็ ,”กะเพราไก่ไข่ดาว”เขามีน้ำพริกมากมายหลายชนิด รู้จักการกินอาหารตามฤดูกาล เช่น ช่วงปลายฝนต้นหนาวที่มักจะป่วยไข้ก็กินแกงส้มดอกแค ที่มีวิตามินC กินกุ้งเผาสะเดาลวกในช่วงฤดูหนาว สมัยก่อนกุ้งแม่น้ำตัวโตหาง่าย ราคาถูกค่ะ ขอให้จขกท. เปลี่ยนความคิดด้วยนะคะ

สาเหตุที่ทำให้คนกินอาหารซ้ำๆกัน มีหลายอย่างตามเหตุผลของแต่ละคนที่ทานเป็นประจำ นะครับ
เช่น ชอบทานอาหารนั้นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ( การทานอาหารที่ชอบ ไม่แปลกที่จะทานได้เป็นประจำ )
สังเกตไหมครับ คนชอบทานข้าวเหนียว ก็จะทานแต่ข้างเหนียว มีข้าวเจ้า มีอาหารเส้นให้ทาน ก็ไม่ทาน

หรือ ไม่มีศักยภาพที่จะหาอาหารอย่างอื่นทาน มีอะไรก็ทานๆมันลงไป ให้มันอิ่มแล้วไปทำงานต่อ
เหมือนคนที่ไม่ค่อยมีกะตังค์ หรือเก็บเงินเพื่อใช้ประโยชน์อย่างอื่น หรือให้ลูกหลาน มากกว่าที่จะสรรหารสชาติของอาหารแปลกๆ ทาน

หรือ ชีวิตนี้ ไม่ได้ scope หรือให้ความสำคัญกับอาหาร ขอแค่มีกิน มีอิ่ม ก็พอใจแล้ว ( คนรวย คนจน มีแบบนี้ด้วย ไม่ใช่เป็นเฉพาะคนจน )
ส่วนใหญ่ จะสังเกตว่าเป็นผู้สูงอายุ ที่ผ่านชีวิตมาเยอะ

และอื่นๆ รอเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มาตอบอีกครับ

คงเบื่อแหละค่ะ แต่เขาเลือกอะไรไม่ได้ไงคงชินแล้วด้วยแหละ

คิดว่าเขาน่าจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆนะครับ เพียงแต่บางอย่างเราอาจไม่เคยเห็นหรืออยู่ตรงนั้น

คนสมัยก่อน เค้าก็มีวิธีทำอาหารหลายอย่างนะคะ
ยังเก็บรักษาอาหารได้ตั้งหายแบบ คงไม่เบื่อหรอกค่ะ

พ่อเล่าให้ฟังว่า ตอนเรียนมหาวิทยาลัย กินข้าวไข่เจียวหมูสับ วันละสามมื้อ  มากกว่าหนึ่งปีเต็มๆ เพราะไม่มีเงิน ที่จะกินอย่างอื่น ตอนนั้น ไข่เจียวหมูสับ ชามละห้าบาท สิ้นเดือนบางเดือน อดอาหารสองสามวัน เพราะทางบ้านไม่มีเงินส่งมา กินแต่น้ำเปล่า ที่เขาให้นักศึกษากินฟรีๆ

สมัยก่อนอาหารอร่อยกว่าสมัยนี้คนทำก็ตั้งใจทำบรรจงสุดฝีมือทุกครั้งที่ทานจึงอร่อยไม่รู้เบื่อเหมือนทุกวันนี้

แล้วแต่คนป่ะคะ แบบเรากินอย่างเดียว 3 วันติด เรากินได้ สบายมาก แต่คนอื่นอาจจะไม่ชอบ ก็ว่ากันไป กินได้อร่อยก็พอค่ะ

ดูละครออเจ้า ก็กินหลากหลายนะครับ แล้วแต่ฐานะ มีเงินเยอะเลือกได้ ไม่มีเงินก็ไม่มีจะกิน หาปลา หาผักกินฟรี

คิดว่าเขาคงไม่เบื่อ มั้ง

ไม่น้อยหรอก แกงส้ม แกงกระทิ แกงขั้ว ผัดยอดผัก ต้มยอดผักราดกระทิ น้ำพริกกระปิ น้ำพริกแดง น้ำพริกปลาทู ฯลฯ ผัดเปี้ยวหวาน ข้าวหอมมะลิ ร้อนๆ โห บรรยายไม่หมด
สมัยนี้สิน่าเบื่อ แกงถุง ข้าวกล่อง

ผู้ใหญ่เล่าให้ฟังสมัยก่อนนั่งอยู่ริมคลองตามเสาตามท่ามีกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ๆเกาะอยู่เยอะแยะให้กินกันจนเบื่อ อาหารการกินสมบูรณ์แต่อาจจะเหนื่อยหน่อยตรงต้องหาเองแค่นั้น บางทีชีวิตคนสมัยก่อนอาจไม่ได้แย่อย่างที่คิดก็ได้

คนสมัยก่อน ให้ได้กินอิ่มทุกมื้อ ก็ดีใจมากแล้วนะครับ
ผมนี่ฟังแม่เล่าเรื่องสมัยเด็กบ่อยๆ รู้เลยคนยุคก่อนหากินลำบากกว่าสมัยนี้เยอะ
จับกุ้ง จับปลามา ตัวนึงกินได้ทั้งบ้าน
จะให้กินอะไรจนเบื่อเนี่ย ไม่น่าจะมีอารมณ์นั้น

แล้วต่างชาติที่เค้ากินคอนเฟล็กใส่นมทุกเช้าเค้าไม่เบื่อเหรอครับ

ผมไม่รู้เหมือนกันว่าสมัยก่อนที่คุณว่าหมายถึงสมัยไหน  ถ้าเป็นยุคกรุงศรีอยุธยา  เป็นรัตนโกสินทร์ตอนต้น ตอนกลาง  ผมคงตอบไม่ได้ ไม่มีความรู้ขนาดนั้น

สามารถตอบได้แค่สมัยรุ่นพ่อแม่ ปู่ย่าตายายยังเด็กๆ ที่พวกเขาเล่าให้ฟังละกัน   สมัยปู่ย่าตายายยังเด็ก  รวมไปถึงสมัยพ่อแม่ยังเด็ก ชีวิตก็ลำบากพอสมควร ทางเลือกในด้านอาหารการกินไม่ได้มีมากนัก  มีอะไรก็ต้องกินกันไปตามนั้น คำว่าซ้ำซาก จำเจ เบื่อไม่เคยมีอยู่ในหัว  เอาแค่ว่า มีกินให้ครบมื้อก็ดีใจมากแล้ว

ส่วนความหลากหลายของอาหาร  แน่นอนว่าไม่ได้มีมากมายอะไร พวกร้านอาหารต่างๆก็ยังไม่ค่อยมี เมนูอาหารต่างๆก็ยังไม่ได้มีการคิดต้น ต่อยอด พัฒนาจนหลากหลายแบบทุกวันนี้  เอาง่ายๆว่า แม้กระทั่งร้านอาหารตามสั่ง ยังมีเมนูอยู่ไม่กี่อย่าง  

ย้อนหลังกลับไปสมัยผมเด็กๆซัก 40 ปีก่อน ร้านก๋วยเตี๋ยวก็ไม่ได้หลากหลาย ร้านตามสั่งก็มีแค่ข้าวผัด  ราดหน้า ผัดซีอิ้ว รสชาติก็ไม่ได้อร่อยเหมือนทุกวันนี้

ส่วนคนที่เขาบอกว่า อาหารไทยหลากหลายมาตั้งแต่โบร่ำโบราณ  พวกเขาก็คงอยู่กันคนละที่ คนละสถานะกับชาวบ้านทั่วไป

ลองนึกอีกด้าน
สมัยก่อนมีความหลากหลายทางพืชและสัตว์มากกว่า เพราะประชากรมีน้อย ยังไม่ต้องผลิตผักและเนื้อสัตว์เป็นอุตสาหกรรม โดยเฉพาะไทยเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์  เราเชื่อว่า เมนูคงหลากหลายและหอมหวลชวนกินที่สุด

แต่โลกในอนาคต เพื่อผลิตอาหารให้พอกับประชากรโลก  ต้องขุนเนื้อสัตว์ระยะสั้น  คือเหลือแค่ ไก่ กับคาร์โบไฮเดรต คือ มันฝรั่ง (ปลอมเป็นรสต่างๆ) ไม่ใช่นิยายวิทยาศาสตร์  เราเคยอ่านจากบทความต่างประเทศ  และคิดว่า จริง  ตอนนี้ ก็ใกล้ล่ะ

จุกหรือยัง จขกท. หาความรู้ได้ในกระทู้นี้ และคราวหน้า Google ก่อนเนอะ

ทวดเราเสียตอนอายุ 109 ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็คง 140 ปี
ทวดไม่กินอะไรติด ๆ กันหลายวัน มีอาหารหลากหลายกินทุกวัน เพราะบ้านย่าเปิดธุรกิจ ชวนคนแถวบ้านนับเลขตั้งแต่สมัย ร 5 มาแล้ว
ใครมานับเลขก็จะทำอาหารมาแบ่ง ๆ กันคนกรุงเทพของกินเยอะอยู่นะ

สมัยแม่เด็ก ๆ ก็กินหลากหลาย กับช้าวไม่ซ้ำกันสักมื้อ  
บ้านพ่อ(พ่อแม่อายุ 70 ) ก็กินอะไรเยอะ ไม่ซ้ำกัน เพราะบ้านทำสวน แถมติดบ้านติดคลอง
แม่เราอยู่ใจกลางกรุงเทพเลย ส่วนพ่ออยู่ฝั่งธน ก็ไม่กินอะไรซ้ำ ๆ กัน เพราะบ้านพ่อแม่ ลูกเยอะ ทำกับข้าวทีหม้อ อย่างไรก็หมดทุกวันก็ต้องทำให้เปลี่ยนเมนูทุกวัน  แล้วบ้านพ่อเป็นร้านขายของด้วย

แล้วตั้งกระทู้บ่อยๆนี่ ไม่เบื่อหรือครับ (แอบแซวเล่นขำๆนะครับ)

แล้วท่าน จขกท รู้ได้ยังไงเหรอครับว่าคนสมัยเก่ากินอาหารซ้ำๆบ่อยๆ

เบื่อ กับ หิว

ใครจะเลือกหิว

เคยหิวมาก ๆ มั๊ยครับ

คนไทยแต่ละภาคก็กินไม่เหมือนกันอย่างบ้านผมตอนเด็กๆเมื่อสามสิบปีก่อนแกงต้องมีทุกมื้อวนไปแกงกะทิแกงส้มแกงไตปลาน้ำพริกกะปิก็มีบ้าง

คนสมัยก่อนเมนูยังไม่เปิดกว้างหลากหลายเท่าสมัยเราค่ะ

ปัจจุบันมีอาหารแปลกๆคิดค้นขึ้นมาเรื่อย ๆ
หลายสัญชาติ หลายเมนู หลายรูปแบบ หลายร้านค้า

แต่คนสมัยก่อนก็กินกับข้าววนไปมาค่ะ ผัดต้มแกงๆ
ตามบ้านเรียบง่าย เบื่อแกงนี้ไปกินแกงนั้น เบื่อผัดนั้นมากินผัดนี้
ทอดไข่ ทอดหมู ทอดปลา ไม่เบื่อนะคะ เมนูไม่ได้ซ้ำแบบที่คิด
เขาก็พลิกแพลงไปเรื่อยๆค่ะ

þttt

สมัยก่อนทำนากับพ่อแม่
มื้อเช้า – กับเย็น แล้วแต่จะหาได้ตามสภาพ
แต่มื้อกลางวัน มีอาหารยืนพื้นอย่างเดียวทุกวันก็ว่าได้
คือ ตำบักหุง….อาหารหลักของคนอีสานเลยก็ว่าได้