คนต่างจังหวัด จ่ายเงินซื้ออะไรบ้าง? จะปิดร้านอะไร? pantip

ของกินครับแต่ต้องทำอร่อยๆ นะครึ่งๆ กลางๆ ไปไม่รอดแน่นอน
เพราะชาวบ้านที่ทำอร่อย เขามีลูกค้าประจำอยู่แล้ว

เค้าอาจจะมาลองของเราว่าผ่านไหม ถ้าได้ก็ยาวเลย
ของที่ไม่คิดจะซื้อก็ไม่มีนะ ถ้าจะบอกว่าของแพงๆ ก็ไม่น่าจะมาเปิดที่ ตจว หรอกมั้งครับ

ถ้าจะเปิดร้านแบบคนไม่มีไอเดียง่ายสุดก็ไปสำรวจพื้นที่ครับ เปรียบพื้นที่ที่ใกล้เคียงสภาพความเป็นอยู่กับทำเลคุณ ทำเลความเจริญ รายได้ประชากรใกล้กัน ฯลฯ แล้วลงลิสต์ว่าเขามีร้านอะไรแล้วพื้นที่คุณขาดร้านอะไร

ซื้อทุกวัน ก็อาหารปรุงสำเร็จ แกะถุงเทกินได้เลย ยิ่งมีบริการขายถึงหน้าบ้านยิ่งดี
รวมไปถึงขนม และน้ำหวานต่างๆ หน้าร้อนแบบนี้ขายดีนัก

ส่วนมากของรายสัปดาห์เนี่ย น่าจะน้ำดื่มนะ

รายเดือน ก็พวกน้ำยาทำความสะอาดร่างกายและเสื้อผ้า  ข้าวสาร เครื่องปรุงรสอะไรงี้

ถ้าจะให้ดี จับจ่ายผ่านสวัสดิการที่รัฐแจกให้ จะยิ่งดีสุดๆ

เราทำร้านชำกับที่บ้าน มีของสดขายด้วย พวกผัก หมู ไก่ กับข้าวสำเร็จรูป
ของที่ซื้อเพิ่มนอกจากของขายนี่แทบไม่มี เพราะส่วนใหญ่กินที่เหลือขาย
ที่ซื้อเพิ่มก็มี ส้มตำ ก๋วยเตี๋ยว ผัดไทย น้ำหวานเป็นแก้ว หรืออาหารอื่น ๆ ที่อยากกินแต่ไม่ได้ขายเอง หรือทำไม่เป็น หรือพวกของป่าหายาก แบบไข่มดแดง แมงมัน ผึ้ง ตัวต่อ เขียด กบ จั๊กจั่น ปลาน้ำจืด เห็ด
ซึ่งของพวกนี้นาน ๆ จะซื้อทีเพราะมันไม่ได้มีขายบ่อย

ส่วนของในร้านที่ได้ขายทุกวัน น่าจะเป็น ผักชี ไข่ หมู พริก เครื่องดื่มชูกำลัง ขนม

อยู่ ชานเมือง  จ.ในภาคอีสาน

ก็ขึ้นอยู่กับว่า สมาชิกในบ้านเรามีใครบ้าง คนรอบตัวเรามีใครบ้าง

1. ซื้ออะไร ทุกวันบ้าง
ของกินที่มาเร่ขายเองที่บ้าน เช่น ถั่ว+ข้าวโพดต้ม, ผัก  
เอาเป็นว่าดื่มยาคูลย์ทุกวัน ขาดมิได้เลย  ถ้ามีน้ำมะพร้าวก็อยากดื่มทุกวันด้วย

2. ซื้ออะไร สัปดาห์ ละครั้ง
–  ผัก , อาหาร,  ขนมเบเกอรี่, ผลไม้ เช่น กล้วยหอม, กล้วยไข่, กล้วยน้ำหว้า  

3. ซื้ออะไร เดือนละครั้ง
น้ำสิงห์ , เสื้อผ้าลดราคา, ขนมแครกเกอร์, เครื่องดื่มชง 3 in 1, บะหมีกึงสำเร็จรูปแพ็ค 10 ห่อ,  แป๊บชี่ 10 บ. ซื้อไปให้คนรู้ัจักขาย(ชาวบ้านนิยมดื่มแบบ 10 บ. มากกว่า 12 บ.), ผลไม้ เช่น ส้ม, เสาวรส, แอปเปิ้ล

ก็คิดว่าขายของกินตามตลาดนัด น่าจะขายดีอยู่นะ

ก็เปิดร้านอยู่ เบื่อแล้ว อยากเอาเงินไปลงทุน สลากออมสิน, หุ้น, เหรียญ, กองทุนมากกว่า

สินค้าเกี่ยวกับการทำเกษตร

คนเมือง ซื้อกินแทบทุกมื้อ เพราะร้านมันอยู่ใกล้บ้าน
วันๆออกจากบ้านไม่ต่ำกว่า3เที่ยว ใครหิวใครอยากกินอะไร ก็ค่อยออกไปซื้อเอาใกล้ๆ  แถวบ้านผม ร้านส้มตำอยู่กันไม่เกิน500ม.เลยทีเดียว

คน ตจว. ทำกินแทบทุกมื้อ เพราะบ้านกับร้าน มันอยู่ห่างกัน(มากก) เว้นแต่ว่าใครมีธุระต้องออกไปข้างนอก
ถึงจะซื้อเข้ามากิน และก็มักจะซื้อมาเผื่อคนอื่นๆในบ้านด้วย

ส่วนพี่ชายผมที่อยู่ ตจว. เขาไม่ค่อยทำกินเหมือนคนอื่น  อยู่ในเมืองก็คงง่าย อยู่ตจว.ก็ต้องปรับตัว
อาศัยไปตลาดทีและจะซื้อกับข้าวกลับมาเยอะๆ
และแช่ทุกอย่างลงตู้เย็น  จะกินอะไรค่อยเอาออกมาเวฟเป็นมื้อๆเอา

ส่วนที่ ตจว. จะไปตลาด ก็ต้องดูฤกษ์ ดูวันให้ดี บางที่ตลาดเช้า บางที่ตลาดเย็น บางที่ตลาดเฉพาะเสาร์อาทิตย์
ผมเคยพลาดเรื่องพวกนี้อยู่บ่อยๆ  อยากจะได้ไอ้นี่ที่นั่น เดี๋ยวค่อยไปแวะเอา พอไปถึง…ปิดเงียบเป็นป่าช้า ต้องขับย้อนกลับไปซื้อเอาที่เดิม…555

เล่าให้เห็นบรรยากาศเฉยๆฮะ