ทำไมพอพูดถึงโรตีคนจะนึกถึงเรื่องความไม่สะอาด? pantip

เพราะคนรุ่นเก่าอย่างผมจะจำภาพ อาบังปล่อยรถเข็นทิ้งไว้แล้ววิ่งหายไปข้างทางเพื่อปลดทุกข์ เสร็จแล้วก็เดินกลับมานวดแป้งโรตีต่อ

คงเพราะเรื่องเล่าสุดสยอง สะบัดแล้วมานวดต่อ ….

เราเห็นกับตาค่ะ เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว

อาบังขายโรตีอยู่หน้าโรงเรียนรีเจนท์ตรงสี่แยกเหม่งจ๋าย เราอยู่คอนโดลุมพินีตรงข้าม
ลงแท็กซี่ค่ำวันนึงฝั่งโรงเรียน ขณะกำลังรอข้ามถนน เห็นอาบังวิ่งออกมาจากมุมมืดตรงต้นไม้ที่พอบังสายตาได้ พร้อมรูดซิปกางเกงไปด้วย แล้วมาสะบัดและนวดแป้งต่อเลย นึกดีใจที่ไม่เคยซื้อกินเลยค่ะ

อย่างเบเกอรี่ทั้งหลาย เราว่าส่วนใหญ่จะทำในสถานที่ปิดนะคะ มีก๊อกน้ำ มีซิงค์น้ำพร้อมให้ล้างมือ
คนก็คาดหวังว่าพอมีน้ำให้ล้างมือได้อย่างสะดวก คนผลิดจะมีจรรยาบรรณรักษาความสะอาดค่ะ

ทั้งที่โรตีมันผ่านความร้อนจากการทอด
.
.
.
ต่อให้ทอดก็ไม่ไหวครับ   สมมุติมือคนทำเปื้อนฉี่แล้วเอาไปกดโรตีจากนั้นทอดมาให้   คุณยังกินได้เหรอ

นึกถึงแกงเขียวหวาน

จุดต่างคือรถเข็นไม่มีอ่างล้างมือ ที่ทำให้ไม่มีความน่าเชื่อถือว่ามือเขาสะอาดก่อนจับอาหาร

เล็บมือส่วนใหญ่ดำปี๋ พวกแซนวิชบางร้านเขายังใส่ถุงมือและล้างมือตลอด แต่ด้วยความที่อาบังคนส่วนใหญ่จะนึกภาพรถเข็น แล้วจะล้างมือตรงไหนล่ะ เวลาไปฉี่แล้วเสร็จจะล้างมือตรงไหนในเมื่อขายของข้างทางแบบรถเข็นไม่มีห้องนํ้า

ของแบบนี้ไม่ว่าแซนวิชสดหรือโรตีมีสิทธิ์เจอได้ แต่แต่โรตีมันเห็นไงว่าพฤติกรรมพ่อค้าเป็นไงอุปกรณ์สถานที่เก็บเป็นไงให้ร้อนไฟลุกท่วมก็กินไม่ลงครับ

เพิ่งรู้ว่ามีมุมมองแบบนี้ด้วย
ถึงไม่ใช่ขนมที่โปรดปราน แต่กินได้ แวะกินที่ร้านโรตียะห์ยา-อันวาชาชัก แถวพรานนก เขาก็ทำสะอาดสะอ้านดี แถวบ้านมีร้านรถเข็น เข็นมาขายตอนค่ำมืด วันไหนอยากกินผมจะเอาจานออกไปใส่ สั่งโรตีกล้วย+ไข่ในแผ่นเดียวกัน ไม่ใส่น้ำตาล นมข้น ก็เห็นเขาเช็ดพื้นที่ฟาดแป้งบ่อย ๆ รักษาความสะอาดดีอยู่นะ

ผมว่าอาบังขายถั่วดูไม่สะอาดมากกว่าครับ สมัยเรียนมหาลัย มีอาบังแบกโต๊ะขายถั่วมาขายอยู่เรื่อยๆ ชอบซื้อกินประจำ จนวันนึงเห็นแกนั่งพักอยู่ แล้วเอาช้อนตักถั่วไปเกาฝ่าเท้าตัวเอง หลังจากนั้นก็ไม่เคยซื้อถั่วอาบังอีกเลย